Η εποχή χρειάζεται δύναμη. Για να δεις το δάσος και όχι το δέντρο. Ή, για να το περάσουμε από τα φίλτρα της μόδας, η εποχή χρειάζεται δύναμη για να δεις τον κόσμο πέρα από την γκαρνταρόμπα σου.

Αυτή η άποψη, νομίζω, διαφοροποίησε το περιοδικό «Marie Claire». Τόσο τη γαλλική όσο και την ελληνική έκδοσή του, η οποία θα συνεχίσει να υπάρχει μετοικίζοντας από αύριο στο περιβάλλον μιας εφημερίδας.

Αυτό το περιβάλλον από χαρτί και τακτοποιημένα κουτιά με γράμματα και έντονους μαύρους τίτλους ήταν που στη δεκαετία του ’80 –εποχή κατά την οποία γεννήθηκε το ελληνικό «Marie Claire» –είχε συμβολικό χαρακτήρα και για τις γυναίκες. Στις φωτογραφίσεις μόδας στα πιο έγκυρα γυναικεία περιοδικά (γκλόσι δηλαδή, γυαλιστερά τα λέγαμε τότε) η γυναίκα διεκδικούσε την ανεξαρτησία της διαμορφώνοντας την επαγγελματική της προσωπικότητα. Το έδειχνε με το ντύσιμό της και με άλλες λεπτομέρειες που μαρτυρούσαν τα εργαλεία της δύναμής της. Ενα από αυτά ήταν λοιπόν και οι εφημερίδες. Τις οποίες τα μοντέλα κρατούσαν περπατώντας βιαστικά ως εργαζόμενα κορίτσια στο δρομολόγιο της πρωινής διαδρομής από το σπίτι στο γραφείο.

Το εντιτόριαλ μόδας «εργαζόμενο κορίτσι» ήταν ένα από τα πολλά που παρουσίασε το «Marie Claire» χτίζοντας τη σχέση του με τις ελληνίδες αναγνώστριές του. Που τις αντιμετώπισε στο σύνολο της προσωπικότητάς τους, θεωρώντας ότι ενδιαφέρονται για το φευγαλέο και περιττό όσο και για το επίκαιρο και πραγματικό. Δηλαδή για τη μόδα των καιρών που αλλάζουν. Γιατί μόδα είναι οι σκέψεις, οι ιδέες, οι ματιές που ρίχνουμε στα ρούχα, στα αντικείμενα, στις φράσεις και στις συμπεριφορές των ανθρώπων. Το εργαζόμενο κορίτσι των 80s διάβαζε ψυχροπολεμικές ειδήσεις, μάθαινε για τα παιχνίδια στη Γουόλ Στριτ, ενημερωνόταν για την εξάπλωση του AIDS. Στα τέλη του 1988 απέκτησε και άλλο ένα εργαλείο-παράθυρο στον κόσμο. Το ελληνικό «Marie Claire». Που σχεδιάστηκε από μια φιλόδοξη ελληνογαλλική συνεργασία για να γίνει το περιοδικό της Ελληνίδας που σκέφτεται, αλλά και που ταυτόχρονα είναι κομψή και ενήμερη. Εκτός από βίβλος της μόδας, το ελληνικό «Marie Claire» γίνεται σημείο αναφοράς, δημιουργώντας ειδήσεις: η διάσημη πια δήλωση της Δήμητρας Λιάνη στην Τίνα Πολίτη πως «μετά τον Ανδρέα έχω κλείσει ως γυναίκα» δημοσιεύτηκε στο ίδιο μάλιστα τεύχος με την αποκλειστική συνέντευξη της νομπελίστριας συγγραφέως Ναντίν Γκόρντιμερ.

Tο «Marie Claire» στην προ Instagram εποχή παρακολούθησε την τελετή των Οσκαρ με τον συνεργάτη του περιοδικού Μιχάλη Σκαφίδα, κλείνοντας συνεντεύξεις με σταρ όπως ο Κέβιν Κόστνερ ή η Τζόντι Φόστερ. Στα 90s και στα 00s για τις φωτογραφίσεις των εντιτόριαλ μόδας ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Κούβα Αργεντινή, Σεϋχέλλες, Μπαχάμες. Στις σελίδες του η αισθητική έχει άποψη. Μια άποψη μοναδική, όσο και η θέα από την πρώτη σειρά όλων των περιζήτητων σόου της εποχής, στα οποία το περιοδικό βρίσκεται κάθε νέα σεζόν: Ζαν Πολ Γκοτιέ, Αλεξάντερ ΜακΚουίν, Καρλ Λάγκερφελντ αλλά και το τελευταίο σόου που σχεδίασε ο ίδιος ο Ιβ Σεν Λοράν.

Στα είκοσι οκτώ χρόνια της ιστορίας του το ελληνικό «Marie Claire» στελεχώνεται από επαγγελματίες οι οποίοι γνωρίζουν ότι τα καλά κείμενα διαμορφώνουν απόψεις, ενώ οι μοντέρνες αφηγήσεις συμπληρώνονται από δυνατές εικόνες. Μαζί τους εργάζονται και αποκτούν εμπειρία ασκούμενοι που στη συνέχεια ξεχώρισαν στον κόσμο της μόδας. Ανάμεσά τους οι σχεδιάστριες Σοφία Κοκοσαλάκη (δούλεψε ως βοηθός στο τμήμα μόδας) και Ορσαλία Παρθένη (έκανε internship δύο καλοκαίρια στο τμήμα ομορφιάς).

Τι είναι αυτό που το κρατά στην αιχμή για τρεις ολόκληρες δεκαετίες; Η ικανότητά του να ακούει το τώρα και να κοιτάει το αύριο. Κρατάει τον σφυγμό του θαυμαστού νέου ψηφιακού κόσμου με το marieclaire.gr και συναντιέται με τον χώρο των new media βραβεύοντας κάθε χρόνο τις καλύτερες ελληνίδες bloggers στα καθιερωμένα πλέον Marie Claire Blog Awards. Ή, όπως συμπληρώνει η διευθύντρια του περιοδικού Γαλάτεια Λασκαράκη, «το “Marie Claire” του 2016 δεν χρειάζεται άλλοθι για το περιεχόμενο μόδας και ομορφιάς. Εχει εδραιώσει τη θέση του ως το περιοδικό που υπηρέτησε με συνέπεια τον φεμινισμό. Στη νέα εποχή του προβάλλει τη γυναίκα, η οποία βλέπει τη μόδα ως δύναμη, έκφραση, διαχείριση της σεξουαλικότητάς της, εργαλείο αυτοπεποίθησης. Η μόδα του “Marie Claire” σού επιτρέπει να είσαι ο εαυτός σου».