Στο ποδόσφαιρο όπως και στην πολιτική σημασία δεν έχουν οι προθέσεις, αλλά το αποτέλεσμα.

Εκατόν σαράντα πέντε ημέρες μετά το μεγαλύτερο κατόρθωμα της Λέστερ, την κατάκτηση του τίτλου στην Πρέμιερ Λιγκ, ο αρχιτέκτονας της ομάδας Κλάουντιο Ρανιέρι αμφισβητείται από τους ίδιους ανθρώπους που τον αποθέωναν.

Το έχει η μοίρα των προπονητών να κρίνονται μόνο από τους ψυχρούς αριθμούς. Ο Ρανιέρι έφτασε στα τάρταρα της καριέρας του με την Εθνική Ελλάδας. Ανέβηκε στον έβδομο ουρανό αμέσως μετά με τη Λέστερ, προκαλώντας διχασμό στη χώρα μας –άλλωστε δεν θέλουμε και πολύ για να επιδοθούμε σ’ αυτό το άθλημα –και κατεβαίνει ξανά τα σκαλιά της κόλασης.

Είναι ή δεν είναι τελικά καλός προπονητής ο Ρανιέρι; Στην ίδια θέση βρισκόταν πέρυσι τέτοιο καιρό και ο Ζοζέ Μουρίνιο, του οποίου η ομάδα Τσέλσι έκανε ακριβώς το ίδιο ξεκίνημα ως κάτοχος του τίτλου: έξι αγώνες, τρεις ήττες.

Ο Μουρίνιο τελικά απολύθηκε και το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τον Ρανιέρι. Αλλωστε, η εικόνα που έδειξε η ομάδα του απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (του Μουρίνιο) στο Ολντ Τράφορντ ήταν αποκαρδιωτική, θυμίζοντας την παροιμία «σαν γεράσει η αλεπού, γίνεται καλογριά».

Οι Αλεπούδες έχουν υποστεί ήδη τον ίδιο αριθμών ηττών φέτος με όσες την περσινή σεζόν, όταν κατέκτησαν τον τίτλο.

Το πιο απογοητευτικό ακόμα και για τους φανατικούς του Ρανιέρι ήταν η λευκή πετσέτα που πέταξε στο ημίχρονο, όταν το σκορ ήταν 4-0. Λίγοι μπόρεσαν να ερμηνεύσουν τη σκέψη του Ιταλού βλέποντας να αποσύρει στην ανάπαυλα τους δύο καλύτερους παίκτες της Λέστερ, τον Μαχρέζ και τον Βάρντι, για να τους έχει ξεκούραστους για το αυριανό παιχνίδι του Τσάμπιονς Λιγκ με την Πόρτο.

Η κίνησή του έμοιαζε με τη σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Το twitter πλημμύρισε από αμνήμονες που ζητούσαν την αποπομπή του και χαρακτήριζαν τον Ρανιέρι «κωμικό». Ο Ιταλός ζει την ίδια ιστορία από την ανάποδη. Στη θέση των οπαδών της Λέστερ πέρυσι βρίσκονταν οι Ελληνες, φίλαθλοι και δημοσιογράφοι που έκαναν μεταστροφή και από loser τον έβλεπαν κορυφαίο. Ηταν ο ίδιος άνθρωπος που έχασε από τα Νησιά Φερόες και στη συνέχεια κατέκτησε τον τίτλο στο δυσκολότερο πρωτάθλημα του κόσμου με το μεγαλύτερο αουτσάιντερ.

Το ποδόσφαιρο έχει πρώτου βαθμού συγγένεια με την πολιτική γιατί και ο τελευταίος αδαής μπορεί να διατυπώσει απόψεις και για τα δύο πεδία και να πιστεύει για τον εαυτό του πως είναι ο θεμελιωτής της Θεωρίας της Σχετικότητας.

Το είπε μέσες άκρες ο Ζοζέ Μουρίνιο τις προηγούμενες ημέρες, χαρακτηρίζοντας τους αμφισβητίες του «Αϊνστάιν». Ο Πορτογάλος ήταν στη θέση του Ρανιέρι και τώρα αντικατέστησε τον εαυτό του με τον Ιταλό.

Το βασικό συμπέρασμα: στο ποδόσφαιρο το σήμερα υπερισχύει πάντοτε του χθες.