Δεν έχουν τέλος τα… βάρη που καλείται να σηκώσει ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας κύριος Νίκος Σακελλαρίου –πρόσωπο των ημερών, ως ένας εκ των πρωταγωνιστών της πολύκροτης πολιτικοτηλεοπτικής τραγωδίας «του Παππά οι άδειες».

Οπως είμαι σε θέση να γνωρίζω του έχει «ανατεθεί» και το βάρος του… Σκοπευτηρίου της Καισαριανής, για το οποίο όλοι νομίζαμε ότι ανήκει στο Δημόσιο και ο γαλαντόμος πρόεδρος Αλέξης το χαρίζει στον ομώνυμο δήμο, αλλά, φευ, ούτε στο Δημόσιο ανήκει, ούτε πολύ περισσότερο είχε το δικαίωμα να το χαρίσει!

Πρόκειται για ένα τρικ, μια… ψιλο(αυτ)απάτη θα τη χαρακτήριζα, στην οποία άγνωστο ποιος παρέσυρε τον αριστερό πρόεδρο Αλέξη, για να μπορέσει ο άνθρωπος προχθές να κάνει αυτό το σόου που όλοι παρακολουθήσαμε και το οποίο στόχο είχε να μας (απο)δείξει ότι μπορεί να έχει υπογράψει τα κέρατά του σε νεοφιλελεύθερες αποφάσεις, αλλά παραμένει ένας αγνός, άδολος και οπωσδήποτε γνήσιος αριστερός.

Ο χώρος του Σκοπευτηρίου λοιπόν, που παραχώρησε ο γαλαντόμος πρόεδρος Τσίπρας στον Δήμο Καισαριανής, ανήκει στην Πανελλήνια Σκοπευτική Εταιρεία και η υπό τον κύριο Σακελλαρίου Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας θα κληθεί να αποφασίσει (αφού, φαντάζομαι, τελειώσει, αν τελειώσει ποτέ, με τις τηλεοπτικές άδειες) αν καλώς η ΠΣΕ απέκτησε την κυριότητα του Σκοπευτηρίου Καισαριανής διά παραχωρητηρίου του ελληνικού Δημοσίου, ή όχι.

Το θέμα παραπέμφθηκε στην ολομέλεια του ΣτΕ έπειτα από απόφαση του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου, το οποίο απεφάνθη στη συνεδρίασή του της 19ης Σεπτεμβρίου ότι η κυριότητα του χώρου άπτεται της συνταγματικότητας του ιδιοκτησιακού δικαιώματος της ΠΣΕ και ως εκ τούτου πρέπει να αποφανθεί η Ολομέλεια του ΣτΕ, πράγμα που συσσωρεύει, όπως προανέφερα, νέα βάρη στον κ. Σακελλαρίου.

Οπως μου εξήγησε σχετικά χθες το απόγευμα ο πρώην γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, ο σεβαστός κύριος Λεωνίδας Ρακιντζής, το Σκοπευτήριο δόθηκε στην ΠΣΕ ως αντάλλαγμα εκτάσεως που κατείχε η εταιρεία στην Καλλιθέα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του… 1896. Η έκταση εκείνη αφαιρέθηκε από την ΠΣΕ για να κτισθούν κατοικίες για τους πρόσφυγες του 1922 και σε αντάλλαγμα της παραχωρήθηκε το Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Το 2002 η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έκρινε αμετάκλητα ότι παραχωρητήριο του ελληνικού Δημοσίου δεν ανακαλείται.

Κατά τον κ. Ρακιντζή, η παραχώρηση που έκανε ο Πρωθυπουργός στον Δήμο Καισαριανής είναι ως εκ τούτου παράνομη. Και πως για να αλλάξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς της έκτασης αυτής πρέπει η Ολομέλεια του ΣτΕ (τα νέα βάρη του κ. Σακελλαρίου, που λέγαμε) να αποφασίσει ότι η παραχώρηση της έκτασης στην ΠΣΕ είναι «μετακλητό δικαίωμα». Αλλά και πάλι δεν θα μπορεί να αποδοθεί στον δήμο η έκταση. Διότι της διαφωνίας των δύο ανωτάτων δικαστηρίων (Αρείου Πάγου και ΣτΕ) θα επιληφθεί το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, το οποίο σημαίνει «ζήσε, μαύρε μου (και όχι Μάη μου που λένε οι αγράμματοι), να φας τριφύλλι» που λέμε και στην εύανδρο Ηπειρο!

Α, να θυμίσω και κάτι ακόμη –για να εδραιωθεί περαιτέρω η πεποίθησή μου ότι ο πρόεδρος Αλέξης έκανε μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα –η εκ 17 στρεμμάτων έκταση του Σκοπευτηρίου έχει παραχωρηθεί, παρανόμως επίσης, στο ΤΑΙΠΕΔ!

Δάκρυα

Φυσικά δεν θα αφήσω ασχολίαστο το γεγονός ότι ο λαοφιλής πρόεδρος Αλέξης χρειάστηκε την προστασία μιας δεκάδας διμοιριών των ΜΑΤ (ναι, αυτών ακριβώς των ΜΑΤ που ακόμη εμείς οι αριστεροί δημοκράτες περιμένουμε να διαλυθούν, όπως ακριβώς μας το είχε υποσχεθεί ήδη από το 2015…) προκειμένου να μπορέσει απερίσπαστος να δωρίσει στον Δήμο Καισαριανής την έκταση που δεν του ανήκει!

