Η Αιώνια Πόλη δεν θα μπορούσε παρά να έχει έναν αιώνιο αρχηγό: τον Φραντσέσκο Τότι.
Ο ιταλός ποδοσφαιριστής είναι ταυτισμένος με τη Ρώμη όπως ο Γούντι Αλεν με το Μανχάταν.
Ο Τότι δεν είναι απλά ένας αθλητής. Είναι θεσμός. Αποτελεί τον πεσσό του συλλόγου της Ρόμα.
Την Τρίτη γιόρτασε τα σαράντα του χρόνια σβήνοντας αντί για κεριά μανουάλια, μέσα σε έξαλλα χειροκροτήματα συμπαικτών του. Στην ηλικία του ακόμα και οι μύθοι του ποδοσφαίρου έβλεπαν την μπάλα από την εξέδρα. Αυτός επιμένει να φορά κοντά παντελονάκια και να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα.
ΣΥΜΒΟΛΟ. Στην πραγματικότητα, ο Τότι είναι κάτι πολύ περισσότερο από έναν ποδοσφαιριστή που, όπως λένε οι κακεντρεχείς του Νότου, μοιάζει με bullo delle borgate (νταή από τα χωριά). Είναι ο τελευταίος αυτοκράτορας της Ρώμης. Πράος, επιδειξιμανής, αλαζόνας, μαχητικός και όχι ιδιαίτερα έξυπνος, ο Ιταλός είναι ο άγιος του ποδοσφαίρου για την ιταλική πρωτεύουσα.
Ο Τότι γεννήθηκε το 1976, πέντε ημέρες μετά τον Ρονάλντο (τον αυθεντικό) και δύο πριν από τον Σεφτσένκο. Ο μύθος του ξεκινά όταν ακόμα ήταν δέκα μηνών και αρνήθηκε να δώσει την μπάλα που έπεσε πάνω του, σε διακοπές στην Αδριατική. Πιτσιρικάς έπαιζε μπάλα σε τοπικές ομάδες όταν τον εντόπισαν σύλλογοι από άλλες πόλεις της χώρας. Η μαμά Φιορέλα όμως ήταν ανένδοτη: «Ο μικρός μου Φραντσέσκο δεν θα φύγει από κοντά μου. Θα μπορούσα να επιβιώσω, δεν ξέρω κι εγώ πόσο χωρίς φαγητό χωρίς νερό, χωρίς αέρα. Δεν θα μπορούσα όμως να κάνω λεπτό χωρίς τον γιο μου». Μεσολάβησε να πάει στη Ρόμα. Αλλά κι εκεί η μαμά Φιορέλα επιδείκνυε με κάθε ευκαιρία τον προστατευτισμό της. «Τι συμβαίνει, κύριε, με τον γιο μου;», έλεγε αγριεμένη από το τηλέφωνο στους προπονητές του μικρού Φραντσέσκο, όταν έβλεπε το βλαστάρι της να γυρίζει σπίτι στενοχωρημένος. Οι φήμες λένε πως ζήτησε τον λόγο και από τη δεκαεπτάχρονη ιερόδουλη η οποία πούλησε τις υπηρεσίες της στον 12χρονο τότε γιο της.
Ναι, ο τελευταίος αυτοκράτορας της Ρώμης είναι μαμάκιας.
Ακόμα κι όταν έγινε ο μεγαλύτερος σταρ της Ιταλίας, ο Φραντσέσκο συνέχιζε να κάθεται κάτω από τα προστατευτικά φτερά της μαμάς Φιορέλα απολαμβάνοντας τις σπεσιαλιτέ της στο πατρικό της Ρώμης. Μετά τον γάμο του με την πανέμορφη Ιλάρι Μπλάζι, η μαμά Φιορέλα μετακόμισε (φυσικά) στο διπλανό σπίτι του Φραντσέσκο.
Ο Er Pupone («το μεγάλο μωρό») απέρριψε προτάσεις από τη Μάντσεστερ Γ., τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Μίλαν παραμένοντας φρουρός στα τείχη της Αιώνιας Πόλης για χατίρι της Φιορέλα. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ταλέντο ενός ποδοσφαιριστή που έχει πετύχει 250 γκολ. Πολλά όμως μπορεί να λεχθούν για την αφοσίωση και την αγωνιστικότητά του μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.
Ο Τότι δεν ήταν ποτέ ο παίκτης που ίδρωνε τη φανέλα. Δεν έτρεχε όσο οι συμπαίκτες του, δεν έκανε τάκλιν της τελευταίας στιγμής και βέβαια δεν μάρκαρε.
ΑΡΕΤΗ. Ηξερε όμως πότε να βρίσκεται την κατάλληλη στιγμή στη σωστή θέση. Για τους προπονητές, αυτό δεν ήταν αρκετό. Ακόμα και όταν βρισκόταν στον κολοφώνα της δόξας του, κάθε προπονητής που ερχόταν στην Τριγκόρια στόχο είχε να αποβάλει από την ομάδα τον Τότι. Το προσπάθησαν με κάθε τρόπο, ακόμα κι όταν είχαν το ΟΚ των διοικούντων, όπως συνέβη με τον Λουτσιάνο Σπαλέτι και στις δύο περιόδους που κάθησε στον πάγκο της Ρόμα. Ο Τότι κέρδιζε όμως πάντα γιατί πίσω του είχε τον λαό της ομάδας που τον λατρεύει σαν θεό. Και όχι άδικα. Δεν τους πρόδωσε ποτέ για άλλη ομάδα. Πάντοτε πρωταγωνιστούσε στα ντέρμπι της πόλης με τη Λάτσιο και συχνά έδειχνε την αγάπη του γι’ αυτούς. Ακόμα κι αν χρειαζόταν να τους δώσει όλα του τα ρούχα, μένοντας με το εσώρουχο, όπως συνέβη σε ένα ματς με τη Λεβερκούζεν για το Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο 40χρονος πια Τότι, που έχει επιβιβαστεί εδώ και μήνες στη βάρκα του ποδοσφαιρικού Αχέροντα, ξέρει πως δεν είναι απλά ο τελευταίος αυτοκράτορας αλλά και ο πιο ένδοξος και θα του αποδοθούν οι πρέπουσες τιμές. Κάποιοι που φαντάζονται ήδη τη Ρόμα χωρίς τον μεγάλο της αρχηγό γράφουν: No Totti, no party.
