Ο Σεραφείμ, ο πρώτος αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας μετά τη Μεταπολίτευση, όρκισε 6 προέδρους της Δημοκρατίας και 13 πρωθυπουργούς. Ακόμη και να μην είχε τα προσόντα να συνδιαλέγεται επαρκώς με την εκάστοτε κυβέρνηση θα έπρεπε να τα αναπτύξει. Φαίνεται όμως ότι αυτό δεν του χρειάστηκε. Κι αυτό διότι ο μακροβιότερος αρχιεπίσκοπος στην ιστορία της Εκκλησίας –24 χρόνια –είχε το χάρισμα, λένε άνθρωποι που έχουν μελετήσει τη διαδρομή του, να χειρίζεται με αποτελεσματικότητα δύσκολα θέματα στις σχέσεις της Εκκλησίας – Πολιτείας.
Συγκρουόταν με τις κυβερνήσεις αλλά έκανε και υποχωρήσεις. Αυτό φαίνεται και από τα μεγάλα θέματα που άνοιξαν στη διάρκεια της θητείας του και κλήθηκε να τα αντιμετωπίσει. Προσπάθησε η Εκκλησία να έχει ίσες αποστάσεις από τα πολιτικά κόμματα και αυτό τον βοήθησε σε βάθος χρόνου να είναι δημοφιλής και αποδεκτός από όλους.
Παρά τις μεγάλες κόντρες της Εκκλησίας με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για τον πολιτικό γάμο (το ’82) και την εκκλησιαστική περιουσία (το ’87), ο Σεραφείμ διατηρούσε άριστες σχέσεις με τον τότε πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου. Οι απευθείας επαφές που είχε με τον πρωθυπουργό –συχνά τον επισκεπτόταν στο σπίτι του στο Καστρί –εκτιμάται ότι έπαιξαν ρόλο ώστε να χαμηλώνουν οι τόνοι.
ΔΥΟ ΑΝΤΑΡΤΕΣ. Συχνή ήταν η επικοινωνία του και με τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ Χαρίλαο Φλωράκη. Παιδικοί φίλοι, αντάρτες και οι δύο στον πόλεμο κατά των Γερμανών αλλά σε αντίπαλα στρατόπεδα επί Εμφυλίου, επικοινωνούσαν τηλεφωνικά ή συναντιόντουσαν.
Τον Απρίλιο του 1987 πάντως φάνηκε το σκληρό πρόσωπο του Σεραφείμ: η Εκκλησία διοργάνωσε συλλαλητήριο στην Πλατεία Συντάγματος διαμαρτυρόμενη για τον νόμο Τρίτση για την εκκλησιαστική περιουσία. Εγιναν σοβαρά επεισόδια, ακούστηκαν ύβρεις κατά των κομμάτων και φανατισμένοι χριστιανοί είχαν επιτεθεί με κλωτσιές κατά του τότε γραμματέα του ΚΚΕ εσωτερικού Λεωνίδα Κύρκου. Και χρειάστηκε ξανά η συνάντηση Σεραφείμ – Παπανδρέου στο Καστρί για να εκτονωθεί ή ένταση.
