Κρύο ντους; Οχι ακριβώς. Το υποψιάζονταν πολλοί, το γνώριζαν οι μυημένοι. Η αφαίρεση των επιδόσεων της Δεβετζή από το 2007 έως το 2009 είναι ουσιαστικά ένας μεγάλος διάδρομος προσγείωσης όσων ταξίδευαν σε ροζ συννεφάκι εκείνα τα χρόνια. Η εποχή της ανεμελιάς, του ωχαδερφισμού, της θεωρίας πως όλα τα άσχημα συμβαίνουν σε άλλους και όχι σε μας, των παχιών αγελάδων σε όλα τα επίπεδα. Από τις γεμάτες τσέπες μέχρι τις επιδόσεις των αθλητών. Αίφνης γίναμε υπερδύναμη. Στον αθλητισμό. Και στον οικονομικό τομέα, καθόσον όλοι οι Νεοέλληνες κυκλοφορούσαν με τουπέ και άλλαζαν αυτοκίνητα σαν τα πουκάμισα. Η γενιά του 2004 ξέφτισε και τι μένει, αλήθεια; Ενα χρυσό μετάλλιο στην Πορτογαλία που δεν αξιοποιήθηκε, η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων που άφησε χρέη και γήπεδα να σπαράζουν από την εγκατάλειψη και αστέρες που δοξάστηκαν πριν αποδειχθούν διάττοντες. Μια φούσκα σε πολλούς τομείς που έσκασε με πάταγο και τώρα βλέπουμε τα απόνερά της. Οι αθλητές εξασφάλισαν προνόμια υπερβολικά, σε μια προσπάθεια να στείλουμε όλο και περισσότερους στα γήπεδα, όσο πιο πολλούς γινόταν προκειμένου να ξεδιψάσουν την ανάγκη μας για κυριαρχία στο παγκόσμιο στερέωμα. Και τώρα, η προσεδάφιση φαντάζει δύσκολη. Ανώμαλη. Γιατί δεν ήρθαμε ακριβώς στα μέτρα μας, αλλά πηγαίνουμε και χαμηλότερα από αυτό που μπορούμε να αντέξουμε. Αχ βρε Πηγή, μας συγκίνησες στα άλματά σου αλλά αποδείχθηκες ένας κρίκος στην αλυσίδα της ματαιοδοξίας μας…

Τώρα (τους) βλέπουν αλλιώς

Δεν βρίσκονται πουθενά στον κόσμο οπαδοί σαν τους Ελληνες. Τη μία έτσι, την άλλη αλλιώς. Με εντελώς εύθραυστη ψυχοσύνθεση. Τι έλεγαν μετά τις δύο πρώτες αγωνιστικές; Στο Λιμάνι εκθείαζαν τον Μπέντο γιατί μάζεψε τον Ολυμπιακό, κυρίως με την τακτική του να διατηρεί το ίδιο σχήμα, άρα να αποκτά ομοιογένεια το σύνολο. Τώρα, του χρεώνουν πολλές αλλαγές, πειράματα και αδυναμία να ταιριάξει συγκεκριμένα πρόσωπα στην ενδεκάδα! Στον Παναθηναϊκό ο Στραματσόνι ήταν κόουτς με δυνατότητες και εναλλακτικές λύσεις, αλλά αυτές τις ημέρες υπάρχουν διαρροές ότι λειτουργεί καλύτερα ως τεχνικός διευθυντής παρά ως προπονητής.

Οσο για τον Κετσπάγια, από κει που υποστήριζαν ότι χτίζει μια συμπαγή ομάδα, προκύπτουν διαπιστώσεις περί αδυναμίας ύπαρξης επιθετικού πλάνου και παράλληλα δυσκολίας να εμπνεύσει τους ποδοσφαιριστές. Ο δε Ιβιτς, βγαίνει έξω από το κάδρο των συζητήσεων, ακούς όμως για το πώς διαχειρίζεται το ρόστερ του ΠΑΟΚ και τον τρόπο που καλείται να βρει προκειμένου να λυθεί το θέμα της δυστοκίας. Λέτε την επόμενη αγωνιστική να εξαχθούν νέα συμπεράσματα;

Ιβάν

Και επίσημα αναλαμβάνει οσονούπω πρόεδρος στον ΠΑΟΚ. Εξηγώντας την απόφασή του είπε μεταξύ άλλων πως ελήφθη «ύστερα από βαθιά σκέψη και αποτυπώνει έναν ισχυρό συμβολισμό. Θέλω να είμαι ο πρόεδρος που θα οδηγήσει την ΠΑΕ ΠΑΟΚ σε ένα νέο, αναγεννημένο, καθαρό και υγιές ποδοσφαιρικό πλαίσιο στην Ελλάδα, μετά τις εκλογές της ΕΠΟ. Θέλω να είμαι εκείνος που θα επιμεριστώ ευθύνες για την πραγματική αναγέννηση της ομάδας μας».