Αλαλούμ. Μία εβδομάδα μόδας κατά την οποία δεν υπήρχε ξεκάθαρο πρόσημο για τη σεζόν στην οποία αναφέρονταν οι συλλογές. Για ορισμένους (Τομ Φορντ, Τόμι Χίλφιγκερ, Τακούν Πανιγκτσούλ) τα ρούχα ήταν «της στιγμής», δηλαδή του τωρινού χειμώνα 2016, γι’ αυτό και θεωρήθηκαν «ριζοσπάστες». Για τους περισσότερους, η προσεχής κατεύθυνση άνοιξη – καλοκαίρι 2017 τούς κράτησε σε μια παραδοσιακή διεκπεραίωση παρουσίασης μιας «νέας πρότασης», που σε πέντε μήνες θα έχει ξεπεραστεί εξαιτίας της συχνής κυκλοφορίας εικόνων από αυτές τις συλλογές στο Διαδίκτυο. Η κατανάλωση όμως πρέπει να συνεχιστεί λένε οι άνθρωποι της μόδας. Και στρέφονται στην επικαιρότητα της πολιτικής και των αμερικανικών εκλογών, αλλά και του προσφυγικού ζητήματος. Ναι, η μετατόπιση του θέματος συζήτησης έχει συμβεί. Αυτό που κάποτε η μόδα το έκανε με ενδυματολογικές παρελάσεις, τώρα το επιχειρεί με περφόρμανς του λόγου.
Παραμονές αμερικανικών εκλογών η νεοϋορκέζικη φίρμα Opening Ceremony μετέτρεψε το σόου της σε παρέλαση των εθνών και των ανθρώπων. Κατά το οποίο ακτιβιστές, ηθοποιοί της τηλεόρασης και των Οσκαρ όπως η Γούπι Γκόλντμπεργκ μοιράστηκαν με τους θεατές τις σκέψεις τους για το περιβάλλον που αλλάζει, πληθυσμούς που μετακινούνται και χάνουν περιουσίες, βεβαιότητες, πατρίδες, ενώ κάποιοι άλλοι αναζητούν να προσδιορίσουν εκ νέου τα έμφυλα στοιχεία της ταυτότητάς τους. Αν αυτό το πλαίσιο είναι αναζωογονητικό για τις σύγχρονες διοργανώσεις της τέχνης, στο περιβάλλον της μόδας είναι τουλάχιστον υποκριτικό. Κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας η υπερκατανάλωση αγαθών καταπίνει τώρα και ιδέες. Τα αντικείμενα για να έχουν αξία συζήτησης και υψηλή τιμή πρέπει να συνδέονται με κάποια διανοητική επεξεργασία. Μάλιστα όσο πιο περιθωριακές είναι οι ιδέες τόσο καλύτερα για τη συλλογή που θα τις υποστηρίξει, λέει το φινάλε του σόου της συλλογής Hood by Air που συνεχίζει να χτίζει τη φήμη του με ρούχα που η ραφή τους συγχέει τη γραμμή παντελονιού – φορέματος, φούστας – πουκάμισου και πάνω στα οποία η λέξη «Hustler» (μικροαπατεώνας) φορτίζει τη συζήτηση στη χώρα στην οποία ανεβαίνουν οι τόνοι της φοβίας. Στο θεωρητικό έργο της φεμινίστριας Γκλόρια Στάινεμ κατέφυγε ο σχεδιαστής Πραμπάλ Γκουρούνγκ για να δείξει και εκείνος στους θεατές του ότι οι λέξεις είναι το νέο μαύρο. Που συνδυάζεται καλύτερα με τις ομιλίες ξεχωριστών γυναικών, τις οποίες ο Γκουρούνγκ κέντησε με ψιλοβελονιά πάνω στα μεταξωτά και σατέν φορέματά του.
ΜΟΔΑ ΑΙΧΜΗΣ. Σημασία έχουν οι εντυπώσεις. Ισως και ο εκνευρισμός της ομήγυρης. Να είσαι σε μια επίδειξη μόδας αιχμής. Από αυτές που δημιουργούν αμέσως κίνηση στα social media, με τους αναστατωμένους παρευρισκομένους να ανταλλάσσουν τα πυρά των επιχειρημάτων τους προς τον σχεδιαστή, αμφισβητώντας μάλιστα τα προσόντα του. Τα οποία πρόσφατα είχαν θαυμάσει. Μα φυσικά αυτό είναι μόδα. Μια κίνηση ανόδου και μια πράξη πτώσης. Μια ένδειξη θριάμβου και μια συλλογή αρνητικών σχολίων. Στον κόσμο της μόδας επιβιώνει όμως ο δημιουργός που έχει βρει το αντίθετο ταίρι του. Στην πόλη της Νέας Υόρκης, τόπο συνάντησης του streetwear και του βραδινού γκλάμορ, νέοι ανταγωνιστές στην Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης αναδείχθηκαν ο Κάνιε Γουέστ και ο Τομ Φορντ. Ξεχωρίζουν ο ένας για τις σπορ αποκλειστικότητες που υπογράφει μαζί με την Adidas Originals. Και ο άλλος για τους υπέρκομψους συνδυασμούς του «κλειστού συστήματος», που τους έδειξε σε ένα ακριβό εστιατόριο για να τους φορέσουν κάποιοι φίλοι του και πρωταγωνιστές των ταινιών του.
