Θα ήταν τραγωδία η υπόθεση της αδειδότησης των τηλεοπτικών σταθμών να αποβεί, πέρα από αντιθεσμικός αντιπερισπασμός της κυβέρνησης, και αρνητικός καταλύτης για το κύρος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Κι όμως αυτός ο κίνδυνος είναι παραπάνω από υπαρκτός μετά το πρωτοφανές κλίμα που έχει δημιουργηθεί στο Δικαστήριο και την ακόμα πρωτοφανέστερη απόδοση της ευθύνης για την αδυναμία διεξαγωγής της χτεσινής διάσκεψης σε «δημόσιες τοποθετήσεις». Γιατί πριν από αυτές τις εντελώς φυσιολογικές, ενόψει της κρισιμότητας και του κοινωνικού ενδιαφέροντος της υπόθεσης, δημόσιες τοποθετήσεις, έλαβαν χώρα μια σειρά από θεσμικά ατοπήματα εντός και εκτός Συμβουλίου: δηλώσεις του προέδρου του Δικαστηρίου ότι δεν θα υπαγορευθεί στους δικαστές το αποτέλεσμα από ξένα κέντρα, εντελώς αδιαφανής και επιλεκτική συγκρότηση της Ολομέλειας (πώς είναι δυνατόν να επιλέγονται χωρίς κανένα αντικειμενικό κριτήριο οι δικαστές και να μη συγκροτείται η πλήρης Ολομέλεια για μια τέτοια υπόθεση;), δηλώσεις του Πρωθυπουργού –θεσμικού και όχι επιστημονικού παράγοντα, που δεν δικαιούται να εκφράζει «γνώμη» –για τη βεβαιότητα του αποτελέσματος.

Να που κάποιοι δικαστές δεν αποδέχονται αυτή τη βεβαιότητα. Αλλά τώρα πρέπει να βρεθεί λύση μακριά από τη μυστικότητα, τους τακτικισμούς και τις παράπλευρες συνέπειες γιατί διακυβεύεται η ιστορία και η αξιοπιστία ενός από τους τελευταίους φραγμούς στη διάχυτη αυθαιρεσία που έχει κατακλύσει τη χώρα μας.

Ο Κώστας Μποτόπουλος είναι συνταγματολόγος