Πώς το λέει ο Νίτσε; «Γίνε αυτός που είσαι». Ολοκλήρωσε, σαν να λέμε, τον κύκλο που άνοιξε την 30ή Δεκεμβρίου 2015 με την αποπομπή του Γιώργου Λούκου και πρόβαλε τον εαυτό σου στο μέλλον ενός δημόσιου οργανισμού. Η φιλοσοφική διάθεση μπορεί και να λείπει από τον Γιώργο Αντωνακόπουλο, πρόεδρο στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ελληνικού Φεστιβάλ, όταν θα εισηγείται την πλήρωση της θέσης του γενικού διευθυντή (σήμερα, σύμφωνα με πληροφορίες).

Δεν θα λείπει όμως η αμέριστη συμπαράστασή του σε ένα πρόσωπο με ειδικό ρόλο στη μεγάλη του Φεστιβάλ περιπέτεια: τον Παναγιώτη Δούρο. Σε αυτό το όνομα καταλήγει η κινητικότητα των τελευταίων ημερών, ακόμη και αν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου είχαν ζητήσει να προκηρυχθεί η θέση και όχι να εμφανιστεί άνωθεν ένας «φυτευτός εκλεκτός». Και μπορεί μεν η πλήρωση του γενικού διευθυντή να προβλέπεται από τον ιδρυτικό νόμο του Φεστιβάλ, αλλά η πρώτη φορά διαφάνεια θα απέτρεπε μεθόδους που θυμίζουν πρόσληψη.

Ο Μπαλτάς και ο Λούκος

Ερώτημα πρώτο, λοιπόν: ποια θα είναι η στάση των έξι μελών που βλέπουν να δημιουργείται μπροστά τους ένας tailor made οργανισμός για τον αδελφό της Ρένας Δούρου, όπου μάλιστα δεν τηρούνται πρακτικά και δεν υπάρχουν –μέχρι πρότινος –έγγραφες εισηγήσεις;

Ερώτημα δεύτερο: πώς θα αντιδράσει ο υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς απέναντι σ’ αυτή τη μεθόδευση, ειδικά εάν ισχύουν οι πληροφορίες ότι έχει μετανοήσει για την αποπομπή Λούκου, αποδεχόμενος κάποτε τις εισηγήσεις του αλλοτινού δεξιού χεριού του; Ετσι κι αλλιώς το θαύμα της μεταξύ τους σχέσης κράτησε μερικούς μήνες και πάντως μέχρι την παραίτηση Δούρου «για προσωπικούς λόγους», τον περασμένο Απρίλιο.

Θέλετε και επιδόρπιο;

Στις περγαμηνές με τις οποίες προσέρχεται ο προτεινόμενος του Αντωνακόπουλου προστίθεται μία. Οπως μαθαίνω, ο Δούρος ξεκινά τη διδασκαλία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, όπου είναι και υποψήφιος διδάκτωρ στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. Το θέμα της διατριβής του είναι –πάρτε ανάσα –οι «Σύγχρονες γεωπολιτιστικές διαστάσεις στο άστυ. Η δυναμική και επίδραση του πολιτισμού στον κοινωνικό, οικονομικό και αρχιτεκτονικό ιστό της πόλης». Α, να τη η φιλοσοφία που έλειπε.

Πήραν πίσω την τροπολογία για τις καθαρίστριες

Αποσύρθηκε, για να επανακατατεθεί σε άλλο νομοσχέδιο, η τροπολογία για τις καθαρίστριες. Αφορούσε την παράταση έως 31 Δεκεμβρίου 2017 των ατομικών συμβάσεων για την καθαριότητα των κτιρίων των δημοσίων υπηρεσιών, των ανεξάρτητων Αρχών, των ΝΠΙΔ και των ΟΤΑ.

Οπως εξήγησε –κατά την απόσυρσή της –ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Χριστόφορος Βερναρδάκης, «επειδή άπτεται πολλών διαφορετικών σχέσεων εργασίας, θα ενταχθεί στο νομοσχέδιο που θα έχουμε σύντομα, ίσως και σήμερα, μαζί με το υπουργείο Εργασίας. Είναι και μία πρακτική ορθής νομοθέτησης».

Ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος ζήτησε να μην αποσυρθεί η τροπολογία αλλά να διαγραφούν όλοι οι άλλοι οργανισμοί πλην ΟΤΑ, ώστε οι συμβασιούχοι στην καθαριότητα των δήμων, των οποίων η θητεία λήγει, να μη μείνουν ξεκρέμαστοι. Σε ό,τι αφορά το «άνοιγμα» σε άλλους φορείς του στενού ή ευρύτερου Δημοσίου ή και σε άλλες ειδικότητες, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης εμφανίστηκε επιφυλακτικός, ζητώντας να συζητήσουν όταν θα επανέλθει η τροπολογία.

Στη ΝΔ είχαν βεβαίως διαφορετική άποψη. «Η παράκλησή μας είναι να μην τη φέρει ποτέ. Είναι απαράδεκτη και κατά παρέκκλιση της νομοθεσίας» υποστήριξε ο βουλευτής της ΝΔ, Γιώργος Γεωργαντάς.