Το δόγμα ότι όλα ξεκινούν από την άμυνα μπορεί να είναι και φέτος ο ιερός κανόνας του Γιάννη Σφαιρόπουλου, που θέλει όμως να παρουσιάσει παράλληλα έναν πιο γρήγορο και πιο ευέλικτο Ολυμπιακό.
Στα πρώτα (ελέω TV) αποκαλυπτήρια του φετινού Ολυμπιακού στο διεθνές τουρνουά του Ηρακλείου στο κλειστό στα Δύο Αοράκια, οι πρωταθλητές έδωσαν ένα ακόμα, πολύ πρώιμο είναι αλήθεια, δείγμα γραφής ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα και την ήττα χθες (86-79) από την Εφές Αναντολού στον τελικό, όπως και τη νίκη (86-74) στον ημιτελικό με τον Ερυθρό Αστέρα.
Αν και για την εποχή (οι ομάδες λογικά είναι ανέτοιμες) οι Πειραιώτες πήραν καλό βαθμό στους αυτοματισμούς, πλεονέκτημα που τους δίνει ο βασικός κορμός των ελλήνων παικτών (μαζί με τους Λοτζέσκι και Χάκετ που συνεχίζουν από τους ξένους), η προσθήκη ιδιαίτερα δύο παικτών δείχνει να ανεβάζει –σε σχέση με πέρυσι –την ομάδα ένα επίπεδο.
Ο ένας είναι ο Ερικ Γκριν που δίνει στον Σπανούλη έπειτα από ένα διάλειμμα ενός χρόνου (λόγω της αποχώρησης του Κώστα Σλούκα) και πάλι τη δυνατότητα να μη χρειάζεται στα δύσκολα να βγάλει βασικά αυτός το φίδι από την τρύπα με το περιφερειακό σουτ. Υπάρχει και πάλι ένας ακόμα δεινός σουτέρ που μπορεί να σκοράρει από μακριά. Ο άλλος είναι ο Πάτρικ Γιανγκ που σκεπάζει τα καλάθια και αποτελεί ουσιαστικά μεταγραφή, καθώς πέρυσι πρόλαβε να παίξει ελάχιστα επίσημα παιχνίδια.
Από την άλλη πλευρά, τα ερωτήματα που θα προκύψουν όσο προχωράει η χρονιά είναι αφενός το κλασικό (από πέρυσι), αν θα αντέξει ο Γιώργος Πρίντεζης χωρίς καθαρό τεσσάρι πίσω του (Αγραβάνης και Παπαπέτρου θα παίζουν αυτόν τον ρόλο σε μεγάλο βαθμό), αν και στα θετικά για τον διεθνή φόργουορντ των πρωταθλητών είναι ότι έπειτα από χρόνια φέτος είχε ένα καλοκαίρι χωρίς υποχρεώσεις, κάτι που του έδωσε το δικαίωμα να ξεκουραστεί και να προετοιμαστεί καλύτερα.
Το δεύτερο θέμα είναι στους ψηλούς, καθώς ο Γιανγκ (που είχε και στο ξεκίνημα της φετινής χρονιάς έναν πιο απλό τραυματισμό) δείχνει –και λογικά –να είναι πολύ σφιγμένος ψυχολογικά, αφού προέρχεται από έναν εξαιρετικά σοβαρό τραυματισμό που τον άφησε ουσιαστικά δέκα μήνες εκτός. Υπάρχει βέβαια και η προσθήκη του Μπιρτς, αλλά ιδιαίτερα μέσα στη ρακέτα ο Ολυμπιακός έδειξε να πονάει στην κατά τα άλλα εξαιρετική του άμυνα. Ο Μιλουτίνοφ είναι σαφώς ταχύτερος από τον Καββαδά (που δεν εξαργύρωσε την εξαιρετική χρονιά του στον Αρκαδικό με παραμονή στο Λιμάνι), αλλά σαφώς πιο «μαλακός» στα αμυντικά του καθήκοντα σώμα με σώμα.
Είναι ακόμα νωρίς, αλλά μην ξεχνάμε ότι φέτος παραμονεύει και ένας ευρωπαϊκός μαραθώνιος (30 αγώνων) χωρίς προηγούμενο.
