Ενα άγνωστο και σπουδαίο τεχνικό έργο της αρχαιότητας έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στη Δήλο –όχι πάνω στο ιερό νησί των αρχαίων Ελλήνων αλλά στον βυθό του. Ενας κυματοθραύστης, το πάχος του οποίου έφτανε τα 4 μ., πλαισιώνει τη δυτική ακτή και τον γνωστό μέχρι σήμερα προβλήτα. Μαζί με μια συστάδα μεγάλου μεγέθους ογκολίθων από ντόπιο γρανίτη, που εντοπίστηκε βορειότερα σε συνδυασμό με ένα εκτεταμένο ανάχωμα, αλλάζουν τα μέχρι τώρα γνωστά δεδομένα της αρχαίας τοπογραφίας στο νησί. Οι αρχαιολόγοι της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών και της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων εκτιμούν ότι το συγκεκριμένο τεχνικό έργο είχε σκοπό την προστασία της παράκτιας ζώνης από τη θαλάσσια διάβρωση. Την άποψή τους αυτή φαίνεται να επιβεβαιώνουν τα κτιριακά κατάλοιπα (φωτογραφία) που εντοπίστηκαν μαζί με 20 θραύσματα κιόνων και πεσσών μπροστά από τις συγκεκριμένες κατασκευές και τα οποία εκτιμάται ότι ανήκαν σε δημόσια κτίρια που βυθίστηκαν λόγω διάβρωσης του εδάφους. Η εξέλιξη αυτή οδήγησε στην κατασκευή του κυματοθραύστη και του τεχνητού αναχώματος ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο.

Κατά τη διάρκεια των ερευνών εντοπίστηκε επίσης ναυάγιο υστεροελληνιστικών – ρωμαϊκών χρόνων με ακέραιους αμφορείς διαφόρων τύπων, μικρότερα αντικείμενα και χρηστικά είδη να διασώζονται κάτω από τον αμμώδη πυθμένα.