Ο Τζον Πιουριφόι δεν πέρασε ποτέ ως διπλωμάτης από την Ιταλία κι έτσι δεν τον θυμήθηκε κανένας Ιταλός έπειτα από μια δήλωση του αμερικανού πρεσβευτή στη Ρώμη που θεωρήθηκε παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας. Αυτός ο τελευταίος λέγεται Τζον Φίλιπς. Και δήλωσε ότι ένα «όχι» στο επικείμενο δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση θα προκαλούσε πολιτική αστάθεια κι επομένως θα λειτουργούσε αποτρεπτικά για τους ξένους επενδυτές.
Αυτό που ακολούθησε ήταν κάτι σαν μαζική κραυγή στο Κολοσσαίο. Ο πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας υπενθύμισε ότι κυρίαρχος είναι ο ιταλικός λαός και ήταν ο πιο ευγενικός. Ο αρχηγός της ξενοφοβικής Λέγκας του Βορρά έπιασε την ευκαιρία από τα μαλλιά για να πει ότι «ναι» στο δημοψήφισμα θα ψηφίσουν μόνο οι μασόνοι, οι τραπεζίτες και τα κέντρα εξουσίας, κάποιος άλλος που φιλοδοξεί να κυβερνήσει τη χώρα του ως εκλεκτός του Κινήματος των 5 Αστέρων συνέκρινε στο twitter τον Ματέο Ρέντσι με τον Πινοτσέτ –και πρέπει να ήταν τόσο εκτός εαυτού που έγραψε ότι ο χιλιανός δικτάτορας ήταν «της Βενεζουέλας».
Η Ιταλία δεν είχε Πιουριφόι για να τον θυμάται κάθε φορά που αισθάνεται αμερικανικό προτεκτοράτο, όπως δεν είχε και γερμανοτσολιάδες. Ειχε όμως μελανοχίτωνες. Και έχει κι έναν λαϊκισμό σε τέτοιες ποσότητες ώστε κάποιος μπορεί να συγκρίνει έναν εκλεγμένο πρωθυπουργό στην Ευρώπη με έναν δικτάτορα της Λατινικής Αμερικής ο οποίος είναι υπεύθυνος για τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων. Οσο κι αν ακούγεται αντιφατικό, είναι σήμερα οι απόγονοι των μελανοχιτώνων που κάνουν αυτές τις συγκρίσεις. Ή μπορεί να μην υπάρχει καμία αντίφαση. Αλλά μόνο ένας πολιτικός ζόφος σαν αυτόν που ζει σε υπερθετικό βαθμό τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα.
