Τουλάχιστον αυτός ξέρει. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα είναι βουλευτής και στην επόμενη Βουλή που θα προκύψει από τις παγγερμανικές εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2017. Ηδη συμπληρώνει 15.981 ημέρες ως μέλος της γερμανικής Βουλής, ένα ρεκόρ που θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο με την επανεκλογή του. Η υποψηφιότητά του στην εκλογική του περιφέρεια Ορτενάου ανακοινώθηκε χθες.

Επί 26 χρόνια είναι καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι μετά τη δολοφονική επίθεση εναντίον του. Ο 73χρονος υπουργός Οικονομικών έχασε την ευκαιρία να εκλεγεί το 2004 πρόεδρος της Δημοκρατίας· δεν είχε τη στήριξη κυρίως από το κόμμα του. Αλλά δεν πτοείται. Και όχι μόνο δεν σκέφτεται να αποχωρήσει από την ενεργό πολιτική ζωή, αλλά δείχνει μεγαλύτερη από ποτέ άλλοτε διάθεση να διαμορφώσει την πολιτική ατζέντα της επόμενης ημέρας. Με την εμπειρία του και το κύρος που διαθέτει στο συντηρητικό στρατόπεδο, ο Σόιμπλε είναι ο σημαντικότερος πυλώνας σταθερότητας της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης την ώρα που και η Γερμανία μπαίνει σε φάση πολιτικής ρευστότητας με τη θυελλώδη έφοδο της ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία στην πολιτική ζωή της χώρας.

Ο Σόιμπλε εμπνέει ασφάλεια στα μέλη του κόμματος. Στο αποκορύφωμα της προσφυγικής κρίσης την άνοιξη, έπαιζε και το σενάριο να είναι αυτός μια εναλλακτική διάδοχη κατάσταση για την περίπτωση που η Μέρκελ αποφάσιζε ή αναγκαζόταν να τα βροντήξει. Ο ίδιος, ως πιστός στρατιώτης, δεν θα έκανε ποτέ τέτοια κίνηση αμφισβήτησης της καγκελαρίου. Αλλά δεν παύει να βάζει τη δική του σφραγίδα στην πορεία της Γερμανίας, κατ’ επέκταση και της Ευρώπης, όπως συνέβη στην ευρωκρίση. Στην προσφυγική κρίση στήριξε τη βασική επιλογή της Μέρκελ για μια ευρωπαϊκή λύση. Ανοίγει όμως και νέα μέτωπα, όπως η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος· η βασική κατεύθυνση είναι να ανεβεί το όριο συνταξιοδότησης στα 70 χρόνια.

Η ΕΑΡΙΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ. Για την Ανγκελα Μέρκελ το ζήτημα της υποψηφιότητάς της μένει ανοιχτό. Η ερώτηση αν θα διεκδικήσει ακόμα μία θητεία στην καγκελαρία για να πιάσει το ρεκόρ του Χέλμουτ Κολ είναι στο σταθερό ρεπερτόριο των συνεντεύξεων. H μονότονη απάντηση της Μέρκελ είναι ότι θα ανακοινώσει την απόφασή της την ενδεδειγμένη στιγμή. Υπό κανονικές συνθήκες, την άνοιξη. Ομως η πίεση είναι μεγάλη και θα υποχρεώσει τη Μέρκελ να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της στο παγγερμανικό συνέδριο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος τον ερχόμενο Δεκέμβριο. Με τα σημερινά δεδομένα, πάντως, η απουσία διαδόχου οδηγεί στον μονόδρομο της νέας υποψηφιότητας της Μέρκελ.

Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Mέχρι τότε η καγκελάριος και το κόμμα της θα περάσουν μία ακόμα δοκιμασία. Την Κυριακή, δυόμισι εκατ. Βερολινέζοι καλούνται στις κάλπες για τις περιφερειακές εκλογές στο κρατίδιο του Βερολίνου. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι το μεγάλο ποσοστό αναποφάσιστων μέχρι την τελευταία στιγμή, έκφραση της κόπωσης του εκλογικού σώματος από τα δύο μεγάλα «παραδοσιακά» κόμματα: Σοσιαλδημοκράτες (SPD) και Χριστιανοδημοκράτες (CDU) συγκυβερνούν την τελευταία πενταετία. Αλλά αυτή τη φορά αναμένεται ότι δεν θα συγκεντρώσουν κυβερνητική πλειοψηφία στην επόμενη Σύγκλητο (τοπική Βουλή του Βερολίνου).

Οι Σοσιαλδημοκράτες με τον άχρωμο Μίλερ ως κυβερνήτη – δήμαρχο (τοπικός πρωθυπουργός) κρατούν την πρωτιά, αλλά με απώλειες. Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του ινστιτούτου Forsa για την «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ», το SPD παίρνει 24% (28,3% στις εκλογές του 2011). Οι Χριστιανοδημοκράτες με 17% (2011: 23,3%) θα βρεθούν εκτός κυβέρνησης. Απειλούνται μάλιστα να χάσουν τη δεύτερη θέση από τους Πράσινους που είναι επίσης στο 17% (2011: 17,6%). Οι Οικολόγοι ελπίζουν βάσιμα ότι θα μπουν στην κυβέρνηση με τους Σοσιαλδημοκράτες και τη μετακομμουνιστική Αριστερά (Die Linke) που έχει ανεβασμένα ποσοστά στο 15% (2011: 11,7%). Ανοδο έχουν και οι Φιλελεύθεροι FDP που παίζουν την είσοδό τους στην τοπική Βουλή με ποσοστά στο όριο 5% (2011: 1,8%).

Ουσιαστικός νικητής πάντως και στο Βερολίνο θα είναι η ξενοφοβική ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (ΑfD)· εκ του μηδενός κυμαίνεται στο 13-15%.

ΔΥΣΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΓΚΕΛΑΡΙΟ. Και τα δύο μεγάλα κόμματα πληρώνουν τη δυσφορία του εκλογικού σώματος από την κεντρική κυβέρνηση και τον «μεγάλο» συνασπισμό της Μέρκελ. Σ’ αυτήν αθροίζονται και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της γερμανικής πρωτεύουσας. «Φτωχό αλλά σέξι» ήταν το σύνθημα του πρώην Σοσιαλδημοκράτη κυβερνήτη Κλάους Βοβεράιτ για το Βερολίνο. Φτωχό παραμένει –και στο μεταξύ απέκτησε το δικό του «γεφύρι της Αρτας» –το νέο αεροδρόμιο, η αποπεράτωση του οποίου συνεχώς αναβάλλεται. Και «σέξι» είναι στο μεταξύ μόνο για τους μεγαλοκαρχαρίες ακινήτων που επενδύουν στη γερμανική πρωτεύουσα. Αποτέλεσμα είναι η ραγδαία άνοδος των ενοικίων στο Βερολίνο, όπου το 85% των κατοίκων μένει σε ενοίκιο. Το φρένο ενοικίων ήταν από τα πρώτα μέτρα της κυβέρνησης Μέρκελ με πίεση των Σοσιαλδημοκρατών για να συγκρατηθούν οι τιμές σε κάπως ανεκτά επίπεδα.