[Στίγμα] Η μεγάλη ανατριχίλα

Αλλά μια φορά κομμουνιστής, για πάντα κομμουνιστής. Τούτου δοθέντος, τον ακούς πού και πού να πετάει (όπως χθες) κάτι απίθανα του είδους:

«Κάθε άνθρωπος που βγαίνει στους δρόμους να διεκδικήσει τα δικαιώματά του θεωρώ ότι είναι κέρδος. Ενθαρρύνουμε τον κόσμο να βγει στους δρόμους για να ενισχυθούν οι θέσεις μας και για τα εργασιακά».

–Αν εννοείτε πως ενθαρρύνετε τον κόσμο με αυτά που τους κάνετε, που τους κόβετε τις συντάξεις, σας πληροφορώ ότι μια χαρά τα καταφέρνετε, του είπα το απόγευμα υπό τύπον παρατήρησης…

–Εμάς δεν μας ενοχλούν οι κινητοποιήσεις, μας ενοχλεί που ο κόσμος που συμμετέχει είναι λίγος!

Επειδή ένιωσα μια ανατριχίλα στο τριχωτό της κεφαλής μου, και φοβούμενος ότι αν συνεχίσει μπορεί να χάσω ένα από τα πολυτιμότερα πράγματα που διαθέτω, τα μαλλάκια μου τα γκρίζα, τον διέκοψα.

–Εχω την εντύπωση πως αυτό δεν συμβαδίζει με την κυβερνητική γραμμή, που δεν θέλει καθόλου κινητοποιήσεις…

–Δεν ξέρω τι λέει η κυβέρνηση. Εγώ λέω αυτό που πιστεύω. Εμένα για παράδειγμα με στενοχωρεί που οι κινητοποιήσεις έχουν μικρή συμμετοχή, διότι αυτό δείχνει ότι το συνδικαλιστικό κίνημα διέρχεται παρατεταμένη κρίση νομιμοποίησης.

–Αντε πάλι, στο τέλος θα κλάψετε κιόλας που οι διαδηλώσεις δεν έχουν κόσμο…

–Οχι, δεν λέω αυτό. Αυτό που λέω είναι ότι οι μαζικές κινητοποιήσεις μάς βοηθάνε στη διαπραγμάτευση έναντι της τρόικας…

Το ξέρω, ένα μόνο σχόλιο πρέπει να κάνω –το κλασικό, του συρμού, «ρε φίλε, πες μας πόσα θέλετε να μας τρελάνετε»!

Ο μια νότα κομψότητας (σε ένα Υπουργικό Συμβούλιο όπου το τσαλακωμένο παντελόνι συναγωνίζεται με το τρεις ημέρες φορεμένο πουκάμισο) υπουργός Κατρούγκαλος φαντάζομαι ότι με όσα λέει δεν εννοεί και αυτά που συνέβησαν χθες το μεσημέρι στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης.

Εκεί όπου δεκάδες πολιτών που διαμαρτύρονταν για τους πλειστηριασμούς πρώτης (ΠΡΩΤΗΣ ρε, ΠΡΩΤΗΣ) κατοικίας συγκρούστηκαν με τις αστυνομικές δυνάμεις, γιατί ήθελαν να μπουκάρουν στα δικαστήρια και να τα κάνουν γης Μαδιάμ.

Αδίκως; Οχι φυσικά. Ψηφοφόροι Τσίπρα ήταν, από αυτούς που το αριστερό μου αγόρι τούς είχε παραμυθιάσει με το απίθανο «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη»!

Κανένα; Κάνε μια βόλτα μεγάλε από τα δικαστήρια, να δεις τι γίνεται κάθε μέρα…

Ο πρόεδρος Αλέξης δεκάρα δεν δίνει πάντως για όλα αυτά –αν κρίνω από το γεγονός ότι σήμερα το βράδυ οργανώνει ένα χαλαρό drink για τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην υπέροχη βεράντα, με θέα τον Εθνικό Κήπο και το Προεδρικό Μέγαρο, του Μεγάρου Μαξίμου.

Η βραδιά που θα συνοδεύεται από τα κλασικά fingers food και τα παραδοσιακά ξηροκάρπια είναι άλλη μια θαυμάσια ιδέα του «πρωινού (πρωθυπουργικού) καφέ», προκειμένου, λέει, να επανασυσφιχθούν οι σχέσεις του προέδρου με τους βουλευτές του.

Κατά τον άνθρωπό μου στο Μαξίμου, «βρήκαμε αυτή την ευκαιρία να έχουν οι βουλευτές μια πιο ανθρώπινη επαφή με τον πρόεδρο, διότι όλο αυτό το διάστημα όλο να ψηφίζουν τους καλούμε και δεν μπορούν να του εκφράσουν τις απόψεις τους, αλλά και την εμπιστοσύνη τους».

