Aν τα λέει σωστά η Γεροβασίλη, την περασμένη εβδομάδα μαζεύτηκαν δύο πρόεδροι και τέσσερις πρωθυπουργοί στο Ζάππειο για να καταγγείλουν τη λιτότητα στην Ευρώπη.
Πολύ ωραία. Μου έμεινε όμως η απορία: Αφού είναι τόσο αντίθετοι με τη λιτότητα, γιατί δεν την καταργούν;
Και δεν λέω για τον δικό μας που τον πάνε με το λουρί. Αλλά οι άλλοι; Που δεν έχουν ούτε τρόικες ούτε εποπτείες ούτε αξιολογήσεις ούτε επιτηρήσεις; Τι κάνουν η κοτζάμ Γαλλία και η κοτζάμ Ιταλία; Γιατί δεν καταργούν τη λιτότητα να ξεμπερδεύουν; Ποιος θα τους ζητήσει τον λόγο;
Η απάντηση είναι απλή: Δεν την καταργούν επειδή δεν μπορούν να την καταργήσουν. Και γι’ αυτό προτιμούν να περιφέρονται καταγγέλλοντας στην κουβέντα μια λιτότητα που ασμένως εφαρμόζουν στην πράξη. Απλώς χαϊδεύουν τα αφτιά των κορόιδων.
Και δεν μπορούν να την καταργήσουν για έναν άλλο απλό λόγο: επειδή δεν έχουν λεφτά.
Διότι όταν είσαι υπερχρεωμένος και ελλειμματικός, η λιτότητα δεν είναι επιλογή. Είναι μονόδρομος –εκτός αν ανακαλύψεις πετρέλαιο ή καλλιεργείς λεφτόδενδρα…
Τα υπόλοιπα είναι για να γελάμε στην παρέα.
Ο Ρέντσι, ας πούμε, το έπαιξε Μπέπε Γκρίλο. Δήλωσε ότι είναι εναντίον όχι μόνο της λιτότητας, αλλά «εναντίον μιας Ευρώπης των κανόνων, των τεχνικών λεπτομερειών και των δημοσιονομικών».
Συμφωνώ απολύτως. Προσωπικά δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να λειτουργήσει μια υπερεθνική ένωση χωρίς κανόνες, μια οικονομική ένωση χωρίς δημοσιονομικά και μια νομισματική ένωση χωρίς τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά δεν πειράζει –ούτε ο Ρέντσι καταλαβαίνει.
Αλλωστε όλοι προτιμάμε μια Ευρώπη με μπαράκια, κουκλάρες και ντρινκς αντί για όλα αυτά τα αντιτουριστικά που απέρριψε ο Ματέο –άσε που το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία…
Εως ότου όμως προκύψει η Ευρώπη του Ρέντσι, του Τσίπρα και των ονείρων μας που θα παρτάρει ασταμάτητα, πολύ φοβάμαι ότι η λιτότητα θα συνεχίσει να υπάρχει. Επειδή θα συνεχίσουν να μην υπάρχουν λεφτά.
Βεβαίως ο Τσίπρας είχε αναγγείλει από τον Ιανουάριο του 2015 ότι «η ελπίδα έρχεται, η Ευρώπη αλλάζει» –ακόμη γελούν στο Βερολίνο, στη Χάγη, στο Ελσίνκι, στη Φρανκφούρτη…
Και τώρα δεν μπορεί να βάλει ούτε διοίκηση στο Υπερταμείο που θα διαχειρίζεται την ελληνική δημόσια περιουσία για τα επόμενα 99 χρόνια.
Δεν πειράζει, όμως!
Οι μεν ευπαθείς ομάδες θα μοιραστούν τα λεφτά που θα δώσουν τα κανάλια: είκοσι τέσσερα εκατομμύρια τον χρόνο, δύο εκατομμύρια τον μήνα κονόμησαν οι ευπαθείς. Ούτε τα έξοδα του Καρανίκα δεν βγαίνουν…
Ο δε Λαζόπουλος αισθάνεται μια «βαθιά στενοχώρια». Αν είναι μόνο μία, να το κοιτάξει…
