Ο άνθρωπος, ο «τύφλα να ‘χει ο Βασιλάκης ο Καΐλας» υπουργός Σπίρτζης, είναι φανερό ότι έχει προβλήματα. Σοβαρά. Προσπαθεί μέρες τώρα να ξεμπλέξει από τις εντυπώσεις (και τις επιπτώσεις;) της κουμπαριάς με τον Καλογρίτσα, αλλά δεν τα καταφέρνει. Και το κλωθογυρίζει από δω, το κλωθογυρίζει από κει, λέει και (κάτι σωστά) ότι δεν μπορεί να ποινικοποιούνται οι φιλίες –πολύ περισσότερο οι κουμπαριές, σημειώνω εγώ –αλλά δύσκολο να πείσει. Χθες έκανε και μήνυση στον Χίο, τον έπιασαν τον άλλο, και θα δικαστεί για συκοφαντική δυσφήμηση –όλα λάθος.

Το μεγαλύτερό του όμως νομίζω είναι η απόφασή του να την «πέσει» στον Στουρνάρα για το περίφημο πόρισμα της Attica Bank. Κατά τον υπουργό «αν, λοιπόν, η Τράπεζα Αττικής δεν έκανε καλά τη δουλειά της, προφανώς δεν έκανε καλά τη δουλειά της και η Τράπεζα της Ελλάδος που την ήλεγξε. Αρα, αν ισχύουν όλα αυτά, πρέπει να ελεγχθεί και η Τράπεζα της Ελλάδος, κατά τη γνώμη μου».

Ο πάντα fit Στουρνάρας δεν άφησε την πέτρα κάτω, τη σήκωσε. Και με ένα «κρείττον του λαλείν το σιγάν», τον έστειλε αδιάβαστο τον «τύφλα κ.λπ.» υπουργό Σπίρτζη. Διότι για μία μεγάλη περίοδο, την οποία διερεύνησε το μεικτό κλιμάκιο ελέγχου του SSM και της Τραπέζης της Ελλάδος, ο υπουργός με τη μεγάλη γλώσσα ήταν πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος που είναι ο βασικός μέτοχος της Attica Bank. Τόμπολα!

Και επιπλέον υστερεί του Στουρνάρα κατά δύο πράγματα: πρώτον, ο Στουρνάρας έχει το πόρισμα στα χέρια του και, δεύτερον, ομιλεί την αγγλική!..

Εξού και συστήνει «εσύ –εσύ λέω –καλύτερα να μη μιλάς»!

Διαβλέπω μεγάλα γλέντια…

Σας θυμίζει κάτι;

Αναζήτησα στο Διαδίκτυο στοιχεία για το αν ο περί ου ο λόγος υπουργός «ματώνει η ψυχή μου, αλλά τι να κάνω υπογράφω» Σπίρτζης ομιλεί την αγγλική. Δεν βρήκα στοιχεία. Εντόπισα όμως κάτι στο βιογραφικό του, το οποίο παραδίδω στον ιστορικό του μέλλοντος, διότι πρόκειται για σημαντική ανακάλυψη, η οποία φωτίζει μία σοβαρή πτυχή της νεότερης ελληνικής Ιστορίας.

Σύμφωνα λοιπόν με το βιογραφικό Σπίρτζη, το οποίο είναι αναρτημένο στο site της Βουλής (www. hellenicparliament. gr), πλανώμεθα πλάνην οικτράν όσοι πιστεύαμε ότι τον Ιανουάριο του 2015 ο Τσίπρας πήρε αγκαζέ τον Καμμένο και έκαναν κυβέρνηση, γιατί ποιος ξέρει πότε θα ξαναβρούν αυτή την ευκαιρία. Οχι. Κατά τον βιογράφο Σπίρτζη (ή μήπως με τα χεράκια του το συνέταξε;) η κυβέρνηση εκείνη δεν ήταν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά… εθνικής σωτηρίας!

Αντιγράφω, για του λόγου το αληθές: «Τον Ιανουάριο του 2015 συμμετείχε στην Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας του Πρωθυπουργού της Ελλάδας κ. Αλέξη Τσίπρα, ασκώντας τα καθήκοντα του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, με αρμοδιότητα τις Υποδομές, τις Μεταφορές και τα Δίκτυα»!

Εθνοσωτήριος κυβέρνηση; Κάτι μου θυμίζει αυτό, κάτι μου θυμίζει…

Φλέγοντα ερωτήματα

Οπως είναι γνωστό, αν και πρώτος είχα ειδοποιήσει ότι το να επιλέγεις τον Καλογρίτσα να παίξει τον ρόλο του καναλάρχη σου δεν είναι και τόσο σοφή ιδέα, απέφυγα επιμελώς να μετάσχω στον καταιγισμό των αποκαλύψεων για τα έργα και τις ημέρες του νέου εθνικού μας εργολάβου. Εκανα την αρχή. Ας συνεχίσουν άλλοι. Υπενθυμίζω απλώς ότι πριν από το καλοκαίρι είχα αναφέρει –οι προσεκτικοί μου αναγνώστες θα το ενθυμούνται, δεν μπορεί –ότι ο και εθνικός μας κουμπάρος έχει διάφορα «ντράβαλα» με τις φορολογικές Αρχές. Και πως για τα «ντράβαλα» αυτά, του έχουν επιβληθεί πρόστιμα τα οποία δεν πληρώνει, και τα οποία με τις προσαυξήσεις φτάνουν σήμερα τα 67 εκατομμύρια ευρώ!

