Απτόητο και διογκούμενο εδώ και πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Οπως άλλωστε όλα τα κινήματα που επιστρατεύουν θεωρίες συνωμοσίας και καλλιεργούν τις ιδεοληψίες ενός ανερμάτιστου τμήματος της κοινής γνώμης που αυτοντοπάρεται πιστεύοντας ότι ξεσκεπάζει σκάνδαλα. Εσχάτως θανατηφόρο και στην Ελλάδα γιατί στη Ρουμανία, για παράδειγμα, τα θύματα ήδη αθροίζονται. Ενα βρέφος μόλις δύο μηνών, λοιπόν, πέθανε σε ιδιωτικό νοσοκομείο από κοκίτη. Χωρίς να επεκταθώ σε επιστημονικές λεπτομέρειες που είναι θέμα των επί του ιατρικού ρεπορτάζ συναδέλφων, το μωρό φαίνεται ότι ήταν θύμα των επιπτώσεων του αντιεμβολιαστικού κινήματος. Ή, πιο σωστά, της αντιεμβολιαστικής υστερίας. Που έχει ενώσει Δύση και Ανατολή, ΗΠΑ και Βαλκάνια κάτω από την ομπρέλα της πιο επικίνδυνης ακίδας του λαϊκισμού. Την αμφισβήτηση και ενοχοποίηση, άνευ προφανούς λόγου, της επιστήμης. Και δη της ιατρικής. Με χαλκευμένα στοιχεία και άλματα λογικής ως προς την ερμηνεία τους που παρουσιάζουν την εξαίρεση ως κανόνα. Και λανγκάζ σαπουνόπερας που δαιμονοποιεί εκ προοιμίου λέξεις όπως «φαρμακοβιομηχανίες» και «πολυεθνικές».

Πριν από δύο μήνες, γονείς, με αναρτήσεις τους στα σόσιαλ μίντια, αναζητούσαν ξεδιάντροπα παιδιάτρους να τους χορηγήσουν ψεύτικα πιστοποιητικά εμβολιασμού, απαραίτητα για να γράψουν τα παιδιά τους στο σχολείο. Και για να τους ψάχνουν, σημαίνει ότι υπάρχουν. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα δεν απέχει, ως προς την ποιότητα των επιχειρημάτων του, από τις θεωρίες που λένε ότι μας ψεκάζουν, ρίχνουν παραισθησιογόνα στο νερό ή ο Ελβις ζει στα Τρίκαλα. Διαφέρει όμως πολύ ως προς την επικινδυνότητά του. Διότι αφήνει τα παιδιά απροστάτευτα από την ιδεοληπτική αυθαιρεσία των γονιών τους.

Τελευταία Νέα