Ενα από τα (πολλά) ψέματα της κυβέρνησης αναφορικά με το φιάσκο του «υπερθεματιστή» της πλάκας κυρίου Καλογρίτσα ήταν αυτό που σερβιρίστηκε τις πρώτες ώρες μετά την αδυναμία του να καταθέσει τα χρήματα της πρώτης δόσης: ζήτησε, όπως ανακοίνωσε η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας (λέγε Κρέτσο, για συντομία) παράταση 48 ωρών για να καταθέσει τη δόση, η οποία και δεν του εδόθη διότι δεν το προέβλεπε η προκήρυξη του διαγωνισμού, και ως εκ τούτου τέθηκε εκτός.

Το ψέμα, που έχει κοντά ποδάρια ως γνωστόν, αποκαλύφθηκε ύστερα από λίγες ώρες, όταν ο ίδιος ο Καλογρίτσας (υιός) δήλωσε ότι δεν μετέχει πλέον του διαγωνισμού διότι έχει πέσει θύμα ανθρωποφαγίας και αυτός και η οικογένειά του. Οχι, προσέξτε παρακαλώ, ότι δεν διέθετε τα χρήματα.

Σήμερα λοιπόν είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι ο κουμπάρος πολλών και διαφόρων κύριος Καλογρίτσας τα είχε βρει τα χρήματα. Και θα τα κατέθετε, αν δεν τον απέτρεπε το Μέγαρο Μαξίμου. Διότι είχε σπεύσει προς βοήθεια ένας άλλος καλός φίλος της κυβέρνησης, επιχειρηματίας, ο οποίος αν και έχει σοβαρότατα «τραβήγματα» με τη Δικαιοσύνη ήταν έτοιμος να συνδράμει στη δύσκολη στιγμή. Ο περί ου ο λόγος κύριος (φέρεται να) ήταν διατεθειμένος να δώσει εκείνος τα 17 εκατ. της δόσης στον Καλογρίτσα, μέσω ενός άλλου επιχειρηματία λιβανικής καταγωγής ο οποίος δραστηριοποιείται στην Ελλάδα. Η λύση απερρίφθη την Κυριακή το βράδυ, στη λογική ότι αν αποκαλυπτόταν κάτι τέτοιο, δηλαδή η ενεργός ανάμειξη του υπόδικου επιχειρηματία, θα την έπαιρνε και θα τη σήκωνε την κυβέρνηση. Ετσι προτιμήθηκε να κοπεί ο Καλογρίτσας, όπως απαιτούσε και ο Καμμένος, και να μείνει η κυβέρνηση με τη μικρότερη ζημιά…

(Εχω φυσικά και τα ονόματα –αλλά δεν έχει την παραμικρή σημασία η αναγραφή τους. Εγώ το ψέμα της κυβέρνησης θέλησα να δείξω και την προσπάθειά της, μέχρι την τελευταία στιγμή, να στήσει το διά χειρός Καλογρίτσα αυθεντικό συριζοκάναλο.)

Αχαριστία

Εκανα μια αναφορά στον υιό Καλογρίτσα, που το παιδί πήγε και έμπλεξε σε κάτι που αγνοούσε και τον άλεσαν οι μυλόπετρες της αντίδρασης (όπως θα λέγαμε και εμείς οι αριστεροί δημοκράτες αντιφασίστες), και δεν μπορώ να μην επισημάνω το γεγονός ότι έχει αποσυρθεί εντελώς από το προσκήνιο ο κυρ Χρήστος Καλογρίτσας, ο πατέρας του ατυχούς Γιάννη-Βλαντίμιρ.

Πληροφορήθηκα λοιπόν ότι ο κυρ Χρήστος πνέει μένεα (βγάζει αφρούς από το στόμα και καπνούς από τα αφτιά, εξηγώ) για τα όσα συνέβησαν με την απολεσθείσα τηλεοπτική άδεια. Μια πρώτη προσπάθεια που έγινε από πλευράς Μεγάρου Μαξίμου να τον κατευνάσουν, προσφέροντάς του λέει άδεια για περιφερειακό κανάλι, έπεσε στο κενό, με τον κυρ Χρήστο (να φέρεται) να απαντά ανάμεσα σε διάφορα «καντήλια» «να τη βάλετε εκεί που ξέρετε την άδεια» –πάντα με το γνωστό καρδιτσιώτικο ακσάν.

