Η πρόσκληση θα μπορούσε να ξεκινάει ως εξής: «Ολοι εσείς τα μέλη της ανίδρωτης κοιλάδας, εσείς οι οκνηροί, οι φυγόπονοι, οι καλοπερασάκηδες, τα μέλη της εθνικής αποχαύνωσης, ήρθε η ώρα να αθληθείτε χωρίς να κουραστείτε…».
Επιτέλους ανακαλύφθηκε το ομαδικό άθλημα στο οποίο είμαστε δυνάμει παγκόσμιοι πρωταθλητές.
Ονομάζεται περπατητό ποδόσφαιρο και συνελήφθη στην ίδια μήτρα με το αυθεντικό ποδόσφαιρο. Ακόμα και το δικό μας δαιμόνιο μυαλό, που έχει εντρυφήσει πάνω στο θέμα της λούφας και της μόνιμης παραμονής στο off των ιδρωτοποιών αδένων, δεν θα μπορούσε να φτάσει τόσο μακριά στη σκέψη.
Το περπατητό ποδόσφαιρο το εμπνεύστηκαν άνθρωποι που ενώ αγαπούν το άθλημα και θέλουν να παίζουν τις ελεύθερες ώρες με τους φίλους τους, είτε λόγω ηλικίας είτε λόγω κάποιου προβλήματος υγείας αναγκάζονταν να απέχουν.
Οι κανονισμοί, οι οποίοι δεν έχουν οριστικοποιηθεί ακόμα, αποδείχτηκαν ιδιαίτερα ελκυστικοί με αποτέλεσμα να παρατηρείται συνωστισμός στις εγγραφές νέων μελών.
Από τους 52 κανόνες του νέου παιχνιδιού, ο βασικότερος όλων αναφέρει πως το ένα πόδι πρέπει πάντα να πατά στον αγωνιστικό χώρο. Δηλαδή, απαγορεύεται το τρέξιμο. Οταν κάποιος τον παραβεί, δίνεται φάουλ στην αντίπαλη ομάδα. Επίσης, επειδή θεωρείται κουραστικό να πηδάς για κεφαλιές, η μπάλα δεν πρέπει να σηκώνεται πάνω από τα κεφάλια των παικτών.
Μη μου πείτε πως δεν ακούγεται ενδιαφέρον το θέμα. Στην Αγγλία πάντως, απ’ όπου ξεκίνησε το νέο άθλημα, έχουν ιδρυθεί ήδη 800 σωματεία περπατητού ποδοσφαίρου. Η δημοτικότητα του νέου αθλήματος είναι τέτοια ώστε η αγγλική ομοσπονδία αποφάσισε να επέμβει και να ορίσει το πλαίσιο των κανόνων οι οποίοι θα ανακοινωθούν τον Φεβρουάριο. Οι πιο αισιόδοξοι πιστεύουν πως το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο περπατητού ποδοσφαίρου θα διοργανωθεί μέσα στην επόμενη πενταετία.
Αν προλάβουμε και οργανωθούμε, είμαι βέβαιος πως η διάκριση είναι στο τσεπάκι μας. Επιτέλους, ένα άθλημα που φτιάχτηκε στα μέτρα μας…
