Μια αεροπορική επιδρομή, η δεύτερη από τον Νοέμβριο του 2015, υπενθύμισε ποιος είναι ο πραγματικός φόβος της Τουρκίας στη Συρία: οι Κούρδοι. Τα τουρκικά μαχητικά επέστρεψαν στον συριακό εναέριο χώρο για να χτυπήσουν τις θέσεις κούρδων μαχητών, οι οποίοι θεωρούνται από την Αγκυρα βραχίονας του ΡΚΚ. Ο απολογισμός της ολονύκτιας επιχείρησης στη Βόρεια Συρία έφτασε, σύμφωνα με τις τουρκικές πηγές, τους 200 νεκρούς. Συριακό παρατηρητήριο που εδρεύει στο Λονδίνο έκανε λόγο για έντεκα νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Οι ίδιοι οι Κούρδοι, για δεκάδες νεκρούς. Φέρεται επίσης να καταστράφηκαν καταφύγια των Κούρδων, αποθήκες πυρομαχικών και τεθωρακισμένα οχήματα.

Οπου και να βρίσκεται η αλήθεια, παραμένει γεγονός ότι η τουρκική δραστηριότητα εις βάρος των Κούρδων της Συρίας που μάχονται κατά των τζιχαντιστών της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος επιδεινώνει τις σχέσεις της Αγκυρας με το ΝΑΤΟ και ειδικά τις ΗΠΑ. Κι αυτό γιατί η Ουάσιγκτον, από την πλευρά της, θεωρεί το ΡΚΚ τρομοκρατική οργάνωση αλλά όχι και τη Μονάδα Λαϊκής Προστασίας (YPG) που δρα στη Βόρεια Συρία. Για την αμερικανική κυβέρνηση οι Κούρδοι της Συρίας είναι σύμμαχοι στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους. Για την τουρκική, αντίθετα, είναι μια βόμβα που από τη μετεμφυλιακή Συρία θα μπορούσε να σκάσει στα θεμέλια της Τουρκίας. Η Αγκυρα φοβάται ότι μετά το τέλος του εμφυλίου θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένας ντε φάκτο κουρδικός θύλακος στο συριακό έδαφος, ο οποίος θα λειτουργήσει ως συγκοινωνούν δοχείο με τις τουρκικές περιοχές όπου πλειοψηφεί το κουρδικό στοιχείο. Μια τέτοια εξέλιξη, είναι το σκεπτικό, θα αναπτέρωνε το ηθικό των Κούρδων της Τουρκίας δίνοντας νέα ώθηση στις αυτονομιστικές τάσεις τους.

Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν θα μπορούσε να γίνει πιο σαφής όταν δήλωνε ότι «αν υπάρχει οποιαδήποτε απειλή στη Συρία ή στο Ιράκ δεν θα περιμένουμε να μεγαλώσει και να έρθει στα σύνορά μας». Εθεσε μάλιστα το ζήτημα με όρους εντομολογίας: «Θα αποξηράνουμε τον βάλτο, αντί να σκοτώσουμε τα κουνούπια». Στο μυαλό του Ερντογάν ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος από ένα τσίμπημα. Ο τούρκος πρόεδρος τρέμει τον ιό. Και τον τρέμει και στο Ιράκ όπου βρίσκεται σε εξέλιξη η επιχείρηση ανακατάληψης της Μοσούλης και η εκδίωξη από την πόλη των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους. Σύμφωνα με τον ιρανό πρωθυπουργό Χαϊντέρ αλ Αμπαντί, η επιχείρηση εκεί προχωρά γρηγορότερα σε σχέση με τον στρατηγικό σχεδιασμό. Παράλληλα οι ιρακινές και οι κουρδικές δυνάμεις εξαπέλυαν νέα επίθεση με στόχο την κατάληψη των χωριών γύρω από την ιστορική πόλη.

Αυτή είναι η πρώτη κοινή επιχείρηση ανάμεσα στην κυβέρνηση της Βαγδάτης και στην κουρδική περιφερειακή κυβέρνηση στο Βόρειο Ιράκ. Η κουρδική συμμετοχή έχει ενοχλήσει την Αγκυρα και η ενόχληση έχει εκφραστεί ανοιχτά και πάλι από τον τούρκο πρόεδρο. Το κλίμα επιβαρύνεται από το γεγονός ότι σε αυτή την επιχείρηση δεν ζητήθηκε η βοήθεια της Τουρκίας, παρότι τουρκικές δυνάμεις έχουν στρατοπεδεύσει στην περιοχή εδώ και τουλάχιστον έναν χρόνο. Σε αυτή την κοινή επιχείρηση, η οποία διενεργείται με την υποστήριξη των ΗΠΑ, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Βρετανίας, του Καναδά και άλλων δυτικών χωρών, η Τουρκία φαίνεται να έχει τον ρόλο του ανεπιθύμητου.

Το σπαθί και οι εχθροί

Η Τουρκία δεν θα περιμένει μέχρι το σπαθί να στραφεί εναντίον της, αλλά μπορεί να αναλάβει δράση μόνη της για να εξοντώσει τους εχθρούς της, ήταν το σχόλιο του τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν μετά τον αποκλεισμό των τουρκικών δυνάμεων από την επιχείρηση ανακατάληψης της Μοσούλης και τις εδαφικές κατακτήσεις των κουρδικών δυνάμεων στη Συρία.