Η επίσημη μετάφραση της ανακοίνωσης του υπουργείου Εξωτερικών για την αμφισβήτηση της Συνθήκης της Λωζάννης μάς έφτιαξε προχθές ένα, εξ ορισμού μελαγχολικό, κυριακάτικο απόγευμα. Το Διαδίκτυο γέλασε, τρόλαρε, παρήγαγε μια σειρά αντίστοιχων μεταφράσεων παροιμιών και εκφράσεων. Ωστόσο, πέρα από την αναγκαιότητα της επιβεβλημένης διόρθωσης, δεν νομίζω ότι ίδρωσε κανενός το αφτί. Η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ (οπαδικού, κομματικού και κυβερνητικού) με αυτό που θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως κοσμπολιτική μόρφωση και εκπαίδευση είναι αντίστοιχη του φάντη με το ρετσινόλαδο. Από ανύπαρκτη έως απαξιωτική. Το βλέπουμε από το νομοσχέδιο για την Παιδεία μέχρι την περιρρέουσα ειρωνεία στελεχών και ψηφοφόρων του για τους «χαρβαρντάκηδες» και τους «tedexάδες». Είναι απότοκο της ιδεολογικής εσωστρέφειας που χλευάζει ό,τι δεν μπορεί να ενσωματώσει. Πώς να παραδεχθείς ότι εκπαίδευση είναι να μαθαίνεις αυτά που δεν ήξερες ότι αγνοείς, αν πιστεύεις ότι η ιδεολογία σου εκφράζει την απόλυτη αλήθεια;

Οταν το 2005 ο Λάζαρος Ευμορφίας έγραφε την εμβληματική ατάκα «πουτ δε κοτ ντάουν σλόουλι» για τη διαφήμιση που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Λάνθιμος, στην Κουμουνδούρου (και αλλού) πιθανότατα να σκέφτονταν «μπιχάιντ χαζ δε πίαρ δε τέιλ». Αν και βέβαια τότε ούτε οι ίδιοι πίστευαν ότι θα επιβαλλόταν ως επίσημη γλώσσα τους κράτους. Οι αυτόματοι μεταφραστές και η στιγμιαία γνώση του γκουγκλαρίσματος σε κάνουν πλέον ρεζίλι ακόμη και στις παρέες. Πόσω μάλλον στη διεθνή διπλωματική κοινότητα. Για την ιστορία, θυμάμαι μια κατ’ αυτόν τον τρόπο μεταφρασμένη διαδικτυακή διαφήμιση τηλεπώλησης για παιδικά αξεσουάρ με τη γατούλα Hello Kitty. Φαντάζεστε πώς μεταφράστηκε το «ring with a pussycat»…