Στη μεικτή ζώνη του Ολυμπιακού Σταδίου του Ρίο την περασμένη Κυριακή συγκέντρωσε όλα τα φλας πάνω της και οι ερωτήσεις των δημοσιογράφων έπεφταν βροχή.
Και όμως η Βελγίδα Μερίκε Βερβόορτ είχε μείνει δεύτερη στον τελικό των 400 μέτρων γυναικών με αμαξίδιο (κατηγορία Τ51/52) πίσω από την Καναδή Στίλγουελ.
Απόψε το βράδυ στον αντίστοιχο τελικό των 100 μέτρων, όπου αναμένεται να τελειώσει μια πλούσια καριέρα, θα τραβήξει και πάλι τα φλας πάνω της, ακόμα και τελευταία να έρθει.
Ο λόγος; Oτι πριν από τους Αγώνες είχε ανακοινώσει ότι είναι έτοιμη να ενεργοποιήσει πλέον τα χαρτιά της ευθανασίας της, τα οποία έχει στην κατοχή της από το 2008!
«Οχι, θέλω να ζήσω» αποστόμωσε τους δημοσιογράφους που την πλησίασαν, προσθέτοντας ότι στο Βέλγιο τα ΜΜΕ διόγκωσαν το θέμα και πως απλά σκεφτόταν την ευθανασία, χωρίς να την έχει αποφασίσει.
Η 37χρονη αθλήτρια είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο από τα 20 της χρόνια πάσχοντας από μια ανίατη εκφυλιστική ασθένεια, η οποία της στερεί την κίνηση των κάτω άκρων και καταστρέφει σιγά σιγά τους μυς της.
«Oι άνθρωποι με βλέπουν ευτυχισμένη όταν κρατάω στα χέρια μου ένα χρυσό μετάλλιο. Ομως δεν ξέρουν τη σκοτεινή πλευρά. Υπάρχουν στιγμές που υποφέρω απίστευτα, βράδια που κοιμάμαι μόνο δέκα λεπτά, αλλά παρ’ όλα αυτά κυνηγάω το χρυσό» είχε πει παλαιότερα η παραολυμπιονίκης (χρυσή στα 100 και ασημένια στα 200 πριν από τέσσερα χρόνια στο Λονδίνο), με την υγεία της να χειροτερεύει χρόνο με τον χρόνο, δημιουργώντας της αφόρητους πόνους.
«Ο φόβος μου για τον θάνατο έχει εξαφανιστεί εδώ και χρόνια, αλλά να είστε σίγουροι πως δεν θέλω ακόμα να πεθάνω. Θέλω να ζήσω να κάνω skydiving, να μπω σε ένα μαχητικό F16 και να συμμετάσχω σε έναν αγώνα ράλι. Εχω πολλά να κάνω ακόμα, απλά δυστυχώς το σώμα μου δεν μου επιτρέπει πλέον να σχεδιάζω τα έργα τέχνης που έκανα παλαιότερα. Εχω όμως τη σκυλίτσα μου, τη Ζεν, που με βοηθάει και είναι η παρηγοριά μου. Παράλληλα θέλω να ενημερώσω τον κόσμο για την ευθανασία, καθώς η διαδικασία για να πάρεις τελικά τα χαρτιά είναι επίπονη, αφού θες υπογραφές από τρεις γιατρούς και να βγάλεις τα εσώψυχά σου πρώτα σε έναν ψυχολόγο για να πάρεις την έγκριση» λέει η Μερίκε Βερβόορτ που βεβαιώνει ότι ο θάνατός της θα αργήσει ακόμα. Οπως έχει πει όμως όταν έρθει η στιγμή: «Στην κηδεία μου δεν θέλω κάποια τελετή ούτε καφέ ούτε καν γλύκισμα. Θέλω απλά ένα ποτήρι σαμπάνιας στα χέρια όσων είναι εκεί και μια σκέψη τους για μένα».
