Επισκέφθηκαν το Καλαί με διαφορά μερικών ημερών. Πρώτα ο Νικολά Σαρκοζί, την περασμένη εβδομάδα, για να καταγγείλει την «παραίτηση» και την «απουσία» «κάθε Αρχής του κράτους» και να ορκιστεί πως αν εκλεγεί πρόεδρος τον Μάιο, θα «λύσει» το θέμα της «Ζούγκλας» μέσα σε μερικές εβδομάδες. Κατά τη δική του επίσκεψη προχθές, την πρώτη στην περιοχή από τις αρχές της θητείας του, ο Φρανσουά Ολάντ δεσμεύτηκε από την πλευρά του πως η «Ζούγκλα» θα «διαλυθεί απόλυτα, οριστικά μέχρι τα τέλη του έτους». Η «Λιμπερασιόν» είδε στις δηλώσεις του «έναν τόνο πολύ σαρκοζικό». Η «Μοντ» είδε στο επεισόδιο αυτό ακόμα μια απόδειξη για τον «φρενήρη αγώνα καταδίωξης» που έχουν ξεκινήσει Ολάντ και Σαρκοζί επιχειρώντας, ενόψει προκριματικών αλλά και προεδρικών εκλογών, να αναβιώσουν τη μονομαχία του 2012 ώστε να κερδίσουν ξανά, ο καθένας για τον εαυτό του, τους ψηφοφόρους που έκτοτε τους έχουν εγκαταλείψει. Σε κάθε περίπτωση η «Ζούγκλα» του Καλαί, αυτός ο αυτοσχέδιος καταυλισμός ή μάλλον οι αυτοσχέδιοι καταυλισμοί, όπου συνωστίζονται από 7.000 έως 10.000 πρόσφυγες και μετανάστες από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, τη Συρία, την υποσαχάρια Αφρική και αλλού που ονειρεύονται να περάσουν στη Βρετανία, έχουν πια καταστεί ξεκάθαρα, δεδομένης και της ανόδου της Ακροδεξιάς στη Γαλλία, πεδίο προεκλογικής αντιπαράθεσης.

Το πρόβλημα στο Καλαί δεν είναι καινούργιο. Χρονολογείται στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν πολλές χιλιάδες άνθρωποι έγιναν πρόσφυγες εξαιτίας του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο. Απέκτησε όμως νέες, μεγαλύτερες διαστάσεις τα τελευταία δύο χρόνια λόγω της προσφυγικής κρίσης. Ο Σαρκοζί που φλερτάρει ανοιχτά στον τομέα της μετανάστευσης με τις θέσεις του Εθνικού Μετώπου, το χρησιμοποιεί προκειμένου να χτυπήσει την κυβέρνηση και να διαφημίσει τις προτάσεις του: επαναφορά των ελέγχων στα σύνορα, δημιουργία κέντρου επεξεργασίας αιτήσεων ασύλου στην Αγγλία, απέλαση –από τους Αγγλους πια –όσων δεν καταθέτουν αίτηση ή δεν παίρνουν άσυλο. Υπενθυμίζει όπου σταθεί και όπου βρεθεί πως το 2002 διέλυσε ο ίδιος το «κέντρο της Σανγκάτ», ένα κέντρο υποδοχής και φιλοξενίας χωρητικότητας 200 ατόμων που άνοιξε το 1999 επί κυβέρνησης Ζοσπέν υπό την αιγίδα του Ερυθρού Σταυρού, πάλι στο Πα-ντε-Καλαί, και έφτασε να στεγάζει μέσα σε άθλιες συνθήκες τρία χρόνια αργότερα 1.600 ανθρώπους. «Αυτός που το έκλεισε νομιμοποιείται να μιλάει για το Καλαί» δήλωσε τις προάλλες ο Σαρκοζί, ο οποίος για κάποιους έχει στην πραγματικότητα μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση. Οχι μόνο διότι επέτρεψε, μετά τη διάλυση του κέντρου της Σανγκάτ όπως και μετά τη διάλυση, το 2009, μιας άλλης παραγκούπολης του Καλαί με περίπου 700 μετανάστες, να ανασυγκροτηθούν «ζούγκλες» ολόγυρα, αλλά και γιατί ήταν αυτός που υπέγραψε με το Λονδίνο, το 2003, τις συμφωνίες του Τουκέ που τώρα καταγγέλλει.

Το πρώτο αποτέλεσμα εκείνων των συμφωνιών ήταν θετικό: η Βρετανία είχε δεχθεί μονομιάς πολλές χιλιάδες μετανάστες. Ο αριθμός των παράτυπων μεταναστών στο Καλαί λοιπόν είχε σημειώσει θεαματική πτώση. Η συμφωνία ωστόσο περιελάμβανε και άλλες ρήτρες, ουσιαστικά μετατόπισε τα γαλλοαγγλικά σύνορα στη γαλλική επικράτεια καθιστώντας τη Γαλλία υπεύθυνη για την εφαρμογή της βρετανικής μεταναστευτικής πολιτικής. «Με τις επιλογές του, ως υπουργός και έπειτα ως πρόεδρος, ο Νικολά Σαρκοζί έχει άμεση ευθύνη για το φιάσκο της διαχείρισης αυτής της υπόθεσης» δήλωσε ένας από τους αντιπάλους του στις προκριματικές εκλογές της Δεξιάς, ο Ζαν-Φρανσουά Κοπέ. «Δεν νομίζω πως σήμερα είναι ο πλέον κατάλληλος να κάνει μαθήματα ηθικής στην κυβέρνηση από το Καλαί» πρόσθεσε.

Τελευταία Νέα