Δύο διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ενώνονται σε μια παράσταση σαν μια αντίστιξη. Με τίτλο «Το μυρολόγι της φώκιας – Το καμίνι» ο σκηνοθέτης Δήμος Αβδελιώδης παρουσιάζει το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας – αφιερώματος στον «άγιο των ελληνικών γραμμάτων», που ξεκίνησε με τα διηγήματα «Ονειρο στο κύμα – Ερως ήρως» και ολοκληρώνεται με τη «Φόνισσα» που θα παρουσιαστεί την επόμενη σεζόν.

«Ο Παπαδιαμάντης ταυτίζεται στην οπτική με το αρχαίο ελληνικό πνεύμα που καλλιεργείται από τον Ομηρο και εξελίσσεται με τους τραγικούς» λέει ο σκηνοθέτης. «Ετσι έχουμε μια γέφυρα, όπως λέω πάντα, και είναι αυτοί οι ποιητές και συγγραφείς που ξεχωρίζω και τους έχω κάνει και παραστάσεις. Χορτάτσης, Κορνάρος και κατόπιν Παπαδιαμάντης, Βιζυηνός και Σολωμός είναι αυτοί που γεφυρώνουν τη σύγχρονη σκέψη της ελληνικής γλώσσας με την αρχαία. Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, η ίδια αντίληψη για την πραγματικότητα».

Το «Μυρολόγι» είναι μια ελεγεία πάνω στην απώλεια και τον απρόβλεπτο και άδικο θάνατο ενός εννιάχρονου κοριτσιού, ενώ «Το καμίνι» είναι ένας ύμνος στον οίστρο της ζωής. «Δεν έχουμε αναγνωρίσει ακόμα ότι έχουμε τον πιο δυνατό πολιτισμό, ακόμα και μόνο ένα έργο τέχνης δημιουργεί μια λάμψη σε μια χώρα. Η Αγγλία αν δεν είχε τον Σαίξπηρ δεν θα ήταν τίποτα, ούτε αποικιοκράτες δεν θα μπορούσαν να είχαν γίνει. Ο Σαίξπηρ τους έκανε μεγάλους, γιατί τους έδωσε όλο το λεκτικό και διανοητικό στοιχείο, την αυτοκυριαρχία και την αυτοπεποίθηση ότι έχουν δύναμη επειδή είχαν λόγο. Εμείς έχουμε τη μεγάλη “πυρηνική βόμβα” του πολιτισμού και δεν ξέρουμε τι μας γίνεται. Παίζονται 2.000 παραστάσεις, είναι ένα απίστευτο τσίρκο το οποίο οδηγεί στην απόλυτη σύγχυση. Οι κρατικοί θεσμοί δεν έχουν μια συντεταγμένη πολιτιστική δράση για να μπορούν να αφυπνίζουν και να καλλιεργούν το αίσθημα ότι έχουμε έναν πολύ δυνατό πολιτισμό, αλλά τον έχουμε μόνο σαν ρητορική, ενώ δεν τον γνωρίζουμε καθόλου».

Ο Αβδελιώδης προτείνει έναν τρόπο θεατρικής έκφρασης που στηρίζεται στη διαύγεια και τη σαφήνεια του νοήματος, χωρίς στοιχεία πειραματισμού. «Εκτός από τις μεγάλες παραγωγές, όπως οι “Πέρσες” του Αισχύλου και οι “Ιχνευτές” του Σοφοκλή, οι υπόλοιπες είναι παραστάσεις που τις κρατάω σε ρεπερτόριο. Εχω κάνει συμφωνία με τους ηθοποιούς να παίζουν τις παραστάσεις όσα περισσότερα χρόνια μπορούν. Είναι παραστάσεις φτιαγμένες σαν όπερες. Ο τρόπος απαγγελίας είναι τέτοιος που δημιουργούν μια συγκέντρωση και μια απόλαυση τόσο στο κοινό όσο και στους ηθοποιούς».

Από 18/11 συνεχίζει με το «Ονειρο στο κύμα – Ερως ήρως» με τον Θεμιστοκλή Καρποδίνη, από 16/12 με το έργο «Πλάτωνα Απολογία Σωκράτη» με τον Βασίλη Καραμπούλα και τον Γιάννη Κολόι, ενώ με την έναρξη της νέας χρονιάς συνεργάζεται με τη Βερονίκη Αργέντζη στην «Ελένη» του Γιάννη Ρίτσου (από 3/2) και την Ιωάννα Παππά στην παράσταση «Το μόνον της ζωής μου ταξείδιον» του Βιζυηνού που κάνει για έκτη φορά (από 4/3).

INFO

«Το μυρολόγι της φώκιας – Το καμίνι» στο Θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (Πειραιώς 256, Ταύρος, τηλ. 6947-186910) κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21.00. Εως 13/11.