Είναι αλήθεια. Μια καινούργια έρευνα στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ της Νέας Υόρκης παρατηρεί πως οι δρομείς τρώνε λιγότερο έπειτα από μια προπόνηση όταν τη θεωρούν περισσότερο διασκεδαστική από ό,τι σκληρή δουλειά.
Μέσα στην τελευταία δεκαετία ο αμερικανός καθηγητής Μπράιαν Γουάνσινκ έχει κερδίσει αναγνώριση για το πώς ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα επηρεάζει την όρεξη και την κατανάλωση θερμίδων. Στη νέα έρευνα της ομάδας του οι μελετητές ξεκίνησαν αναγνωρίζοντας πως πολλοί δρομείς απογοητεύονται επειδή δεν χάνουν όσο βάρος έλπιζαν τρέχοντας. Συχνά αυτό οφείλεται στο ότι καταναλώνουν πολλές θερμίδες μετά την προπόνησή τους. Νομίζουν, δηλαδή, πως η άσκηση τους δίνει το ελεύθερο να το κάνουν.
Για να εξετάσουν την υπόθεση αυτή, ο Γουάνσινκ και οι συνάδελφοί του ζήτησαν από δύο ομάδες να περπατήσουν επί 30 λεπτά μέσα στην πανεπιστημιούπολη. Στη μία ομάδα ο περίπατος παρουσιάστηκε ως «άσκηση». Η δεύτερη ομάδα έκανε ακριβώς την ίδια διαδρομή, αλλά οι ερευνητές τούς είπαν ότι επρόκειτο για «διασκεδαστική βόλτα»· τους έδωσαν μάλιστα και μουσική να ακούνε κατά τη διάρκεια του τριαντάλεπτου. Επειτα έβγαλαν μεσημεριανό μπουφέ και στα δύο γκρουπ και τους είπαν να διαλέξουν τι ποτό και γλυκό θα ήθελαν: αναψυκτικό και πουτίγκα σοκολάτας ή απλώς νεράκι και πουρέ μήλου.
Και οι δύο ομάδες έφαγαν περίπου τις ίδιες ποσότητες από τον μπουφέ. Ομως η ομάδα της «άσκησης» κατανάλωσε κατά μέσον όρο 134 θερμίδες σε γλυκό και ποτό ενώ η ομάδα της «βόλτας» 94. Με άλλα λόγια, οι περισσότεροι από όσους «ασκήθηκαν» θεώρησαν ότι τους άξιζε κάτι πιο… αμαρτωλό στο γεύμα τους.
Οι ερευνητές επίσης μελέτησαν 231 δρομείς σε μία σκυταλοδρομία. Ο κάθε δρομέας είχε τρέξει 10.000, 5.000 ή 7.000 μέτρα. Μετά την ολοκλήρωση του αγώνα οι δρομείς κλήθηκαν να απαντήσουν σε ένα μικρό ερωτηματολόγιο για το αν ευχαριστήθηκαν το τρέξιμο ή αν βρήκαν τον αγώνα δυνατό και ανταγωνιστικό. Επειτα, κλήθηκαν να διαλέξουν ανάμεσα σε μια μπάρα δημητριακών ή μια σοκολάτα (χωρίς να φαίνονται μάρκες).
Η στατιστική ανάλυση αποκάλυψε ότι οι περισσότεροι δρομείς που διασκέδασαν στη σκυταλοδρομία επέλεξαν την πιο υγιεινή μπάρα δημητριακών, ενώ όσοι θεώρησαν πως προσπάθησαν σκληρά, τη σοκολάτα.
Οι συγγραφείς της έρευνας βγάζουν δύο γενικά συμπεράσματα από τη μελέτη τους σε σχέση με την άσκηση και τις «αμαρτωλές» ανθυγιεινές τροφές. Πρώτον, ότι οι αξιωματούχοι της Δημόσιας Υγείας αλλά και η βιομηχανία του Fitness οφείλουν να ενημερώνουν όσους ασκούνται για τα δυνητικά αρνητικά αποτελέσματα της υπερφαγίας μετά την άσκηση. Δεύτερον, ότι όσοι ασκούνται πρέπει να επαναπροσδιορίζουν τη δραστηριότητά τους ως διασκέδαση αντί για αγγαρεία. Οι ερευνητές μάλιστα προτείνουν τη χρήση μουσικής ή ακόμη και π.χ. την παρακολούθηση βίντεο κατά τη διάρκεια της προπόνησης στον διάδρομο.
Οι διατροφικές επιλογές που κάνουμε, λοιπόν, μπορούν να έχουν να κάνουν με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την προπόνησή μας.
