Ενα κύμα τύψεων ανάμεικτο με ενοχές, πολλές ενοχές, ένιωσα να με κατακλύζει χθες, πληροφορούμενος ότι επέστρεψε εκών άκων από τη Νέα Υόρκη ο “ταλαντούχος κύριος Παππάς” υπουργός. Ενοχικό άτομο όπως είμαι, αναδέχθηκα, χωρίς ωστόσο κανείς να μου την αποδώσει, την ευθύνη της εσπευσμένης επιστροφής του κυρίου Παππά στο κλεινόν Αστυ –λέω, δεν μπορεί, επέστρεψε διότι λύσσαξα με το τι κάνει στη Νέα Υόρκη, δι’ εξόδων μας. Φευ, πλανήθηκα πλάνην οικτράν, την οποία με την σειρά μου αποδίδω στο υπερεγώ που με κατατρύχει παιδιόθεν. Ο άνθρωπος επέστρεψε μεν με την πρώτη πτήση της γραμμής χθες το πρωί, διότι αυτό του επέβαλε ο πρόεδρος Αλέξης:

–Στην Αθήνα καίγεται το πελεκούδι (εικάζω ότι του είπε, συνοδεύοντας τη σχετική αναφορά με τη συνηθέστερη επιθετική έκφραση που χρησιμοποιούμε οι Ελληνες) με τον Καλογρίτσα και τις άδειες, και συ μου κάθεσαι εδώ; Γύρνα πίσω, τώρα.

Και γύρισε!

Οχι πως είχε τίποτε σοβαρό να κάνει στη Νέα Υόρκη (θα αναφερθώ αναλυτικά εν συνεχεία…), αλλά χθες, λίγο μετά τις 11 το πρωί, εμφανίστηκε στο Μαξίμου και κλείστηκε με τους συνεργάτες του στο γραφείο του στον πρώτο όροφο να εξετάσει την κατάσταση που διαμορφώνεται σχετικά με το Βατερλώ του διαγωνισμού και τον Καλογρίτσα.

Ενας από τους ανθρώπους μου στο Μαξίμου μού είπε ότι κατόπιν συγκάλεσε μεγάλη σύσκεψη του επικοινωνιακού επιτελείου, αλλά άλλος δικός μου εκεί μού το διέψευσε κατηγορηματικά. Το βράδυ όμως στο Μέγαρο Μαξίμου είχαμε, όπως με ενημέρωσαν οι άνθρωποί μου εκεί, μια κανονική «παρέλαση» υπουργών και στελεχών με αντικείμενο –τι άλλο; –πώς θα σωθεί ο διαγωνισμός και μαζί του ο Τσίπρας, ο Παππάς κι όλο το παρεάκι…

Κάποια στιγμή…

Τώρα λοιπόν που ο “ταλαντούχος κύριος Παππάς” επέστρεψε οίκαδε είναι ευκαιρία να δούμε και τι έκανε στη Νέα Υόρκη επί 4ήμερο, από την Παρασκευή νωρίς το βράδυ που πήγε προερχόμενος από την Ουάσιγκτον ώς την Τρίτη το απόγευμα που αναχώρησε άρον άρον μετά την εντολή Τσίπρα. Σύμφωνα με τις δικές του ανακοινώσεις, πέραν φυσικά εκείνων που αφορούσαν το βλακώδες και για “μπάτσες” που λένε και στο χωριό μου #perouka-gate, η μόνη δραστηριότητα που είχε αυτό το διάστημα ήταν μια τυπική συνάντηση με κάποιον αρμόδιο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για θέματα ενέργειας, ονόματι Χοχστάιν ή κάπως έτσι –μικρή σημασία έχει (έχει όμως σημασία τι δουλειά είχε ο Παππάς να συνομιλεί και να διαπραγματεύεται θέματα ενέργειας, ε κύριε Σκουρλέτη μου;).

Αλλο τι δεν πληροφορηθήκαμε. Ούτε από το γραφείο του ούτε από άλλη πηγή.

Υποθέτω, λοιπόν, ότι κάποια στιγμή, όταν θα βάλει σε μια σειρά τα θέματα που απορρέουν από την κρίση με τις τηλεοπτικές άδειες και τον Καλογρίτσα, θα βρει τον χρόνο να αναρτήσει στη Διαύγεια πόσο μας κόστισε αυτό το εβδομαδιαίο ταξίδι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αεροπορικά εισιτήρια, δικά του και όσων τον συνόδευαν, έξοδα μετακινήσεων, ξενοδοχεία κ.λπ.

Ενημερωτικά αναφέρω ότι το ταξίδι θα μπορούσε να διαρκέσει ώς και 12 ήμερες –ο Τσίπρας επιστρέφει Αθήνα το Σάββατο…

Συνέχειες

Ακούω συχνά ότι το κράτος έχει συνέχεια. Φαντάζομαι ότι η αρχή αυτή ισχύει και για τα κόμματα. Και τα κόμματα έχουν συνέχεια –εκτός κι αν τα έχει καταπιεί ο ιστορικός χρόνος. Υπό την έννοια αυτή, μεταφέρω εδώ ατάκα του προέδρου Βαγγέλη “Βενιζέλο θα λέτε και θα κλαίτε σε λίγο”, στον ραδιοσταθμό Alpha 9.89: «Τις άδειες στους σταθμούς αυτούς (σ.σ. τους τηλεοπτικούς) τις έχει δώσει η κυβέρνηση Τζαννετάκη, μία κυβέρνηση ΝΔ και Συνασπισμού τότε, το 1989, με υπουργό Δικαιοσύνης τον κ. Κουβέλη και τον κ. Κωνσταντόπουλο υπουργό Εσωτερικών».

