Σε εποχή κρίσης, αναμφίβολα δεν λες μικρό τον αριθμό των επτά ημεδαπών προπονητών που εργάζονται σε ομάδες της Σούπερ Λίγκας. Ηταν μάλιστα η πλειοψηφία, καθόσον μόλις στις αρχές της εβδομάδας απολύθηκε από τον Ατρόμητο ο Δέλλας και επήλθε «ισορροπία», ενώ αποχώρησε και ο Βοσνιάδης από τη Βέροια.

Τότε, προς τι η απορία για τον βηματισμό των ελλήνων κόουτς στο ποδόσφαιρο; Θα λέγαμε ότι, αν και πασχίζουν, λίγοι έχουν κάνει το ξεπέταγμα ή, αλλιώς, αδυνατούν να πείσουν την αγορά για τα προσόντα τους. Κυρίως την ευρωπαϊκή ή παγκόσμια αγορά, με δεδομένο ότι αξιόλογη καριέρα κάνει μόνο ο Γιώργος Δώνης στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Αλ Σαρτζάχ. Και κολυμπά στο χρήμα.

Πετράκης, Παράσχος, Μαντζουράκης, Αναστασιάδης εκπροσωπούν την παλιά φρουρά στο εγχώριο πρωτάθλημα, ενώ οι Γρηγορίου, Παπαδόπουλος και Χάβος τη λεγόμενη nouvelle vague. Ποιοι, αλήθεια, μπορούν το προπονητικό άλμα; Κι αν όλοι αυτοί δουλεύουν, υπάρχουν στη λίστα αναμονής αρκετοί που περιμένουν να πιάσουν πόστο. Ορισμένοι δε, πολύ ταλαντούχοι με βάση το βιογραφικό τους ή και τις προοπτικές που τους ανοίγονταν όταν αποφοιτούσαν από τη σχολή.

Ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος στα 40 του χρόνια έχει αρκετές εμπειρίες στους πάγκους. Οχι μόνο στον Πανιώνιο, αλλά και πέρυσι στον Πανθρακικό και στη Βέροια. Η φυγή από την Κομοτηνή και η άφιξή του στην Ημαθία δεν του βγήκε όπως θα περίμενε, αφήστε που άφησε και άσχημες εντυπώσεις. Ο Γιάννης Χριστόπουλος, άριστος θεωρητικός και καθοδηγητής, δεν εξαργύρωσε όπως θα μπορούσε την προ ετών υπέροχη πορεία του με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Πήγε στο εξωτερικό (Ουκρανία), επέστρεψε όμως χωρίς τις δάφνες που θα μπορούσε. Ο Δέλλας παλεύει να εξελιχθεί και η διάθεση δεν του λείπει. Η ΑΕΚ πόνταρε αρκετά πάνω του, επέμειναν όλοι στο συγκεκριμένο πρότζεκτ και στην προοπτική να βγει κάποιο παιδί από τα σπλάγχνα της, εις μάτην όμως. Ακολούθησε την ομάδα στον υποβιβασμό γιατί δεν βγήκε το χαρτί σωτηρίας, μετά τη φυγή του από τα Σπάτα μετακόμισε με το δικό του τιμ στο Περιστέρι, ούτε και ‘κεί όμως στέριωσε. Εν αναμονή…

Ο Ουζουνίδης δεν έδειξε πρόθυμος να πιάσει δουλειά στον Ατρόμητο μετά το επεισοδιακό του διαζύγιο το περασμένο καλοκαίρι με τον Πανιώνιο και είναι γεγονός ότι φόντα για αξιόλογη πορεία διαθέτει. Μπορεί και να είναι ο τεχνικός που θα συγκεντρώσει πάνω του όλα τα φώτα, οπότε κινείται προσεκτικά σε ένα κομβικό σημείο της καριέρας του. Οσον αφορά τον Στάικο Βεργέτη, βλέποντας κλειστές πόρτες στην Ελλάδα, μετακόμισε στην Κύπρο για να πιάσει το τιμόνι της Νέας Σαλαμίνας, ο Νίκος Αναστόπουλος τρέφεται από τη ζωντάνια του Αρη ώστε να βγει στην επιφάνεια, το ίδιο και ο Νίκος Νιόπλιας με τον ΟΦΗ στην Κρήτη, ενώ ο καταρτισμένος σε εξαιρετικό βαθμό Στάθης Σταθόπουλος αναμένει τη δική του ευκαιρία. Συν φυσικά τον Βαγγέλη Βλάχο της ιταλικής σχολής και των αυξημένων γνώσεων.

Η αντεπίθεση της γενιάς του 2004

Ο Βασίλης Τσιάρτας θα λέγαμε πως είναι new entry στον χώρο. Καλός στις αναλύσεις και ελπίζει με όχημα αυτή την ικανότητα να πιάσει δουλειά. Και να ξεχωρίσει, κάτι που δεν κατάφερε ως ατζέντης. Ο Νικοπολίδης, ένα ακόμη στέλεχος της χρυσής γενιάς της Πορτογαλίας, είναι στο τιμ της ΕΠΟ και ο Μάντζιος θα ήθελε κάτι καλύτερο από τον Λεβαδειακό ή την Κέρκυρα. Οσο για τον Λεμονή, περιμένει πρόταση αλλά έχει το βλέμμα στραμμένο βασικά στο εξωτερικό.

Κάπου εκεί κοιτούσε και ο Αναστασίου, ένας ακόμη πρώην αξιόλογος παίκτης. Ο Παναθηναϊκός πόνταρε πάνω του και μόνο όταν το ποτήρι ξεχείλισε έφυγε ο προπονητής, χωρίς να αφήσει το στίγμα του. Ούτε και τώρα το κάνει που βρίσκεται στην ολλανδική Ρόντα.

Τελευταία Νέα