Δέκα στρατιώτες κι ένας λοχαγός –που έλεγε και το τραγούδι του νέου κύματος. Νέο κύμα συνιστά και η επιτροπή για τη συνταγματική αναθεώρηση που όρισε ο Πρωθυπουργός. Η σύνθεσή της δεν είναι η αναμενόμενη –δεν απαρτίζεται από «επαγγελματίες», δηλαδή από πρώην ή νυν πολιτικούς και νομομαθείς. Το κλείσιμο του ματιού στην κοινωνία πολιτών, διά της στρατολόγησης κάποιων επωνύμων, είναι εμφανές. Και λέει πολλά.
Είναι φανερό ότι οι κυβερνώντες ψάχνουν τον τρόπο με τον οποίο θα αλλάξουν τα πολιτικά δεδομένα. Είναι επίσης γεγονός ότι είναι η έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και όχι τόσο η εποχή του Μνημονίου που σηματοδοτεί το χιλιοειπωμένο τέλος της Μεταπολίτευσης. Αν μάλιστα κάτι συμβολίζει τη Μεταπολίτευση είναι το Σύνταγμα του 1975 που δόμησε πολιτειακά τη νέα Ελληνική Δημοκρατία. Από κοντά και το εκλογικό σύστημα, πλειοψηφικό με μια τάση να αδυνατίζει στις δύσκολες στιγμές. Εδώ οι εξελίξεις είναι καθοριστικές. Η απλή αναλογική ψηφίστηκε. Δεν θα ισχύσει σε αυτές τις εκλογές. Περιμένει όμως τις επόμενες. Θα χρειαστούν 200 βουλευτές για να την αλλάξουν. Δεν θα βρεθούν εύκολα. Το μέλλον της κυβέρνησης που θα διαδεχτεί τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι πολιτικά υποθηκευμένο.
Μένει το Σύνταγμα. Η διάθεση της συμπολίτευσης να αλλάξει βασικές του παραμέτρους –με κορυφαία την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας απευθείας από τον λαό –είναι ομολογημένη. Δεν βρίσκει όμως συνοδοιπόρους, αν εξαιρέσει κανείς το αμφιλεγόμενο ενδιαφέρον του Βασίλη Λεβέντη. Εξού και η διεύρυνση του πεδίου εκτός πολιτικών κομμάτων. Εδώ η προοπτική είναι φανερή. Να βγει η συνταγματική αναθεώρηση από τους κλειστούς χώρους –δηλαδή τη Βουλή. Και να βγει στην κοινωνία. Να πλαισιωθεί από κάτι που να μοιάζει με δημοσκοπική διαβούλευση ή συμβουλευτικό δημοψήφισμα.
Αυτό, φυσικά, δεν μπορεί να επηρεάσει τη διαδικασία –που ορίζεται αυστηρά από το Σύνταγμα. Μπορεί όμως να επηρεάσει το πολιτικό κλίμα –αυτό, τουλάχιστον, ονειρεύονται στο Μαξίμου καθώς η ανάγνωση των δημοσκοπήσεων παραμένει αποκαρδιωτική. Θα τους βγει; Οχι τόσο εύκολα. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γεμίζει τα κοινοβουλευτικά έδρανα. Δεν μπορεί όμως να γεμίσει πλατείες. Ή να συνεγείρει πια την κοινωνία που έχει αποσυρθεί απογοητευμένη. Πόσω μάλλον που η συνταγματική αναθεώρηση, έτσι όπως την αντιλαμβάνονται στο Μαξίμου, αφορά αποκλειστικά και μόνο το παιχνίδι της εξουσίας. Από το οποίο νιώθουν αποκομμένοι οι πολλοί.
