[Στίγμα] Η Δικαιοσύνη παραπαίουσα

«Χθες, ξύπνησα όπως κάθε πρωί στις 7. Ηταν μια βροχερή ημέρα. Ετοιμάστηκα γρήγορα, φόρεσα τα ρούχα μου, πήρα το πρωινό μου και στις 7.45′ ήμουν στον δρόμο. Πρώτα πήγα στο σπίτι του φίλου μου του Παναγιώτη, να τον πάρω. Μετά από μία ώρα περίπου φτάσαμε στον προορισμό μας, που ήταν τα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων. Περιμέναμε υπομονετικά στη σειρά μας να περάσουμε τον έλεγχο από τα μηχανήματα ανίχνευσης μετάλλων που υπάρχουν στην είσοδο, αλλά όπως διαπιστώσαμε, μόνοι μας περάσαμε, μόνοι μας ελεγχθήκαμε. Ο λόγος είναι ότι μια κυρία η οποία ήταν επιφορτισμένη με τον έλεγχο είχε πολλά νεύρα και κάποια στιγμή άρχισε να διαπληκτίζεται με έναν κύριο, τον οποίο απειλούσε ότι “δεν πρόκειται να τον αφήσει να ξαναπεράσει από εκεί” –άγνωστο γιατί.

Εγώ τον κύριο δεν τον είδα, τις φωνές άκουσα, όπως και έναν αστυνομικό ο οποίος προσπαθούσε να ηρεμήσει, άνευ ουσιώδους αποτελέσματος την κυρία, η οποία προφανώς ήταν συνάδελφός του. Αφού με το καλό περάσαμε από τον έλεγχο… αυτοελεγχόμενοι, κατευθυνθήκαμε στο κτίριο 4, όπου συνεδρίαζε το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αστικών Διαφορών και θα εκδικαζόταν η 752η αγωγή του κυρίου Καμμένου εις βάρος των “ΝΕΩΝ” και εμού προσωπικώς.

Ο δικηγόρος μας ο Γρηγόρης (Δαρμάρος), καλό παιδί και από σπίτι, μας ενημέρωσε ότι είχαμε αριθμό δύο στο πινάκιο, άρα, θα τελειώναμε νωρίς –έτσι θα προλάβαινα και εγώ να πάω στην εκπομπή στον Σκάι, και εν συνεχεία να κάνω και δυο επαγγελματικά ραντεβού που είχα προγραμματίσει.

Αριθμό δύο είχαμε στο πινάκιο, αλλά σε ποιο πινάκιο; Γιατί ήταν δύο τα πινάκια. Ενα με τις εξ αναβολής δίκες και ένα με τις πρωτοεισαγόμενες. Μην τα πολυλογώ, πρώτα εκδικάζονται οι εξ αναβολής.

Πρώτη δίκη σε αυτό το εξ αναβολής ήταν η αγωγή μιας κυρίας Παπαθανασίου, μοντέλου το πάλαι, εναντίον του πρώην συζύγου της ονόματι Μανθόπουλου ηθοποιού το επάγγελμα, επειδή ο τελευταίος σε κάτι δηλώσεις που είχε κάνει σε ένα κανάλι, είχε αφήσει υπόνοιες ότι μια εις βάρος του απόφαση δικαστηρίου με αντικείμενο την επιμελητεία του παιδιού τους ήταν αποτέλεσμα μηχανορραφιών τής περί ης ο λόγος κυρίας.

Παρά τις προσπάθειες της κυρίας προέδρου και των δύο δικαστών να το λήξουν το ντέρμπι μέσα σε λογικά πλαίσια, η υπόθεση αυτή με τα “σου ‘πα” και τα “μου ‘πες” διήρκεσε ακριβώς δυόμισι ώρες. Μετά η πρόεδρος, εξουθενωμένη η γυναίκα, ανήγγειλε ότι το δικαστήριο θα διακόψει για 10 λεπτά προκειμένου να πάρουν μια ανάσα οι δικαστές –η αποχώρηση των δικαστών από την έδρα έδωσε την ευκαιρία στους διαδίκους να συγχαρούν ο καθένας τη δική του ομάδα. Κατά τη γνώμη τους, είχαν κατισχύσει η μία της άλλης.