Το ερώτημα που θέλω να υποβάλω προς όσους τον επέλεξαν για να επιχειρήσουν τη μεγάλη ανατροπή στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο είναι τι έχει γίνει με αυτό το ποσό; Εχει ρυθμιστεί; Εξυπηρετείται με κάποιον τρόπο; Εχει τύχει κάποιας ευνοϊκής ρύθμισης (από αυτές που πέρασε από τη Βουλή πέρυσι το καλοκαίρι η κυβέρνηση), ας πούμε;

Πολύ θα ήθελα να γνωρίζω…

Παράκαμψη

Το δεύτερο που αφορά τον ίδιο τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, ο οποίος εξελίσσεται σε… Βατοπέδι του ΣΥΡΙΖΑ, αφορά μια παράλειψη του «ταλαντούχου κυρίου Παππά» –παράλειψη η οποία είναι φιτίλι στα θεμέλια του ίδιου του διαγωνισμού. Αφορά –όπως μου επισήμανε έγκριτος νομικός της Αθήνας –την «δόλια παράκαμψη» του Ελεγκτικού Συνεδρίου από τη διαδικασία ελέγχου, τόσο της νομιμότητας του διαγωνισμού όσο και του αποτελέσματός του. Κατά τη νομική αυτή προσωπικότητα, της οποίας το κύρος δεν μπορεί να αμφισβητηθεί (αλλά δεσμεύτηκα να μην αναφέρω το όνομά του), η κυβέρνηση όφειλε, μετά το τέλος της πλειοδοτικής διαδικασίας, και μετά τον προέλεγχο των οικονομικών στοιχείων των υπερθεματιστών (όπως αρέσκεται να ονομάζει τους νέους καναλάρχες), να διαβιβάσει ολόκληρο τον φάκελο στο Ελεγκτικό Συνέδριο, προς έλεγχο και τελική επικύρωση.

Οπως μου δήλωσε, το αντικείμενο του διαγωνισμού ήταν η εκχώρηση διά συμβάσεως δεκαετούς διάρκειας κρατικού περιουσιακού στοιχείου –διαδικασία που εμπίπτει απολύτως στις αρμοδιότητες του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Αυτό δεν έγινε, μου παρατήρησε.

Τι απάντησα εγώ;

–Μα αφού έδωσε το ΟΚ για τον διαγωνισμό και το αποτέλεσμά του ο κορυφαίος… ελεγκτικός μηχανισμός των κυρίων Τσίπρα και Παππά, τι να μας λέει και το Ελεγκτικό Συνέδριο;

Ακούει κανείς;

Μια που τον είχα απέναντί μου ρώτησα έτσι τελείως στο άσχετο και τελείως στο αδιάφορο, αν αυτός ο τύπου Big Brother διαγωνισμός που οργάνωσε η κυβέρνηση για τις τηλεοπτικές άδειες ήταν συμβατός με τις κοινοτικές οδηγίες.

Ο συνομιλητής μου ήταν απολύτως ξεκάθαρος:

Οχι βέβαια! Σε καμία των περιπτώσεων. Το πώς πρέπει να γίνονται οι κρατικοί διαγωνισμοί προβλέπεται σαφώς από την οδηγία 2004/18/ΕΚ «περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων, προμηθειών και υπηρεσιών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2005/51/ΕΚ της Επιτροπής και την οδηγία 2005/75/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου που έχουν μεταφερθεί στην ελληνική έννομη τάξη με το ΠΔ 60/2007».

Τα καταγράφω όπως μου τα είπε, μήπως και συγκινηθεί κάποιος από τη Δικαιοσύνη, ισταμένη και καθήμενη που λένε, και αποφασίσει να δει αν όλα αυτά τηρήθηκαν από την κυβέρνηση, όπως είχε υποχρέωση…

Με το ζόρι

Κλείνω για σήμερα, με κάτι υπόλοιπα της προηγούμενης εβδομάδας. Αφορούν την υπόθεση της κυρίας η οποία ενεφανίσθη στο πολύπαθο ΚΕΕΛΠΝΟ ως «αφέντρα» του γραφείου του κυρίου Ρόζενμπεργκ, προέδρου του οργανισμού, και εκλεκτού της μορφής που ακούει στο όνομα Πολάκης, και όχι «πολλάκις». Οπως με ενημέρωσε ο υπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο οποίος την είχε προσλάβει ως ειδική συνεργάτιδα στο πολιτικό γραφείο του, αλλά εκείνη δεν είχε εμφανιστεί ποτέ (πληρωνόταν δηλαδή από το Εσωτερικών, αλλά βρισκόταν στο ΚΕΕΛΠΝΟ) «δεν το γνώριζε το θέμα», αλλά «εντάξει δεν είναι και αυτό το πρόβλημά μας σήμερα», αναφορά με την οποία και συμφώνησα.

Τέλος πάντων, όπως μου είπε, η κυρία αυτή παραιτήθηκε από τη θέση της στο Εσωτερικών μετά το δημοσίευμα της στήλης (πράξη σοφή, θα σημειώσω, διότι αλλιώς θα υπήρχε ζήτημα και για την ίδια και για τον υπουργό), αλλά να μην ανησυχώ γιατί «θα προσληφθεί από τον Ξανθό»!

Οπου Ξανθός, ο τύποις υπουργός Υγείας (δεδομένης της παρουσίας και συμπεριφοράς Πολάκη). Συμπέρασμα: οι τύποι δεν παλεύονται! Πάνω από 500 εργαζομένους έχει το ΚΕΕΛΠΝΟ, ούτε έναν δεν κρίνει ικανό ο κύριος Ρόζενμπεργκ να αναλάβει το γραφείο του. Πρέπει σώνει και καλά να φορτώσει στο Δημόσιο έναν ακόμη υπάλληλο. Εύγε…