H ιστορία του Ωραιοκάστρου είναι πολλαπλώς διδακτική. Οχι όμως επειδή αποκαλύπτει ότι οι γονείς που δεν θέλουν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία των παιδιών τους είναι φασίστες ή ρατσιστές. Δεν ξέρουμε τι ψηφίζουν, αλλά το πιθανότερο είναι να μη διαφέρουν σε τίποτα από τον μέσο Ελληνα. Συμπαθούν θεωρητικά τους ξένους, αλλά δεν τους θέλουν στα πόδια τους (εκτός αν δουλεύουν γι’ αυτούς). Δηλώνουν προοδευτικοί –ποιος δεν θέλει την πρόοδο άλλωστε; –αλλά με σειρά προτεραιότητας. Εκφράζουν άποψη επί παντός επιστητού, αλλά δεν έχουν ακούσει καν πώς μεταδίδεται η ελονοσία. Κανένα πρόβλημα, δημοκρατία έχουμε, όπως κρίνουν κρίνονται.

Αυτό που δεν μπορούν να κάνουν είναι να αποφασίζουν τη «μη ένταξη – τοποθέτηση των προσφύγων στο χώρο του σχολείου». Δεν είναι δικιά τους δουλειά. Ούτε τους ρώτησε κανείς. Το ότι θεωρούν πως μπορούν να λάβουν μια τέτοια «απόφαση», όπως και να προχωρήσουν σε κατάληψη αν η απόφασή τους δεν γίνει σεβαστή, αποτελεί σημείο των συριζαϊκών καιρών. Το έκαναν άλλοι, και στη συνέχεια άλλοι, επιδοκιμάστηκαν από τους τότε αντιπολιτευόμενους και σήμερα κυβερνώντες, δικαιώθηκαν, γιατί να μην το κάνουν κι αυτοί;

Αν όμως οι γονείς υποκινούνται από ένα μείγμα φόβου, προκαταλήψεων και θράσους, από τι ακριβώς υποκινείται η Νέα Δημοκρατία; Χρειάστηκε να έρθει το χθεσινό απόγευμα για να κάνει δηλώσεις ο συντονιστής μεταναστευτικής πολιτικής του κόμματος. Και οι δηλώσεις είναι θλιβερές. Η κυβέρνηση έχει κάνει στο Μεταναστευτικό το ένα λάθος μετά το άλλο, ο υπουργός Παιδείας διαλύει κάθε μέρα και λίγο περισσότερο την παιδεία, αλλά στο συγκεκριμένο θέμα έχει δίκιο. Και αντί η αξιωματική αντιπολίτευση να τον επιδοκιμάσει, διαχωρίζοντας με σαφήνεια τη θέση της από τους έξαλλους, επιτίθεται εφ’ όλης της ύλης στην κυβέρνηση και μιλά για «κρίσιμα», «πολύπλοκα», «πιεστικά», «σύνθετα» και «ευαίσθητα» ζητήματα. Ετσι όμως δεν γίνονται ρήξεις με το παρελθόν. Δεν πετιούνται τα βαρίδια. Κάποια στιγμή το κόμμα αυτό πρέπει να αποφασίσει πού πατά και πού πηγαίνει.

Αν όχι για το καλό το δικό του, τουλάχιστον για το καλό των παιδιών, δηλαδή του τόπου. Γιατί όπως λέει κι ο ποιητής, αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα.

Τελευταία Νέα