[Αμφίσημα] Γλυκό κουταλιού

Ο τρόπος που πλασάρονται οι νεοφερμένοι παίκτες και προπονητές στους φιλάθλους από τους εργολάβους της πληροφόρησης για τις μεγάλες ομάδες μοιάζει με σερβίρισμα γλυκού του κουταλιού σε κοινωνική συνεστίαση.

Διαβάζω από σχετικά ρεπορτάζ: «Η ΑΕΚ συμφώνησε με τον Πορτογάλο Ζοζέ Μοράις, πρώην συνεργάτη του Μουρίνιο». Το προσέξατε το γλυκό του κουταλιού: «Μουρίνιο».

Είναι φυσικό να κρίνεις έναν προπονητή σύμφωνα με το βιογραφικό του. Και το μόνο που έχει να προτάξει ο νέος προπονητής της ΑΕΚ είναι η παλιά συνεργασία του με τον Special One.

Αυτό βεβαίως, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν λέει πολλά πράγματα. Ο Ζοζέ Μοράις μπορεί να αποδειχθεί πολύ καλύτερος από πολλά μεγάλα ονόματα των πάγκων.

Η ένσταση της στήλης είναι «Γιατί τον Μοράις;». Η φιλοσοφία του ταιριάζει στο στυλ παιχνιδιού της ΑΕΚ; Γνωρίζει την ελληνική νοοτροπία; Υπάρχει πορτογαλική παροικία στην Ενωση; Δύο παίκτες είναι όλοι κι όλοι, ο Σιμόες και ο Αλμέιδα.

Τότε, γιατί τον Μοράις; Υποπτεύομαι πως το οικονομικό έπαιξε σημαντικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις της Ενωσης με τον Πορτογάλο. Με το ίδιο μπάτζετ όμως θα μπορούσε η ΑΕΚ να προσλάβει έναν έλληνα προπονητή. Τον Μαρίνο Ουζουνίδη για παράδειγμα, που πέρυσι ηγήθηκε της ομάδας-μοντέλου του Πανιωνίου και τώρα είναι άνεργος. Μήπως βρισκόμαστε ενώπιον ενός ακόμα τέλειου ποδοσφαιρικού εγκλήματος;