Πόσο από τον «όλον ΠΑΣΟΚ» μπορεί να χωρέσει στον ΣΥΡΙΖΑ; Η απάντηση είναι «όλο». Δεν θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο. Η ριζοσπαστική Αριστερά βρίσκεται σε φάση σοσιαλδημοκρατικού μετασχηματισμού –διατηρώντας ασφαλώς κάποια από τα στοιχεία του βαθέος λαϊκισμού που χαρακτήρισαν το ΠΑΣΟΚ της πρώτης περιόδου. Και σε αυτή τη διαδικασία ρουφάει σαν ηλεκτρική σκούπα όλα εκείνα τα πρόσωπα που στην επαναστατική του περίοδο έβλεπε περίπου σαν σκουπίδια της Μεταπολίτευσης: από τους συνδικαλιστές και τους καθηγητές του προεδρικού ΠΑΣΟΚ έως τους οργανικούς διανοουμένους και τους τεχνοκράτες του εκσυγχρονιστικού.

Η διαδικασία λειτουργεί και αντίστροφα. Δεν είναι μόνο ο Τσουκαλάς, ο Βέλτσος, ο Μουζέλης, ο Σπίρτζης και ο Μάρδας που έρχονται ή ο Χριστοδουλάκης που ακούγεται. Είναι και αυτοί που φεύγουν. Ο Λαπαβίτσας και η Κωνσταντοπούλου, ο Λαφαζάνης και ο Μηλιός, ο Κορωνάκης και ο Σακελλαρίδης, ο Γλέζος. Πρόκειται για μια κινητικότητα προσώπων που υπογραμμίζει την πρόθεση των συριζαίων να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στον κεντροαριστερό χώρο. Με άλλα λόγια κι έπειτα από 18 μήνες στην εξουσία, δεν είναι καθόλου βέβαιο πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ή υπήρξε ποτέ αριστερό κόμμα. Σίγουρα πάντως δεν είναι πια ριζοσπαστικό.

Αν με τα πρόσωπα ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί σαν μια ηλεκτρική σκούπα που ρουφάει από τη μια πλευρά και αδειάζει με την άλλη, με τη Μεταπολίτευση λειτουργεί σαν πλυντήριο. Εντάξει, την περίοδο Καραμανλή δεν την είχε βάλει ποτέ στα άπλυτα. Την περίοδο Σημίτη, όμως, ναι. Αυτή είναι η γλυκιά εκδίκηση του εκσυγχρονισμού. Τον λέρωσαν με μανία. Και με μερικούς τεχνοκράτες ακόμη θα τον παραδώσουν πάλλευκο στην κοινωνία.

Τελευταία Νέα