Το 10λεπτο της διακοπής δεν ήταν ακριβώς 10λεπτο, ήταν 25 λεπτά, αλλά δεν θα το κάνω θέμα. Το θέμα είναι ότι θα ξανάρχιζε η συνεδρίαση κι αυτό ήταν ένα χαρμόσυνο γεγονός, παρότι την εκπομπή την είχα χάσει.

Δεύτερη υπόθεση –σοβαρή, όπως τη χαρακτήρισε η κυρία πρόεδρος –ήταν αγωγή της παρουσιάστριας κυρίας Κωνσταντίνας Σπυροπούλου κατά του φίλου μου του Γιώργου Λιάγκα και της συνεργάτιδός του κυρίας Σταμάτη. Αντικείμενο προς κρίση του δικαστηρίου ήταν αν τα όσα είχαν πει ο Λιάγκας και η Σταμάτη στην εκπομπή τους στον Ant1 –προσέξτε με παρακαλώ –τον… Ιανουάριο του 2015, ήτοι 19 μήνες πριν (!!!), ότι η κυρία Σπυροπούλου συνοδεύεται από bodyguards και ενίοτε άμα της τη βαράει διώχνει τους συνεργάτες της, συνιστούν συκοφαντική δυσφήμηση ή όχι. Απαιτούσε δε προς ικανοποίηση το ποσό των 100.000 ευρώ, το οποίο προσφυώς ο συνήγορος των Λιάγκα – Σταμάτη, Μιχάλης Δημητρακόπουλος, μεγάλη μούρη, φίλος μου επίσης, κάθε τρεις και λίγο το ανέβαζε στις 150.000 ευρώ με τους τόκους όπως έλεγε, επισημαίνοντας σε αντιδιαστολή ότι εργάτες αμείβονται σήμερα, και είναι και ευχαριστημένοι, με 300 ευρώ τον μήνα.

Ευκαιρίας δοθείσης, ο Δημητρακόπουλος έριξε και κάτι μπηχτές στον ΣΥΡΙΖΑ που διέλυσε το ΕΣΡ, πράγμα που έγινε δεκτό με επιφωνήματα ικανοποίησης από το ακροατήριο, αλλά δεν είναι εκεί το ζήτημα.

Το ζήτημα είναι ότι η εξέταση αυτής της “σοβαρής” (επαναλαμβάνω τα λόγια της κυρίας προέδρου τα οποία, επισημαίνω, είχαν μια ελαφρά, πλην διακριτή επίφαση ειρωνείας), υπόθεσης διήρκεσε επί τρίωρο! Εγινε ενδελεχής, πλήρης και σε όλες τις διαστάσεις και εκφάνσεις εξέταση του τι ήθελε να πει ο Λιάγκας, τι εννοούσε η Σταμάτη, με ποιο τρόπο λειτουργεί η Σπυροπούλου, αν τη φυλάνε, ποιος τη φυλάει και γιατί, και ποιος πληρώνει τη φύλαξή της. Η κυρία πρόεδρος που φάνηκε ιδιαιτέρως ενημερωμένη για το τι συμβαίνει στο τηλεοπτικό τοπίο έδειξε μια αξιοσημείωτη επιμονή στο να φωτιστούν πλήρως οι λεπτομέρειες της πολύκροτης υπόθεσης και εμείς από κάτω παρακολουθούσαμε πότε με ζωηρό ενδιαφέρον και πότε έτοιμοι να γείρουμε στην αγκαλιά του Μορφέως, ο οποίος έκοβε συνεχώς βόλτες μέσα στην αίθουσα.