Φυσικά τα ΜΑΤ και ξύλο έριξαν και χημικά προς πρώην συντρόφους μας της Λαϊκής Ενότητας και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά αυτό δεν φαίνεται να έκανε το αφτάκι του προέδρου να ιδρώσει. Εκείνο που το ίδρωσε πραγματικά ήταν το ξύλο και τα χημικά στους δύστυχους τους συνταξιούχους που ήθελαν σώνει και καλά (μανία κι αυτοί οι άνθρωποι) να πορευθούν στο Μέγαρο Μαξίμου μέρα μεσημέρι.

Μετά (μέσω των γνωστών συριζοπαπαγάλων) πληροφορηθήκαμε, με αληθινή συντριβή εγώ προσωπικά, ότι «θύμωσε» ο πρόεδρος με τον υπουργό του, τον Τόσκα, διότι τα ΜΑΤ έκαναν αυτό που ξέρουν να κάνουν πάντα, είτε δεξιά είναι η κυβέρνηση είτε ΠΑΣΟΚ είτε η δική του, των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: ξύλο και χημικά.

Αγνοώ τι έκανε πάνω στον «θυμό» του ο πρόεδρος Αλέξης. Αν έσπασε κανένα βάζο δηλαδή. Αλλά θυμήθηκα ένα λαϊκό ανέκδοτο που κυκλοφορεί και θέλει τον… αγά πληροφορούμενο ότι η σύζυγός του τον απατά να θυμώνει και να κόβει (άουτς…) αυτοβούλως ό,τι πολυτιμότερο διαθέτει ένας άνδρας, για να την τιμωρήσει!

Ταμπελάκια

Επίσης, χθες μάθαμε διά της πλαγίας ότι το ξύλο, τα δακρυγόνα και τα χημικά σπρέι που ρίχνουν τα ΜΑΤ επί δικαίους και αδίκους, επί διακυβέρνησης της πρώτη φορά αριστεράς κυβέρνησης του λαοφιλούς ηγέτη μας Αλέξη, έχουν κατηγορίες. Προχθές, ας πούμε, έριξαν το ξύλο της αρκούδας στα μέλη της ΛΑΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά δεν είδα να συγκινείται ο πρόεδρος. Ούτε να θυμώνει. Ασε που μπορεί και να είπε μέσα του ή στον πανταχού παρόντα και έτοιμο να υποδεχθεί κάτι τέτοια σχόλια Παππά του, «καλά τους έκαναν». Χθες «ευαισθητοποιήθηκε», αλλά έχω την αίσθηση ότι το έκανε προφανώς διότι η εικόνα του ξύλου στους συνταξιούχους ήταν σε live μετάδοση από τα κανάλια της διαπλοκής.

Και αφού μας ενημέρωσαν (οι γνωστοί συριζοπαπαγάλοι) για το πόσο θυμωμένος είναι ο πρόεδρος Αλέξης (ο αγάς που λέω πιο πάνω…) μάς ανήγγειλαν ότι του λοιπού τα ΜΑΤ δεν θα ρίχνουν χημικά σε εργαζομένους και συνταξιούχους που διαδηλώνουν!!!

Ας το έχουν υπόψη τους οι φίλοι μου ο Λεουτσάκος, ο Πετράκος και ο Πριμηκύρης, την επόμενη φορά που θα διαδηλώσουν να φοράνε ταμπέλα στο στήθος που να λέει «προσοχή συνταξιούχος»!..

Θεέ μου, τι γελοιότητες ζούμε…

Για πάντα μαζί

Αναφέρθηκα στο ντουέτο των μεγάλων επιτυχιών Τσίπρα – Παππά και είχα έναν (φίλο μου «καρδιακό» με τον οποίο πίναμε κάτι τσιπουράκια μετά του αναλόγου μεζέ) όλο το Σάββατο το μεσημέρι να μου λέει ότι είναι λάθος μου να τους ταυτίζω και πως γνωρίζει από πρώτο χέρι πως ο Τσίπρας κρατάει ευδιάκριτες αποστάσεις από τους χειρισμούς τού Παππά στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών.

Προς επίρρωσιν του ισχυρισμού του, μου ανέφερε (αυτό που πρώτος είχα αποκαλύψει) ότι ο Τσίπρας έστειλε στην Αθήνα «πακέτο» τον Παππά, να ασχοληθεί με το θέμα Καλογρίτσα, όταν βρίσκονταν και οι δύο στη Νέα Υόρκη (ο πρώτος για ομιλίες και επαφές, ο δεύτερος, δεν έχω καταλάβει ακόμη…).

Και μου συνέστησε –ο φίλος μου, μετά το τέταρτο ή το πέμπτο τσίπουρο αν θυμάμαι καλά –να περιμένω τον ανασχηματισμό «για να δω την τύχη του Παππά».

Εγώ δεν υιοθετώ τίποτε από όλα αυτά, γιατί γνωρίζω ότι τα δύο παλικάρια τα δένουν μεταξύ τους «ακατάλυτοι δεσμοί»…