Οταν έχεις λεμόνια κάνεις λεμονάδα σκέτη. Οσο ξινή κι αν είναι, δίνεις έμφαση στο μυαλό σου στη βιταμίνη C –έστω κι αν ο κίτρινος χυμός καίει το στομάχι.

Κάπως έτσι λειτούργησε χθες η κυβέρνηση. Κόντεψε να χαλάσει ο κόσμος για τη διοίκηση της Τράπεζας Αττικής και, σύμφωνα με τον πρώτο έλεγχο, όλα ήταν εντάξει στο πόθεν έσχες Καλογρίτσα. Η Δευτέρα όμως ξημέρωσε χωρίς ο εν λόγω επιχειρηματίας να προσκομίσει τα χρήματα της πρώτης δόσης –κάτι που εκθέτει όλους τους εμπλεκομένους.

Ωστόσο, δεν πειράζει καθόλου, γιατί έτσι δεν επιβεβαιώνεται η δύναμη της κουμπαριάς αλλά οι προβλέψεις του υπουργού Αμυνας που τα είχε πει από το Λονδίνο. Για άλλη μια φορά λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ συμβιβάζεται. Είναι κάτι που τείνει να μετατραπεί σε δημόσιο θέαμα στη Βουλή, όπου ο ένας μετά τον άλλον υπουργοί και βουλευτές εξηγούν με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τα θετικά των ιδιωτικοποιήσεων. Προς μεγάλο συμβιβασμό οδεύει η κυβέρνηση και στα θέματα που άνοιξε με την Εκκλησία της Ελλάδος. Ενώ στην ουρά περιμένουν για ψήφιση και τα προαπαιτούμενα προς χάριν της δόσης.

Αν, κατά την κλασική μαρξιστική ανάλυση, η θρησκεία είναι το όπιο του λαού, φαίνεται ότι η εξουσία είναι το όπιο του ΣΥΡΙΖΑ. Εν ονόματι της διατήρησής της, η σημασία πράξεων και γεγονότων διαστρεβλώνεται ακαριαία. Ξεχνούν, βεβαίως, ότι όλα αυτά γίνονται σε κοινή θέα.