Αντίθετα απ’ ό,τι συμβαίνει στη ζωή και τη φύση, η ηλικία στα κόμματα δεν είναι δείκτης φθοράς αλλά κύρους. Τα κόμματα είναι θεσμοί. Και τα πολλά χρόνια στους θεσμούς δίνουν βάθος, ιστορικότητα και μια αίσθηση αιωνιότητας αν όχι αθανασίας. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι τα κόμματα δεν γερνάνε ή ότι δεν φθείρονται. Μόνο που στην περίπτωσή τους τη δουλειά αυτή δεν την κάνει ο χρόνος, την κάνουν οι φυσικοί τους φορείς και οι ιδέες τους.

Η Νέα Δημοκρατία έγινε χθες 42 χρόνων. Μπαίνει δηλαδή στη μέση ηλικία; Αν η ΝΔ δεν είναι χαρακτήρας σε ταινία κινουμένων σχεδίων για να της δοθούν ανθρώπινες ιδιότητες, κάτι σαν το μαμούθ της «Εποχής των παγετώνων», τότε το ερώτημα είναι λάθος. Η ΝΔ είναι συντηρητικό κόμμα. Από τη φύση τους τα συντηρητικά κόμματα δεν είναι και δεν φαίνονται νέα. Μπορούν όμως να είναι και να φαίνονται σύγχρονα. Κι αυτό είναι ένα στοίχημα που η ελληνική Κεντροδεξιά έχει χάσει παρά έχει κερδίσει τις περισσότερες φορές.

Σήμερα η ΝΔ παίζει για ακόμη μια φορά το ίδιο στοίχημα. Η συγκυρία την ευνοεί. Και ο λόγος δεν είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι σχεδόν συνομήλικός της –ο Κώστας Καραμανλής ήταν νεότερός του όταν είχε αναλάβει τις τύχες της, για να την μετατρέψει έπειτα από μια πενταετία διακυβέρνησης σε κανονικό απολίθωμα. Η συγκυρία την ευνοεί επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ γέρασε πολύ γρήγορα ως κυβερνών κόμμα και επειδή το ΠΑΣΟΚ της Φώφης Γεννηματά την αντιπολιτεύεται με όρους αντιδεξιού συνδρόμου περασμένων δεκαετιών. Συμβαίνει κι αυτό με τα κόμματα: το γήρας του ενός είναι η νεότητα του άλλου.

Τελευταία Νέα