Επειδή έχω αντιληφθεί ότι η κυβερνητική παράταξη εμφορείται από μια ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα «θαλασσοδάνεια», υποψιάζομαι ότι βρέθηκε νέο βούτυρο για το ψωμί της.

Από την έλευση της «πρώτη φορά Αριστεράς» ο Καλογρίτσας πήρε 77,5 εκατομμύρια ευρώ δάνεια από την Τράπεζα Αττικής –τα 22,6 εκατ. μέσα στο 2016.

Πράγμα που σημαίνει ότι το κοινωνικό όραμα της Αριστεράς παραμένει ζωντανό: ένας απλός άνθρωπος με όπλο τη σωστή ιδεολογία και δανεικά βοσκοτόπια στην Ιθάκη κατάφερε μέσα σε ενάμιση χρόνο να βγάλει (από δάνεια) 77,5 εκατ. και (στο κουβεντιαστό) μια άδεια για κανάλι.

Για 100 εκατ. πουλάνε την Εγνατία, για 45 πούλησαν την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά ευτυχώς τα 77,5 εκατ. του Καλογρίτσα περίσσευαν.

Βεβαίως ο εν λόγω αγωνιστής είναι κουμπάρος δύο υπουργών και στενός φίλος ενός τρίτου αλλά δεν νομίζω ότι αυτά έπαιξαν ρόλο.

Απλώς η καλή Τράπεζα των αριστερών μπόρεσε επιτέλους να καταργήσει την καπιταλιστική λογική: έτσι, όσο μειώνονταν οι καταθέσεις της τόσο εκείνη αύξανε τα δάνεια στους αγωνιστές. Μαρξ; Οχι, Σπίρτζης!

Το ευχάριστο είναι ότι άνοιξε επιτέλους το κλειστό επάγγελμα του καναλάρχη, που καμάρωναν ο Παππάς και ο αρμόδιος γραμματέας –για τον οποίο, παρεμπιπτόντως, μου υπενθύμιζε ηγετικό στέλεχος της ΝΔ ότι δεν τυγχάνει ούτε βουλευτικής ασυλίας ούτε της προστασίας του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

Κοινώς, τα άπλυτα βγήκαν στα μπαλκόνια. Και η μπουγάδα θα έχει πλάκα.

Διότι εδώ προκύπτει ότι η κυβέρνηση που έκλαιγε για τα 88 εκατ. συνολικού δανεισμού του μεγαλύτερου τηλεοπτικού σταθμού της χώρας σε 27 χρόνια λειτουργίας μοίρασε 77,5 εκατ. μέσα σε ενάμιση χρόνο στον κάτοχο δανεικών βοσκοτόπων στην Ιθάκη.

Αλλά άλλο πράγμα η Ιθάκη. Την έχει κάνει και ποίημα ο Καβάφης, τα εκτιμούν αυτά οι αριστεροί.

Η μπουγάδα βεβαίως θα συνεχιστεί –δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς πια να ξαναβάλει την οδοντόπαστα στο σωληνάριο.

Και ως εκ τούτου είναι μάλλον αξιοπερίεργο ότι κυκλοφορούν ακόμη έντυπα, ιστότοποι και δημοσιογράφοι που υποστηρίζουν τον Παππά και τις δραστηριότητές του.

Αν μεν το κάνουν με το αζημίωτο, κανένα πρόβλημα. Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή –παρότι, μεταξύ μας, μερικές είναι.

Αλλά αν το κάνουν αφιλοκερδώς κινδυνεύουν να υποστούν τη μοίρα της πόντιας ιερόδουλης που κατέρρευσε όταν πληροφορήθηκε ότι οι άλλες συνάδελφοί της έπαιρναν και λεφτά.

Διότι το καλό με τα άπλυτα είναι ότι η βρωμιά φαίνεται. Δεν κρύβεται ούτε με περούκες.

Και ως εκ τούτου κανείς δεν μπορεί να πει «δεν ήξερα!» ή «δεν κατάλαβα!».