Αντε να δεχτώ ότι ο προσωπικός ευτελισμός του υπουργού Παιδείας είναι προσωπική υπόθεση του υπουργού Παιδείας.
Δέχτηκε να πάει σε συνάντηση που δεν τον ήθελαν και να καθήσει στο ίδιο τραπέζι με εκείνους που ρητά έχουν δηλώσει ότι δεν του μιλούν.
Δέχτηκε επιπροσθέτως κι ενώπιον όλων να πάρει πίσω όσα είπε κι έπραξε στο θέμα των Θρησκευτικών!..
Πήγε γυρεύοντας, θα μου πείτε. Σωστό.
Αλλά από πότε ένας υπουργός δικαιούται να σέρνει μια ολόκληρη κυβέρνηση σε ταπεινωτική συνθηκολόγηση;
Διότι το πρόβλημα δεν είναι οι όποιες προσωπικές απόψεις του Φίλη επί σειράς θεμάτων –άλλες κανονικές κι άλλες γραφικές…
Το πρόβλημα είναι ότι κοτζάμ κυβέρνηση της Αριστεράς αναγνώρισε έμπρακτα την ενεργό συμμετοχή της Εκκλησίας στην εκπαιδευτική διαδικασία. Επισήμως και στο Μέγαρο Μαξίμου. Με παπά και με κουμπάρο, αν μου επιτραπεί ο αστεϊσμός…
Να θυμίσω σε όσους τους αρέσουν οι συγκρίσεις ότι ο Σημίτης το θέμα των ταυτοτήτων το άνοιξε και το πήγε μέχρι τέλους –με το μισό ΠΑΣΟΚ απέναντί του και τον Χριστόδουλο στις πλατείες…
Γνώριζε προφανώς ότι σε τέτοιες συγκρούσεις δεν διακυβεύεται ο ίδιος, ο Τσίπρας ή ο Φίλης αλλά το κύρος της δημοκρατικής πολιτείας την οποία οι κυβερνήσεις της εκπροσωπούν.
Σε έναν χρόνο υπουργίας του, ο Φίλης κατάφερε να προσβάλει τους Ποντίους, να εξευτελιστεί από την Εκκλησία, να ξεχαρβαλώσει την ιδιωτική εκπαίδευση, να επαναφέρει τους αιώνιους φοιτητές, να εμπνεύσει ένα εκπαιδευτικό μοντέλο χαμηλής προσπάθειας και υψηλής αφασίας.
Τώρα τα έβαλε και με τον… Ξέρξη. Θέλει να βγάλει τους Περσικούς Πολέμους από την ύλη της Ιστορίας –τρέχα γύρευε!
ισως δεν είναι ιδιαίτερα κακή επίδοση, υπό την έννοια ότι η κυβέρνηση έχει και χειρότερους υπουργούς. Αλλά σίγουρα είναι ιδιαίτερη κακή επίδοση για έναν τομέα με ιδιαίτερη σημασία.
Από την άλλη πλευρά, ο Φίλης μπορεί να αντιτείνει ότι απλώς επιδίδεται στο αγαπημένο κυβερνητικό άθλημα: την κωλοτούμπα.
Οταν ο Πρωθυπουργός είναι στις τρεις κωλοτούμπες τον μήνα γιατί να ελεγχθεί ένας υπουργός που κάνει το ίδιο; Καμία αντίρρηση. Αλλά τότε γιατί ο υπουργός στήνει καβγάδες που δεν μπορεί να αντέξει; Από μαζοχισμό;
Ομολογώ ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση διαθέτει τελικά δύο προτερήματα.
Πρώτον, παντελή έλλειψη ενδοιασμών. Με την ίδια ευκολία κάνει και λέει τα πάντα και το αντίθετό τους. Χωρίς να δεσμεύεται απ’ ό,τι είπε κι ό,τι έκανε.
Δεύτερον, μεγάλη αντοχή στο κράξιμο. Ισως επειδή κουβαλάνε τη σωτηριολογική πεποίθηση ότι έχουν δίκιο εναντίον όλων.
Ή απλώς επειδή δεν θέλουν να χάσουν την καρέκλα.
