Θέμις Μπαζάκα

Δεν βλέπω όνειρα. Εχω δει τρεις ή τέσσερις εφιάλτες στη ζωή μου που τους θυμάμαι και πιστεύω ότι είχαν να κάνουν με πολύ βραδινό φαγητό, όπως επίσης δυο-τρία σημαδιακά όνειρα που είχαν να κάνουν με την απώλεια κάποιων δικών μου ανθρώπων. Θα ήθελα να βλέπω όνειρα και είναι θέμα το ότι δεν βλέπω. Δεν έχω κάτι να συζητήσω το πρωί. Πού οφείλεται το ότι δεν βλέπω όνειρα δεν το γνωρίζω. Ισως στο ότι παραονειρεύομαι στην πραγματικότητα. Ποιος ξέρει; Η αλήθεια είναι ότι αρκετοί με αποκαλούν ονειροπαρμένη διότι είναι σαν να μην είμαι 100% στην πραγματικότητα. Ισως τελικά να ονειρεύομαι ξύπνια, παρά κοιμισμένη.

Το όνειρο είναι μια απόδραση. Είναι μια διαφυγή. Μπορείς να ονειρευτείς ό,τι θέλεις. Κανείς δεν ελέγχει το μυαλό σου ακόμη κι αν ζεις στην πιο δύσκολη σκλαβιά. Το όνειρο το ονειρεύεσαι και δεν συμβαίνει ποτέ. Εσύ όμως εξακολουθείς να το σκέφτεσαι.

Συχνά αποκαλούμε τις επιθυμίες μας όνειρα, όμως επί της ουσίας δεν είναι. Η επιθυμία είναι διαφορετική. Παλεύεις γι’ αυτήν. Ονειρεύομαι για παράδειγμα εδώ και χρόνια να πάω στην Αργεντινή. Ξέρω ότι το ονειρεύομαι και δεν το επιθυμώ βαθιά, διότι αν το επιθυμούσα θα το είχα κάνει. Προσπαθώ να έχω επιθυμίες τις οποίες να μπορώ να τις υλοποιήσω. Πολλές φορές διάφορες επιθυμίες μου μπορεί όταν πραγματοποιήθηκαν να με απογοήτευσαν, κάτι που έχει να κάνει με το πόσο επένδυσα χωρίς σκέψη στη συγκεκριμένη επιθυμία και πόσες προσδοκίες είχα για το γεγονός.

Τα καλύτερα όνειρα, πιστεύω, δεν είναι ούτε εκείνα που κάνουμε με κλειστά μάτια ούτε με ανοιχτά, αλλά εκείνα που πραγματοποιούνται. Βέβαια τα συγκεκριμένα που πραγματοποιούνται πρέπει να έχουν μια δυναμική αλήθειας. Να είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί και που θα σε κάνει να αισθανθείς καλά.

Δεν έχω σκεφτεί από τι υλικό μπορεί να είναι φτιαγμένα τα όνειρά μας. Πρέπει να είναι κάτι πολύ εύθραυστο. Πιστεύω πάντως ότι δεν πρέπει να τους δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία. Είναι η ξεκούραση του μυαλού. Δεν στοιχίζει και μπορεί να είναι ευχάριστο, αρκεί να μη ζεις μόνο σε αυτό. Ολες αυτές οι εξαρτήσεις που υπάρχουν, ναρκωτικά, αλκοόλ, φαγητό, ερωτικές, υπάρχουν επειδή οι άνθρωποι δεν θέλουν να έχουν σχέση με την πραγματικότητα που είναι σκληρή και προτιμούν να ονειρεύονται ή να έχουν το μυαλό τους απασχολημένο σε μια άλλη διάσταση. Το θέμα είναι να μάθει το μυαλό να είναι και εδώ: να πατάς στη γη αλλά να μπορείς να έχεις και επιθυμίες που μπορείς να επιτυγχάνεις.

Δεν δίνω σημασία τελικά στα όνειρα. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό δεν με κάνει κυνική, διότι δεν θα ήθελα να ανακαλύψω ότι είμαι. Χαίρομαι τους ονειροπόλους,

αλλά προτιμώ να έχω επιθυμίες και τις οποίες δουλεύω για να τις πετύχω και πολλές από αυτές τις έχω πετύχει. Λέω, λοιπόν, να κάνουμε τα όνειρά μας επιθυμίες και να παλέψουμε γι’ αυτά. Το όνειρο είναι ένα ταξίδι. Οταν πραγματοποιείται πρέπει να είσαι πολύ έτοιμος, διότι σε κάποιους ανθρώπους γυρίζει μπούμερανγκ.