Εννοείται πως όσοι γνωρίζουν πώς εκδηλώνει την οργή του, τρέμουν ήδη. Οπως τρέμουν μήπως και αποφασίσει να μιλήσει.

Και ενημερώνω σχετικά ότι ο καλός «πατερούλης» είναι εξοργισμένος όχι τόσο με τον Παππά και τον Φλαμπουράρη, αλλά με τον ίδιο τον Τσίπρα που «δεν τον προστάτευσε, ο αχάριστος».

Θα επανέλθω επ’ αυτού σύντομα…

Πολλαπλής επιλογής

Σε ένα εντελώς άσχετο θέμα τώρα και σε συνέχεια της ενότητας «ψέματα κυβέρνησης», θα μεταφέρω εδώ ένα ακόμη: την Τρίτη που ο μήνας είχε 27 Σεπτεμβρίου επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στο υπουργείο Σπίρτζη διαγωνισμός για την κατακύρωση ενός ακόμη τμήματος της εθνικής οδού Πάτρας – Πύργου, συγκεκριμένα αυτού που αφορά το τμήμα κόμβος Κυλλήνης – Βάρδα. Ο διαγωνισμός ακυρώθηκε διότι, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Σπίρτζη, το ΤΕΕ δεν έστειλε μηχανικό να παρίσταται στον διαγωνισμό.

Πρόκειται για ασύστολο ψεύδος: όπως μου είπε ο πρόεδρος του ΤΕΕ Γιώργος Στασινός, η απουσία μηχανικού από έναν διαγωνισμό δεν αποτελεί λόγο για τη ματαίωσή του. Και πως στο παρελθόν έχουν διεξαχθεί διαγωνισμοί χωρίς να παρίσταται εκπρόσωπος του ΤΕΕ.

Γιατί το υπουργείο Σπίρτζη είπε ένα τέτοιο, εξόφθαλμο, ψεύδος; Είμαι σε προφανή αδυναμία να το εξηγήσω. Θα επισημάνω απλώς τρία – τέσσερα πράγματα προς διευκόλυνση εξαγωγής συμπερασμάτων:

α. Ο διαγωνισμός έγινε την επομένη της εκδήλωσης του «φιάσκου» Καλογρίτσα στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών.

β. Ο Καλογρίτσας έχει «κερδίσει» ήδη τους τρεις προηγούμενους διαγωνισμούς για ισάριθμα τμήματα του δρόμου αυτού.

γ. Ο Καλογρίτσας μετείχε και αυτού του διαγωνισμού που αναβλήθηκε.

δ. Πριν αναλάβει ο Σπίρτζης υπουργός Δημοσίων Εργων, η εθνική οδός Πάτρας – Πύργου είχε δημοπρατηθεί ως ένα ενιαίο έργο. Ο Σπίρτζης με το που ανέλαβε, ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ήταν να ακυρώσει τον διαγωνισμό και να τεμαχίσει το έργο σε οκτώ εργολαβίες με το επιχείρημα ότι έτσι θα τελείωνε γρηγορότερα…

Πέμπτο, δεν έχει, εκτός από το εξής: ο Τσίπρας που παριστάνει τον εντελώς αμέτοχο σε όλα αυτά, τι λέει; Συμφωνεί; Τα εγκρίνει; Διερωτώμαι…

Α στερητικό

Ο Τσίπρας υποδύεται τον αμέτοχο και σε άλλες περιπτώσεις, που αφορούν τους υπουργούς με τους οποίους έχει στελεχώσει την κυβέρνησή του. Φρονεί ότι έτσι θα μένει εκτός κάδρου και δεν θα τον αγγίξει τίποτε που θα θαμπώσει την εικόνα του. Θεωρεί λ.χ. ότι όσα λέει και κάνει αυτός ο απίθανος… «κόπι πάστε» υπουργός Πολάκης στην Υγεία δεν τον ακουμπούν. Νομίζει. Αμ δε.

