Στους γνώστες του αθλήματος, ακόμη και σε όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτό, η είδηση της –τρίτης κατά σειρά –νίκης της δεν αποτέλεσε έκπληξη. Αλλωστε, το μόνο που έκανε εκείνη ήταν να αγωνιστεί και να διατηρήσει τον τίτλο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας νέων στο σκάκι, έναν τίτλο που κατέχει από τότε που ήταν 13 ετών.

Οπως γίνεται τις περισσότερες φορές, το μικρόβιο και την αγάπη για το άθλημα μεταδίδει η ίδια η οικογένεια. Στην περίπτωση της Σταυρούλας Τσολακίδου ο πατέρας ήταν ο πρώτος της δάσκαλος, αυτός που τη μύησε στον κόσμο της σκακιέρας και της έμαθε πόσο σημαντικοί μπορεί να είναι σε κάθε παιχνίδι οι στρατιώτες και οι αξιωματικοί. Είναι εκείνος που τη σύστησε στη βασίλισσα και στον βασιλιά, και της έδειξε πώς να κάνει ρουά ματ σε δύο κινήσεις.

Σε ηλικία μόλις 8 ετών είχε πια μάθει να παίζει σκάκι. Αντίπαλοί της ήταν τόσο ο πατέρας της Δημήτρης όσο και η μεγάλη της αδελφή, αν και όπως λέει η Σταυρούλα η αδελφή της δεν βρήκε ποτέ στο σκάκι το χόμπι που θα της τραβήξει το ενδιαφέρον.

Η συμμετοχή της στο σχολικό πρωτάθλημα ήταν αρκετή για να διακρίνει ο δάσκαλος του αθλήματος ότι αυτό το κορίτσι έχει μεγάλες δυνατότητες και ταλέντο στο σκάκι. Εκείνος εξάλλου ήταν που πρότεινε να γραφτεί το μικρό κορίτσι στον Σκακιστικό Ομιλο Καβάλας, με την ομάδα του οποίου έχουν αγωνιστεί και αγωνίζονται κορυφαίοι παίκτες του αθλήματος με πολλές διακρίσεις.

«Το σκάκι ήταν για μένα στην αρχή ένα όμορφο παιχνίδι, το οποίο έπαιζα με την οικογένειά μου και φίλους. Τώρα είναι πολλά παραπάνω. Είναι τρόπος ζωής. Το σκάκι είναι μια μάχη, κατά τη διάρκεια της οποίας και οι δύο παίκτες προσπαθούν να βρουν τις καλύτερες κινήσεις για να κερδίσουν την παρτίδα» λέει η 16χρονη σήμερα Σταυρούλα.

Οι διακρίσεις για τη νεαρή Καβαλιώτισσα δεν άργησαν να έρθουν. Για την ακρίβεια, ήρθαν πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο θα περίμενε κανείς. Σε ηλικία 9 ετών, η Σταυρούλα πήρε μέρος στο ελληνικό πρωτάθλημα για κορίτσια κάτω των 10 ετών, όπου κατέκτησε την πρώτη θέση. Εναν χρόνο αργότερα είχε και την πρώτη της επαφή με διεθνή διοργάνωση: στο παγκόσμιο πρωτάθλημα για την ίδια κατηγορία (κάτω των 10 ετών) τερμάτισε έκτη.

Η πρώτη μεγάλη νίκη ήρθε λίγο πριν από την Πρωτοχρονιά του 2014, στο Παγκόσμιο Τουρνουά Νέων κάτω των 14 ετών στο Αλ Αϊν των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Η Σταυρούλα, τότε σε ηλικία 13 ετών, χρειάστηκε να κάνει οκτώ νίκες, δύο ισοπαλίες και μία ήττα για να ισοβαθμήσει με την ουζμπέκα αντίπαλό της. Στο τέλος και οι δύο τους είχαν βαθμολογία 9 στα 10, ωστόσο η ελληνίδα παίκτρια κατάφερε να έρθει πρώτη ανάμεσα σε 124 αθλήτριες από 60 και πλέον χώρες, έχοντας κερδίσει στα κριτήρια που θέτει ο διαγωνισμός.

«Θα ακουστεί κοινότοπο αλλά δεν το περίμενα. Μετά και το τελευταίο παιχνίδι και ξέροντας για την ισοβαθμία, είπα από μέσα μου: “Εχασα”. Είχα ταξιδέψει σε ένα εξωτικό μέρος έχοντας στο μυαλό μου ότι, παρά τις νίκες που είχα κάνει προηγουμένως, ήμουν απλά το αουτσάιντερ» λέει καθώς θυμάται εκείνη την εμπειρία της.

Από εκείνη τη χρονιά και μετά άρχισε και η σταθερά ανοδική της πορεία. Το 2015 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που διεξήχθη στο Ντέρμπαν, στη Νότια Αφρική, αν και 14 ετών, ανέβηκε κατηγορία, παίζοντας πια με μεγαλύτερες ηλικιακά αντιπάλους και κατακτώντας τη δεύτερη θέση. Πέρυσι, στη Χαλκιδική, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που πραγματοποιήθηκε εκεί, στην τελική κατάταξη των κάτω των 16 ετών το όνομα της Σταυρούλας Τσολακίδου βρέθηκε για ακόμη μια φορά στην κορυφή.

Η τελευταία μεγάλη διάκριση ήρθε μόλις πριν από μερικές ημέρες. Αυτή τη φορά η μαθήτρια της Β’ Λυκείου στο ΓΕΛ Καβάλας ταξίδεψε από τις 21 Σεπτεμβρίου έως τις 3 Οκτωβρίου στην πόλη Χάντι Μανσίσκ της Ρωσίας για να κατακτήσει την πρώτη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων, με εννέα βαθμούς σε έντεκα αγώνες. Μάλιστα είχε απέναντί της παίκτριες οι οποίες ήταν ακόμη και δύο χρόνια μεγαλύτερές της. Αυτό όμως δεν φάνηκε να την πτόησε…

Και αυτή τη νίκη, όπως και όλες τις προηγούμενες, η νεαρή σκακίστρια την αφιερώνει σε όλους εκείνους που τη βοήθησαν να φθάσει μέχρι εδώ. «Και πρώτα απ’ όλα στην οικογένειά μου που από την πρώτη στιγμή με στηρίζει, αλλά και στους προπονητές μου».

Το καθημερινό της πρόγραμμα ελάχιστοι θα το ζήλευαν: εκτός από το σχολείο, και φυσικά το διάβασμα που απαιτεί πια η Β’ Λυκείου, κάνει εβδομαδιαίες προπονήσεις με τον δάσκαλό της ενώ διαβάζει και μόνη της περίπου τρεις ώρες κάθε μέρα για το σκάκι. «Σίγουρα χρειάζεται οργάνωση. Το σκάκι πλέον το βλέπω πολύ σοβαρά και καταλαβαίνω πως ο πρωταθλητισμός θέλει θυσίες». Θυσίες που η ίδια είναι διατεθειμένη να κάνει για να φθάσει στα επίπεδα διεθνών γκραν μετρ, όπως η Ουγγαρέζα Τζούντιθ Πόλγκαρ, η οποία για πολλούς θεωρείται η καλύτερη σκακίστρια όλων των εποχών, αλλά και η Ελληνίδα γκραντ μάστερ και επίσης Καβαλιώτισσα, Αννα – Μαρία Μπότσαρη.