Ο Μάρτινς και οι άλλοι

Τι έχουμε δει ύστερα από τέσσερις αγωνιστικές στο πρωτάθλημα; Μάθαμε κάτι νέο, κάτι που δεν γνωρίζαμε πριν από την έναρξη της περιόδου; Αλήθεια είναι πως εκπλήξεις ηχηρές δεν υπάρχουν, ούτε κάποιοι πρωταγωνιστές με την ετικέτα της έκπληξης. Ωστόσο, αυτή η διακοπή λόγω των αγώνων της εθνικής ομάδας επιτρέπει σε όλους μια μίνι ανασκόπηση.

Ο Μάρτινς του Ολυμπιακού ήρθε χωρίς τυμπανοκρουσίες, αλλά εξελίσσεται σε μοχλό του κέντρου. Θα λέγαμε πως μπορεί να τον αποκαλέσουμε ως τον «Ιμπαγάσα των φτωχών», υπό την έννοια ότι μοιάζει με τον άλλοτε σπουδαίο χαφ που μεσουράνησε στο Λιμάνι. Είναι (επίσης) μικρός το δέμας, διαθέτει έξυπνη κάθετη πάσα και δεν κοστίζει ακριβά, εξού και ο διόλου αδόκιμος χαρακτηρισμός.

Κορυφαίος σκόρερ της Λίγκας σε ό,τι αφορά την ποιότητα παραμένει ο Μπεργκ. Ελάτε, το βλέπαμε όλοι και το θέμα δεν είναι (μόνον) αυτό. Ο σουηδός στράικερ όμως έχει αρχίσει καυτός τη σεζόν, μετρά τρία γκολ και με την κλάση του οδηγεί το Τριφύλλι. Δικαίως ανανεώθηκε το συμβόλαιό του, δίκαια κάνει τόσο πολλά.

Η διαιτησία όντως είναι καλή. Με κάποιες χτυπητές εξαιρέσεις. Οπως τα σφυρίγματα του Καλογερόπουλου στη Λεωφόρο ή το απίστευτο οφσάιντ με το οποίο χρεώθηκε στο ματς της Βέροιας ο Περέιρα και στερήθηκε γκολ ο ΠΑΟΚ. Το αν λειτουργεί το ισπανικό μοντέλο, το αν φθάσαμε ή όχι εκεί, όπως ανέμενε ο Γιώργος Στράτος της Λίγκας, παραμένει συζητήσιμο. Τα σφυρίγματα των διαιτητών φαίνονται προσεκτικά και αξίζει να το κρατήσουμε ενόψει και των εκλογών της Ομοσπονδίας.

Στην επίθεση ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει θέματα και το αντιλαμβάνονται όλοι. Το ενδιαφέρον εστιάζεται στο γεγονός πως ο Ιβιτς περιμένει γκολ είτε από τον Κλάους είτε από τον Κουλούρη. Οταν σκοράρουν, οι κυνηγοί το κάνουν δύο φορές σε κάθε αγώνα! Ο Αθανασιάδης με τη Λίμπερετς, ο Κουλούρης στην Τρίπολη. Σταθερότητα αναζητείται και συνέπεια ή και πλουραλισμός στο σκοράρισμα.

ΠΕΡΣΕΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ. Το δίδυμο που κάνει στράκες, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, το απολαμβάνουμε στη Νέα Σμύρνη. Ανσαριφάντ και Μασούντ. Είχε δώσει δείγματα ο πρώτος ως καλός επιθετικός, διαπιστώνουμε ότι και έτερος Ιρανός βγάζει τα χρήματά του. Εξυπνο να πλαισιώνεις έναν ξένο με συμπατριώτη του και οι διοικητικοί του Πανιωνίου διαθέτουν μάτι που κόβει.

Ο Τιμούρ Κετσπάγια νιώθει τη μεγαλύτερη πίεση. Κάνει ή όχι για μεγάλη ομάδα; Σαιξπηρικό το ερώτημα και δύσκολα θα προκύψει απάντηση. Στον Ολυμπιακό προ ετών δεν είχαν την υπομονή να δουν την πορεία των πραγμάτων, ενώ τα λάθη του τεχνικού ούτε στην ΑΕΚ τα αντέχουν γιατί τα εκτιμούν ως πολλά και μαζεμένα. Μια εγχώρια Λίγκα με έφεση να βλέπει προπονητές να φεύγουν από τους πάγκους τους νωρίς, αν θυμηθούμε τις περιπτώσεις των Δέλλα, Χάβου, Βοσνιάδη.

Ταλέντο που ξεχωρίσαμε είναι ο Λάζαρος Λάμπρου του Ηρακλή. Επιθετικός με ωραίο στυλάκι, γρήγορος και ήδη σημείωσε ένα ωραίο γκολ στη Λάρισα. Ασφαλώς και θα τον παρακολουθούμε, έχουμε ανάγκη τα νέα φιντάνια.