Ας πούμε, μια και παριστάνει τον εντελώς υπεράνω, προτίθεται να κάνει κάτι για το γεγονός ότι εννέα μήνες τώρα είναι καταχωνιασμένο κάπου σε κάποιο συρτάρι το πόρισμα του θανάτου ενός 5χρονου κοριτσιού στο Νοσοκομείο Ηρακλείου;

Ο Πολάκης, ο Πολάκης του τον οποίο με ιδιαίτερη επιμονή προστατεύει, βολεύεται με αυτό. Εχει τους λόγους του προφανώς. Εκείνος, που είναι και πατέρας δύο μικρών παιδιών, δεν έχει άραγε την ευαισθησία να τον διατάξει να δημοσιοποιήσει το πόρισμα; Ενα μωράκι πέθανε εξαιτίας ιατρικών λαθών. Θα μπορούσε να είναι το δικό μου το παιδί, το δικό του, τόσων άλλων. Δεν πρέπει οι γονείς αυτού του μωρού να πάρουν μιαν απάντηση;

«Αμέτοχος» ΟΚ το καταλαβαίνω, είναι μια πολιτική τακτική. Ανάλγητος όμως;

Η φαιδρά πορτοκαλέα του Τσίπρα

Ως απόπειρα διαφυγής από την πραγματικότητα και ως μεθοδευμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινωνίας από τα συσσωρευμένα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει πιστεύω ότι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η απόφαση του Πρωθυπουργού να προκαλέσει δεύτερη μέσα σε έξι μήνες συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, για τη διαπλοκή.

Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά το διαρρεύσαν εξάμηνο, δύο μόνο στοιχεία ήρθαν να προστεθούν στο κεφάλαιο «Διαπλοκή»: το πρώτο είναι η εξεταστική επιτροπή την οποία ο Τσίπρας αποφάσισε, αναφορικά με τα δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ, και το δεύτερο είναι το σκάνδαλο της Τράπεζας Αττικής.

Τίποτε άλλο. Σε ό,τι αφορά δε την εξεταστική επιτροπή, αυτή συνεχίζει το έργο της, και δεν θα παραδώσει πόρισμα πριν από τις 19 Δεκεμβρίου. Αναφορικά με την Τράπεζα Αττικής είναι γνωστό ότι το πόρισμα των ελέγχων είναι κλειδωμένο σε ένα συρτάρι στη Βουλή και δεν δημοσιοποιείται.

Τι είναι λοιπόν το καινούργιο που κάνει επιτακτική την ανάγκη μιας τέτοια συζήτησης, και μάλιστα σε μια περίοδο όπου η ελληνική οικονομία ακροβατεί σε τεντωμένο σκοινί, και τα εθνικά θέματα αποκτούν δυσοίωνο χαρακτήρα;

Η απάντηση είναι η αναμενόμενη: δεν υπάρχει τίποτε καινούργιο. Αυτό που υπάρχει είναι η διαρκής ανάγκη της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να αποπροσανατολίζει από τα καθημερινά προβλήματα της χώρας, και κυρίως από τα δύο σημαντικότερα που προαναφέρθηκαν.

Σε μια άλλη χώρα, με σοβαρή πολιτική ηγεσία, η Βουλή θα ήταν χώρος για την αναζήτηση μιας πραγματικής συναίνεσης για την αντιμετώπιση της βαθιάς οικονομικής κρίσης και των πολλαπλών και πολλαπλασιαζόμενων σε ένταση προκλήσεων εις βάρος της εθνικής ακεραιότητάς της. Εδώ, ακόμη και στην προχθεσινή συζήτηση που αφορούσε ένα σημαντικό εθνικό θέμα όπως είναι η Παιδεία, ο Πρωθυπουργός επιδόθηκε σε στρακαστρούκες και πυροτεχνήματα για να πείσει ότι διαθέτει – ακόμη – το ηθικό πλεονέκτημα έναντι των υπολοίπων, γιατί κανείς δεν φρόντισε να τον πληροφορήσει ότι αυτό χάθηκε προ πολλού ανάμεσα σε κουμπάρους, κολλητούς και φίλους της κυβέρνησής του. Συμπερασματικά, στη χώρα όπου ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα, η κυβέρνηση προτιμάει να συζητάει για τη διαπλοκή και αν η δική της είναι καλύτερη από των προηγούμενων, αντί να αναζητεί τη συναίνεση για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα. Πρόκειται για τραγωδία εθνικών διαστάσεων…