Νέα σεζόν, νέα διοργάνωση, νέο σύστημα διεξαγωγής και (ενδεχομένως) νέο μπάσκετ. Η ταπεινή και δύσμοιρη Α1 μπάσκετ κάνει σήμερα τζάμπολ, αλλά μπροστά στη λαμπερή και ολοένα ποιοτικότερη και αναβαθμισμένη Euroleague, η οποία μεσοβδόμαδα κάνει πρεμιέρα, το ελληνικό πρωτάθλημα περνά σε δεύτερη μοίρα.
Το ενδιαφέρον για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση του μπάσκετ είναι ακόμη μεγαλύτερο για τους έλληνες λάτρεις του αθλήματος, καθότι ο πρωταθλητής Ελλάδας Ολυμπιακός και ο κυπελλούχος Παναθηναϊκός φρόντισαν να ενισχυθούν και να «γεμίσουν» το ρόστερ τους ώστε να ανταποκριθούν στην πιο απαιτητική σεζόν της ιστορίας του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά και διότι η διοργάνωση έχει έντονο ελληνικό στοιχείο στις άκρες των πάγκων.
Χωρίς καμία υπερβολή και ίχνος σοβινισμού, η φετινή Ευρωλίγκα «ελληνοκρατείται». Οι προπονητές από τη σχολή της Ελλάδας, την καλύτερη σχολή της Ευρώπης, κυριαρχούν στη νέα διοργάνωση. Δεν είναι μόνο ότι ο πρωταθλητής της Ευρωλίγκας και προπονητής της χρονιάς είναι Ελληνας.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που έχει τέσσερις εκπροσώπους μεταξύ των προπονητών που συμμετέχουν στη διοργάνωση (τρεις χώρες έχουν δύο εκπροσώπους) –θα μπορούσαμε να ποντάρουμε με μεγάλη ασφάλεια ότι στα προημιτελικά θα έχει αυτοδυναμία με 50% των κόουτς και πιθανότατα να ξεπεράσει το ποσοστό αυτό, που είχε στο πέρυσι στο Βερολίνο, στο φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης (2017). Η πρωταθλήτρια Ευρώπης ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει για τρίτη σεζόν τον Δημήτρη Ιτούδη, η top level Μπαρτσελόνα προσέλαβε τον Γιώργο Μπαρτζώκα για να φθάσει στην κορυφή, ο Ολυμπιακός διατηρεί σταθερή την εμπιστοσύνη του στον Γιάννη Σφαιρόπουλο και ο Παναθηναϊκός την ανανέωσε δίνοντας δεύτερη ευκαιρία στον Αργύρη Πεδουλάκη. Είναι αυταπόδεικτο ότι μετά τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, που με 8 τρόπαια Ευρωλίγκας και αμέτρητους τίτλους στα πολλά χιλιόμετρα που έχει διανύσει είναι μια κατηγορία μόνος του, οι έλληνες προπονητές είναι η ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ και συνεχίζοντας τις επιτυχίες θα παραμένουν για χρόνια στην κορυφή. Σχεδόν βέβαιο είναι ότι και τις τέσσερις ομάδες, μαζί με τους προπονητές τους, θα τις παρακολουθήσουμε στα προημιτελικά της διοργάνωσης και κάποιοι θα ταξιδέψουν στην Πόλη, όπου θα διεξαχθεί ξανά το φάιναλ φορ (19-21/5).
Εκείνο που πρέπει να τονιστεί για την Ευρωλίγκα είναι πως πρόκειται για κυριολεκτικά νέα Ευρωλίγκα. Νέα διοργάνωση. Ακόμη και ως άλλη διοργάνωση μπορεί να χαρακτηριστεί. Από την αρχή έχουμε τοπ 16. Περιορίστηκαν οι ομάδες και αυξήθηκαν οι αγώνες, με όλες τις ομάδες σε έναν όμιλο και με το σύστημα διεξαγωγής να είναι ίδιο με εκείνο στα εθνικά πρωταθλήματα, με εξαίρεση ότι παραμένει το πάντα συναρπαστικό φάιναλ φορ.
Αυτό σημαίνει πως οι ομάδες δεν έχουν περιθώρια για να μονταριστούν, να κάνουν διορθωτικές κινήσεις και να «σβήσουν» στραβοπατήματα των πρώτων τριών μηνών. Πλέον μετρά το αποτέλεσμα από την πρώτη κιόλας αγωνιστική, αφού οι τέσσερις πρώτοι έχουν πλεονέκτημα έδρας έναντι των ομάδων που θα καταλάβουν τις θέσεις 5-8 (η διασταύρωση είναι 1-8, 2-7, 3-6, 4-5). Αγωνία και σασπένς από την αρχή, αλλά και πιθανότατα ομάδες που μετά του δρόμου τα μισά (π.χ. Ζαλγκίρις) να είναι αδιάφορες.
– Α’ φάση (30 αγωνιστικές):
12 Οκτωβρίου – 7 Απριλίου 2017.
– Προημιτελικά (best of 5):
18 Απριλίου έως 2 Μαΐου.
– Φάιναλ φορ (Σινάν Ερντέν):
19 και 21 Μαΐου.
Το πρόγραμμα προβλέπει πέντε φορές οι ομάδες να δίνουν δύο αγώνες μέσα στην ίδια εβδομάδα (Τρίτη και Πέμπτη ή Τετάρτη και Παρασκευή).
Η πρώτη αγωνιστική: Ρεάλ – Ολυμπιακός (12/10), Γαλατάσαραϊ – ΤΣΣΚΑ, Αρμάνι Μιλάνο – Μακάμπι, Ερυθρός Αστέρας – Νταρουσαφάκα (13/10), Παναθηναϊκός Superfoods – Ζαλγκίρις, Φενέρμπαχτσε – Μπάμπεργκ, Λαμποράλ – Εφές (14/10)