Τέλος πάντως και αφού τα ακούσαμε όλα –μα όλα! –στις τρεις παρά δέκα το μεσημέρι, κατάκοποι δικαστές, δικηγόροι, παράγοντες της δίκης, και ο υποφαινόμενος, κληθήκαμε από την κυρία πρόεδρο να ακούσουμε ότι λόγω παρέλευσης του ωραρίου οι δικές μας υποθέσεις δεν μπορεί να εκδικασθούν και ως εκ τούτου αναβάλλονται. Η δική μου για την 1η Δεκεμβρίου, άλλες για αργότερα. Το οποίο σημαίνει ότι σε δυόμισι μήνες από σήμερα θα είμαστε και πάλι, με τον Γρηγόρη δικηγόρο και τον Πάνο μάρτυρα, Ευελπίδων».

Δεν διατηρώ την παραμικρή ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει έως τότε. Ας πούμε ότι οι τουαλέτες θα γίνουν χώροι υγιεινής για ανθρώπους και όχι για ζώα. Οτι οι δικαστές θα ασκούν το λειτούργημά τους σε ανθρώπινες συνθήκες. Οτι θα βελτιωθεί η καθαριότητα στον περιβάλλοντα χώρο, ότι θα εγκατασταθούν τασάκια να σβήνει τη γόπα του ο κάθε αναμένων να δικαστεί, και όχι να την πετάει κάτω στο μεγάλο τασάκι. Οτι θα ηρεμήσει η κυρία στην είσοδο των δικαστηρίων, ότι θα πραγματοποιείται ουσιαστικός έλεγχος από εξειδικευμένους υπαλλήλους… ότι… ότι…

Εκτός πια κι αν στο μεταξύ ο υπουργός Παρασκευόπουλος αγκαζέ με τον αναπληρωτή του κύριο Μίμη (Παπαγγελόπουλο) και τις κυρίες Θάνου και Δημητρίου αποφασίσουν μια μέρα να κάνουν μια βόλτα από την Ευελπίδων να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι πώς χιλιάδες άνθρωποι ταλαιπωρούνται καθημερινά να βρουν ένα δίκιο, το οποίο είναι θαμμένο κάτω από χιλιάδες σκοπιμότητες και δεν θα τα καταφέρουν ποτέ, μακάρι να ‘χαν τον Θεό μπάρμπα!..

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος έχει διατελέσει υπουργός Δικαιοσύνης για κάνα χρόνο –το 1996, αν θυμάμαι καλά, και όλα αυτά τα γνωρίζει. Θέλω να ελπίζω ότι ο «Κύκλος ιδεών για την εθνική ανασυγκρότηση» που ενεργοποιεί μετά την αναγκαστική θερινή διακοπή των δραστηριοτήτων του, κάποια στιγμή θα ασχοληθεί και με το πώς απονέμεται η δικαιοσύνη στην Ελλάδα, κάτω από ποιες συνθήκες και μέσα από ποιες διαδικασίες.

Επί του παρόντος, πάντως, ο «Κύκλος» διοργανώνει μεθαύριο Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016 στις 11 το πρωί στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης δημόσια συζήτηση με θέμα: «Ποιο μέλλον για την Ελλάδα; Οι προϋποθέσεις μιας εθνικής στρατηγικής». Θα μετάσχουν ο Θανάσης Διαμαντόπουλος, ο Νίκος Μαραντζίδης και φυσικά ο Βενιζέλος, ενώ θα συντονίσει ο τεράστιος Γιώργος Σκαμπαρδώνης. Σημειώνω ότι η εκδήλωση της Θεσσαλονίκης είναι μόνο η αρχή. Θα ακολουθήσουν εκδηλώσεις σε μεγάλες πόλεις, εντός του φθινοπώρου, με το ίδιο πάντα θέμα «Ποιο μέλλον για την Ελλάδα;»…