Εχει ομοιότητες το φθινόπωρο του 2014 με το φθινόπωρο του 2016; Τηρουμένων των αναλογιών αρκετές, αλλά και μεγάλες διαφορές.

Τότε η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, εξαντλημένη από μια πολύμηνη διαδικασία αξιολόγησης, με τους βουλευτές της στα κάγκελα και την κοινωνία απέναντι, δεν πήρε τη στήριξη που ζητούσε από τους δανειστές και πνίγηκε στις εκλογές από το ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, εμφανώς καταπονημένη από την πρώτη αξιολόγηση του δικού της Μνημονίου που ξεκίνησε πέρυσι και δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, αναζητά τη στήριξη των ευρωπαίων εταίρων της για να περάσει τη δεύτερη αξιολόγηση και να πάρει το δώρο του Ντράγκι με την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.

Το 2014 ήταν η παραίτηση της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ από κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια και η δική της στροφή στον λαϊκισμό η αιτία που είχε ξεχειλίσει το ποτήρι στις σχέσεις της με τους δανειστές, σε συνδυασμό με τα νέα δεδομένα που δημιουργούσε ο ερχομός του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα, αγκάθι στις σχέσεις των δύο πλευρών είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης από τους ευρωπαίους εταίρους προς τη νέα συγκυβέρνηση ότι θέλει και μπορεί να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε με το τρίτο Μνημόνιο, την οποία τροφοδοτεί σε μεγάλο βαθμό η αμφιθυμία της να τρέξει τις ιδιωτικοποιήσεις. Η ενόχληση γι’ αυτές εκφράστηκε, άλλωστε, δημόσια από τις δηλώσεις Μοσκοβισί και Ρέγκλινγκ αυτή την εβδομάδα, οι οποίες στόχευσαν ευθέως τους έλληνες υπουργούς (Σκουρλέτη και Σπίρτζη) που φρενάρουν το πρόγραμμα. Αλλά και οι χειρισμοί της κυβέρνησης στην υπόθεση της Τράπεζας Αττικής, συμπεριλαμβανομένης της κόντρας με τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, δοκιμάζουν τη σχέση κυβέρνησης και ευρωπαίων εταίρων. Αυτή, πάντως, εξακολουθεί να ισορροπεί στην αρχή: Οχι άλλα λεφτά και καμιά συζήτηση για διευθέτηση του χρέους ώς το 2018 που θα λήξει το πρόγραμμα.

Το 2014, οι εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν ο κόφτης της κυβέρνησης Σαμαρά. Σήμερα, απελευθερωμένη από το άγχος του δημοσιονομικού κόφτη ελέω του ΕΝΦΙΑ και των άλλων φόρων που έχουν επιβληθεί, η κυβέρνηση Τσίπρα δεν φαίνεται να απειλείται από κάποιον ορατό κόφτη. Ωστόσο, η δημοσκοπική περιδίνησή της υποσκάπτει το κυρίαρχο αφήγημά της που στηρίζεται στην άμεση ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης ως προϋπόθεση για να ενταχθούν τα ελληνικά ομόλογα στο QE της ΕΚΤ και να βγει η χώρα στις αγορές το 2017, όταν θα έχουν γίνει εμφανή τα πρώτα σημάδια επιστροφής της οικονομίας στην ανάπτυξη. Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος βρίσκεται στη μια πλευρά, όσων εντός του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν το αφήγημα αυτό και πιστεύουν ότι ο οικονομικός κύκλος θα ωφελήσει εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Υποστήριξε με τη σιωπή του τους χειρισμούς της Τραπέζης της Ελλάδος στην υπόθεση της Τράπεζας Αττικής και έλαβε τη δική της υποστήριξε προκειμένου να αποδεχθεί η τρόικα τις προτάσεις του για τους τρεις Ελληνες του Υπερταμείου ιδιωτικοποιήσεων. Ο ίδιος τηρεί αποστάσεις ασφαλείας από την άλλη πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία στοιχίζονται και όσοι εισηγούνται πρόωρες εκλογές για να αποτραπούν χειρότερες δημοσκοπικές επιδόσεις στο μέλλον.

Ομως το φθινόπωρο του 2016 δεν έχει ακόμη τελειώσει.

Τελευταία Νέα