Δεν ξέρω πόσοι θα καταφέρουν να τον πλησιάσουν τη μιάμιση ώρα που θα διαρκέσει το drink και τι θα προλάβουν να του πουν, αντιλαμβάνομαι όμως ότι επειδή έχουν αρχίσει και σφίγγουν άσχημα τα γάλατα, ο πρόεδρος Αλέξης προετοιμάζεται. Για όλα…

Υποθέτω ότι ουδείς εκ των βουλευτών θα βρει το θάρρος να του πει το αυτονόητο: «Η Ιστορία διδάσκει και όποιος δεν διδάσκεται από αυτήν τιμωρείται». Θα το κάνω εγώ που ούτε βουλευτής είμαι ούτε προτίθεμαι να γίνω ποτέ. Λοιπόν, το 2001, από μία πρωτοβουλία (την οποία κανείς δεν κατάλαβε ποτέ γιατί έγινε) της Μαρίας Δαμανάκη άνοιξε μια αδιέξοδη συζήτηση για το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Ενας λαϊκιστής ηγέτης της αντιπολίτευσης, που τον έλεγαν Καραμανλή, έσπευσε να υιοθετήσει και να στηρίξει τον «αγώνα» ενός ακόμη μεγαλύτερου λαϊκιστή, του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους και το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Να υπονομευθεί ένας καλός πρωθυπουργός, ο Κ. Σημίτης, να βιτριολισθεί η δημόσια ζωή, να αποσυντονιστεί εντελώς η κυβέρνηση και τελικά να μη γίνει τίποτε από όσα έπρεπε να γίνουν για να θωρακιστεί η χώρα μετά την είσοδό της στο ευρώ. Τα αποτελέσματα τα βιώνουμε ήδη εδώ και επτά χρόνια.

Και τώρα τι έχουμε; Την ώρα που τα εθνικά θέματα βρίσκονται στο κόκκινο εξαιτίας της τουρκικής προκλητικότητας και των ανιστόρητων απαιτήσεων των Αλβανών, η κυβέρνηση ανοίγει πόλεμο με την Εκκλησία για το αν τα Θρησκευτικά πρέπει να διδάσκονται στα σχολεία και αν τα παιδάκια θα κάνουν το πρωί προσευχή πριν μπουν στις τάξεις. Είναι με τα καλά τους; Τους έχει καταλάβει κανένα αυτοκτονικό σύνδρομο; Αναρωτιέμαι…

Στο μεταξύ, έχουμε γίνει ως χώρα κανονική… ρόμπα Ολλανδίας και δη ξεκούμπωτη, απ’ αφορμή τη γενναία ώς και ανυστερόβουλη απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης να αφήσει ελεύθερο τον εφοπλιστή Γιάννη Καραγιώργη, εθνικό κατά έναν τρόπο, και ελέω του «ταλαντούχου κυρίου Παππά» και του βοηθού του κυρίου Σπίρτζη, συριζοκαναλάρχη.

Φίλος διαμένων εις το Αμστελόδαμον όπως το έλεγαν οι εν Ελλάδι λόγιοι παλιά το Αμστερνταμ, μου διαβίβασε χθες μεταφρασμένο δημοσίευμα της ολλανδικής εφημερίδας «Trouw» υπό τον τίτλο «Ελληνας συνελήφθη για απάτη εκατομμυρίων», το οποίο αναφέρει ότι ο Καραγιώργης φέρεται να έχει «αποσύρει» (τι κομψός όρος, κύριοι δικαστές μου…) περισσότερα από 5 εκατομμύρια ευρώ από γαλακτοβιομηχανία στο Kampen της Ολλανδίας, ενώ κατηγορείται και για την κατάρτιση πλαστών συμβολαίων δανείου. Για όλα αυτά πρόκειται να δικαστεί στις 12 Δεκεμβρίου στο δικαστήριο του Almelo και, σύμφωνα με το δημοσίευμα, από τα έγγραφα της πτώχευσης προκύπτει ότι ο έλληνας επιχειρηματίας κατηγορείται για κακοδιαχείριση και για οφειλές πολλών εκατομμυρίων ευρώ προς τη χρεοκοπημένη εταιρεία Lyempf BV. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο επιχειρηματίας φέρεται να χρησιμοποίησε χρήματα από το εργοστάσιό του στο Kampen προκειμένου να χρηματοδοτήσει μια άλλη δραστηριότητά του στην Ελλάδα (έχει γούστο να εννοεί την… Hellas Net, που την έκανε κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας η γαλαντόμα κυβέρνηση Τσίπρα), η οποία όμως δεν ευοδώθηκε, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του συνδίκου πτώχευσης τον Ιούλιο του 2016. Από τη δραστηριότητα όμως αυτή δημιουργήθηκε από τον έλληνα επιχειρηματία οφειλή ύψους 25 εκατομμυρίων ευρώ, αναφέρει ο σύνδικος πτώχευσης!

Το δημοσίευμα αναφέρει πολλά και διάφορα για τον (ολλανδικό) βίο και πολιτεία του Καραγιώργη που βαριέμαι να αντιγράψω: στέκομαι μόνο στην είδηση ότι ολλανδικό δικαστήριο τον έχει ήδη καταδικάσει ερήμην το 2014, με αποτέλεσμα να υποχρεώνεται να καταβάλει 15 εκατ. ευρώ ως προκαταβολή…

Το είπα και στην αρχή: ρόμπα Ολλανδίας γίναμε!..