Τι είπε το άτομο, ρε παιδιά, τι είπε…

Περίεργες ντρίμπλες

Θα εμπλακώ πάλι σε… δασύτριχα (κατά τη μνημειώδη έκφραση του αείμνηστου Λέοντος Καραπαναγιώτη, δασκάλου μου) νομικά περί τον νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες, σε συνέχεια των όσων χθες μου ανέφερε κορυφαία προσωπικότητα της νομικής επιστήμης (για το τι έπρεπε να γίνει με τον νόμο για τις άδειες βάσει του κοινοτικού δικαίου, αντί του big brother με χαρακτηριστικά καζίνου που έγινε τελικά).

Το κάνω, διότι μου παρεδόθη νόμος του υπουργού “κλαίω γοερά, αλλά τι να κάνω θυσιάζομαι και υπογράφω” Σπίρτζη. Ο νόμος αυτός που φέρει αρίθμηση 4412/16 και δημοσιεύθηκε στο υπ’ αριθμόν 147Α ΦΕΚ της 8ης Αυγούστου, ήτοι είκοσι μία μόλις ημέρες πριν τη διενέργεια του διαγωνισμού, τι κάνει; Επικαιροποιεί, υποτίθεται, τις κοινοτικές οδηγίες βάσει των οποίων κάθε κράτος – μέλος πρέπει να διενεργεί διαγωνισμούς έργων, προμηθειών, συμβάσεων, αλλά επί της ουσίας καταργεί το Προεδρικό Διάταγμα 60 του 2007, το οποίο κάνει ακριβώς αυτό: ενσωματώνει την κοινοτική νομοθεσία στην ελληνική νομική τάξη!

Και γιατί προχώρησε η κυβέρνηση σε αυτήν την εντελώς περίεργη, μην πω και ύποπτη, νομοθετική πρωτοβουλία; Διότι σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να εκδώσει προεδρικό διάταγμα. Αλλά ένα ΠΔ πριν υπογραφεί πρέπει να περάσει από τον έλεγχο του Συμβουλίου της Επικρατείας. Εκεί, μου λένε, βρίσκεται το κουμπί: πέρασαν με νόμο την κατάργηση του ΠΔ 60/2007 για να παρακάμψουν το ΣτΕ, επειδή εκεί με βεβαιότητα θα σκάλωνε.

Ναι, πρόκειται για αυτό το ίδιο ΣτΕ που τώρα παρακαλάνε να βγάλει μια απόφαση η οποία θα τους απαλλάξει από το αδιέξοδο στο οποίο έχουν βρεθεί, και δεν ξέρουν τι να κάνουν…

Συμπτώσεις

Παρεμπιπτόντως, τη Δευτέρα οι υπερθεματιστές (κατά τον βλακώδη όρο ΣΥΡΙΖΑ) οφείλουν να καταθέσουν την πρώτη δόση του ποσού που έχουν διαθέσει για την απόκτηση μιας τηλεοπτικής άδειας. Τη Δευτέρα ο μήνας έχει 26. Την Τρίτη, που ο μήνας έχει 27, θα πραγματοποιηθεί εν Αθήναις στο υπουργείο του οποίου προΐσταται ο κύριος Σπίρτζης διαγωνισμός για την κατακύρωση ενός ακόμη εκ των οκτώ τμημάτων του πολύπλαγκτου δρόμου Πατρών – Πύργου. Αφορά το τμήμα από κόμβο Κυλλήνης έως Βάρδα Ηλείας. Τι σχέση έχει αυτό με τα προηγούμενα; Φαινομενικά καμία. Πλην του γεγονότος ότι τα τρία προηγούμενα τμήματα του ίδιου δρόμου τα πήρε –κοίτα τώρα κάτι συμπτώσεις –ο κουμπάρος Καλογρίτσας. Φυσικά, όπως πάντα, με αδιάβλητες διαδικασίες…

Ηττες

Ευτυχώς που τους ξεφεύγουν –είναι και η ηλικία πια που δεν βοηθάει…

Τους ξεφεύγουν και ακούμε και καμιά αλήθεια, διότι μας έχουν φλομώσει στο σανό οι άνθρωποι. Μίλησε στη Βουλή ο και φιλόσοφος μπαρμπ’-Αρίστος Μπαλτάς για το Ελληνικό, και τι είπε ο γηραιός αγωνιστής για τη μεγαλειώδη –δίκην Ιωάννη Μελισσανίδη με ή χωρίς φούστα –κυβίστηση/κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ; Το ακόλουθο αποκαλυπτικό, που διευρύνει τον κύκλο των θλιμμένων υπουργών (κορυφαίος του χορού, ως γνωστόν, ο Σπίρτζης):

«Οι συσχετισμοί είναι υπέρτεροι και μας αναγκάζουν να κάνουμε πίσω. Αναγνωρίζουμε το γεγονός μιας ήττας. Κάνουμε τον συμβιβασμό που απαιτεί η ήττα και συνεχίζουμε τον αγώνα».

Ποιον αγώνα συνεχίζουν, δεν διευκρίνισε, αλλά όποιος συνδέσει αυτή την αγωνιστική αναφορά/υπόσχεση/δέσμευση με την πιο εξόφθαλμη δεν γίνεται απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού (του οποίου προΐσταται ο μπαρμπ’-Αρίστος), να κηρυχθεί ολόκληρο το Ελληνικό αρχαιολογικός χώρος, να του βγάλει ο Θεός τα μάτια γιατί είναι κακός άνθρωπος!