«Δεν είναι απλώς μια φιλοξενία ή μια συμπαραγωγή όπου έρχεται ο ρωσικός θίασος με έναν λιθουανό σκηνοθέτη για να ανεβάσουν μια παράσταση. Αλλά υπάρχει και μια έντονη παρουσία του ελληνικού θεάτρου μέσω του Χορού. Κάτι που εντυπωσίασε και τους ίδιους τους Ρώσους που βρέθηκαν στην Επίδαυρο», λέει ο Θοδωρής Αμπαζής, αναπληρωτής καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, ο οποίος είχε αναλάβει τη διδασκαλία και τη σύνθεση των μελών του Χορού στη συμπαραγωγή του «Οιδίποδα τυράννου» από την πρώτη κρατική σκηνή και το Θέατρο Βαχτάνγκοφ κατά το ανέβασμα στην Επίδαυρο (29-30/7). Η παράσταση επαναλαμβάνεται στο Ηρώδειο αύριο και ο Αμπαζής θυμάται για την περίσταση την αντίδραση του σκηνοθέτη Ρίμας Τούμινας στην τελευταία παράσταση απευθυνόμενος στον ελληνικό Χορό: «Τους είπε ότι είναι εξαιρετικοί και τους προσκάλεσε –αν το έργο μείνει στο ρεπερτόριο του Θεάτρου Βαχτάνγκοφ –να δούμε τη δυνατότητα ίσως κάθε δύο μήνες να πηγαίνουν οι ηθοποιοί που απαρτίζουν τον ελληνικό Χορό να παίζουν την παράσταση στη Μόσχα».
«Δεν ξέρω αν μπορεί να υλοποιηθεί αυτό, επειδή στο ελληνικό θέατρο είναι διαφορετική η λειτουργία του, με την έννοια ότι έχουμε μια παράσταση που παίζεται τρεις μήνες και δεν μπορεί να φύγει κανείς. Παρ’ όλα αυτά ήταν πολύ κολακευτικό για όλους μας και πρέπει να πω ότι η συνεργασία ήταν εξαιρετική με την έννοια της υποδοχής των Ρώσων από τους Ελληνες, και το αντίστροφο. Υπήρξε μια πολύ ωραία καλλιτεχνική συνάντηση η οποία ξεκίναγε από το ότι κάναμε όλοι μαζί φωνητικό ζέσταμα σε έναν κύκλο κι έφτανε στο σημείο πραγματικά στοιχεία του ελληνικού Χορού να τα παίρνει και να τα χρησιμοποιεί ο Τούμινας για επεισόδια και τούμπαλιν. Υπήρξε μια οργανική συνεργασία και έτσι βγήκε το αποτέλεσμα που φάνηκε. Αυτό που καταφέραμε οφείλεται και στους δικούς μας ανοιχτούς κώδικες, ώστε ανά πάσα στιγμή να προσαρμόζουμε πράγματα και ιδέες, αλλά και στη νοοτροπία του Τούμινας, ο οποίος ήταν πολύ ανοιχτός στο να πάρει τις δικές μας προτάσεις και να τις αξιοποιήσει μέσα στην παράσταση. Φτάσαμε δε σε ένα σημείο εμπιστοσύνης μεταξύ μας που έλεγε ο Ρίμας μια ιδέα και μετά έλεγε “ο Θοδωρής ξέρει να το κάνει” και δεν ασχολιόταν. Ανταλλάσσαμε ιδέες και υπήρχε μια ωραία σχέση και εμπιστοσύνη».
ΠΡΟΒΕΣ. Ελληνες και ρώσοι ηθοποιοί πέρασαν τις πρόβες σαν να συμμετείχαν σε διαγωνισμό τραγουδιού με μουσικά όργανα. Τραγουδούσαν οι Ελληνες και μετά απαντούσαν οι Ρώσοι με δικά τους τραγούδια. «Μια καλλιτεχνική συνάντηση τα εμπεριέχει όλα. Δεν είναι μόνο η παράσταση, αλλά τα πράγματα και οι ιδέες που ανταλλάσσουμε. Συζητήσαμε πάρα πολύ μαζί με τους ηθοποιούς για την τραγωδία, για τον τρόπο που την βλέπουμε εμείς, για την παράδοση που έχουμε με την τραγωδία, για το γεγονός που εκείνοι ως Ρώσοι δεν ξέρουν ακριβώς τι είναι ο Χορός κ.ά.».
Επόμενη στάση, λοιπόν, το Ηρώδειο. «Χθες κάναμε πρόβα και βρεθήκαμε πάλι μαζί. Οι συνθήκες είναι προφανώς διαφορετικές, αλλά δεν μας φοβίζει τίποτα πια. Δηλαδή αφού το κάναμε αυτό, τώρα είμαστε τόσο ευέλικτοι και έτοιμοι που μπορούν να γίνουν τα πάντα και οπουδήποτε. Και η μεγάλη στάση φυσικά είναι η Μόσχα και οι εορταστικές παραστάσεις, επειδή το Βαχτάνγκοφ έχει προγραμματίσει τριήμερο εορτασμό για τα 95 του χρόνια με την παρουσία της ηγεσίας της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Αποφάσισε ο Τούμινας να παρουσιάσουμε αυτή την παράσταση σαν κομμάτι των εορτασμών, ενώ τρέχει το έτος Ελλάδα – Ρωσία, οπότε θα συνδυάσουμε με τον ΕΟΤ την παρουσία μας εκεί και την πιθανότητα να κάνουμε και άλλα πράγματα. Φυσικά αυτό είναι και ένα άλλο στοίχημα πια, γιατί θα είμαστε μπροστά σε ρώσους θεατές. Οπότε αυτό έχει για εμάς έναν συμβολικό και έναν εθνικό χαρακτήρα και θέλουμε να είμαστε ακόμα καλύτεροι από την Επίδαυρο γιατί θέλουμε να είμαστε υπερήφανοι για το θέατρο που έχουμε στη χώρα μας και να το προβάλουμε προς τα έξω».
