Νομοθετική παρέμβαση για την αντιμετώπιση των θεμάτων ανταγωνισμού που προκύπτουν από τη ραγδαία ανάπτυξη της οικονομίας διαμοιρασμού ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομίας. Το νέο πλαίσιο έχει στόχο να βάλει τάξη στο sharing economy, κυρίως στον τομέα του τουρισμού, και θα είναι έτοιμο να παρουσιαστεί μέχρι το τέλος του έτους.
Ειδικότερα οι ρυθμίσεις του υπουργείου Οικονομίας θα επικεντρώνονται σε τρεις βασικούς άξονες:
Να καθοριστούν σαφή όρια ανάμεσα στην επιχειρηματική δραστηριότητα που αναπτύσσεται μέσω της εκμετάλλευσης μικρής κλίμακας τουριστικών καταλυμάτων και στην ευκαιριακή εκμετάλλευση από ιδιώτες επιπλέον ακινήτων που διαθέτουν με σκοπό την ενίσχυση του εισοδήματός τους.
Να εξασφαλιστεί ένα ελάχιστο επίπεδο προστασίας χρηστών και τρίτων, διασφαλίζοντας παράλληλα την ποιότητα του ελληνικού τουριστικού προϊόντος.
Να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα παραοικονομίας και φοροδιαφυγής που επακόλουθα έχουν δημιουργηθεί λόγω της απουσίας ρυθμιστικού πλαισίου.
Σήμερα ο τζίρος sharing economy στον τομέα του τουρισμού ξεπερνά κατά πολύ το 1 δισεκατομμύριο ευρώ, ενώ για ένα μεγάλο μέρος των υπηρεσιών αυτών δεν αποδίδονται φόροι στο κράτος.
Το νομοσχέδιο. Ο υπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού Γιώργος Σταθάκης παρουσίασε τους άξονες του νομοσχεδίου που ετοιμάζει η ελληνική κυβέρνηση και στο πρόσφατο Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας, που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016, τονίζοντας την ανάγκη θεσμοθετημένης συνεργασίας ανάμεσα στα κράτη – μέλη και στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες για τη λυσιτελή εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας σε αυτές τις δραστηριότητες.
Το υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού έχει ήδη προβεί σε μια σειρά παρεμβάσεων ενώπιον των αρμόδιων ομάδων εργασίας του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας της ΕΕ ώστε να διασφαλιστεί η οικονομικά ισορροπημένη και κοινωνικά βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας του διαμοιρασμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σύμφωνα με παράγοντες του υπουργείου Οικονομίας, για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των καταναλωτών, αλλά και την αποτροπή φαινομένων αθέμιτου ανταγωνισμού, απαιτείται σαφής διάκριση μεταξύ επαγγελματιών και περιστασιακά απασχολούμενων ιδιωτών στο πλαίσιο της οικονομίας του διαμοιρασμού με βάση συγκεκριμένα ποσοτικά κριτήρια.
