Στις «Aόρατες πόλεις» του Καλβίνο, ο Μάρκο Πόλο αφηγείται στον αυτοκράτορα Κουμπλάι Χαν ιστορίες από διάφορες μυθικές πολιτείες. Παρότι καθίσταται, αργά ή γρήγορα, σαφές ότι όλες οι ιστορίες αναφέρονται στη Βενετία. Στο δεύτερο κεφάλαιο, γίνεται αναφορά σε μια παράξενη πόλη, την Ισιδώρα, που είναι διάσημη για τις κοκορομαχίες στις μέσα πλατείες της –κοκορομαχίες που καταλήγουν σε αιματηρές συμπλοκές ανάμεσα σε αυτούς που βάζουν στοιχήματα.

Κοκορομαχίες έχουμε εδώ και είκοσι πέντε χρόνια και στη μικρή μας πόλη –όχι στις μέσα πλατείες αλλά, συνήθως, στη Βουλή. Το ποντάρισμα γίνεται με μονέδα τη διαπλοκή –λέξη αμφίσημη και, κυρίως, μυθική στην ελληνική πολιτική. Αν και υποτίθεται πως είναι επιχειρηματίες των Μέσων και προμηθευτές του Δημοσίου που σπαράσσονται, στην πραγματικότητα είναι οι πολιτικοί που, ωρυόμενοι και χειρονομώντας ως θεατές γύρω από την πιάτσα, καταλήγουν να ματώνουν καθώς το πράγμα ξεφεύγει και συμπλέκονται οι ίδιοι μεταξύ τους. Η σημερινή συνεδρίαση της Ολομέλειας μάλλον δεν θα αποτελέσει εξαίρεση. Οι μεν προσέρχονται έτοιμοι να εγκαλέσουν τους δε που δηλώνουν ήδη πανέτοιμοι να απαντήσουν.

Καθαροί, απλοί και, κυρίως, μόνιμοι κανόνες για το επιχειρείν, τις προμήθειες, τα Μέσα και τη διαφάνεια θα έλυναν όλα τα ζητήματα. Αλλά έτσι δεν θα υπήρχε η ξαναμμένη ατμόσφαιρα της κοκορομαχίας –πόσω μάλλον ο ίλιγγος που προκαλεί το ποντάρισμα! Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε απόπειρα ρύθμισης –από τον βασικό μέτοχο ώς την πρόσφατη αδειοδότηση των καναλιών –είναι ατελέστερη από την προηγούμενη και ξεθωριάζει γρήγορα.

Φυσικά, από τις περί διαπλοκής κοκορομαχίες χαμένοι βγαίνουν όλοι. Οι καταγγελίες περί διαφθοράς δημιουργούν ατμόσφαιρα άγριας συναλλαγής που φτάνει παντού και λερώνει τους πάντες –όπως η σκόνη από τον κουρνιαχτό της κοκορομαχίας στην πλατεία.