Η χθεσινή πρόταση του Ανδρέα Λοβέρδου, η οποία διατυπώθηκε από το βήμα της Ολομέλειας της Βουλής προς τον βουλευτή του Ποταμιού Κώστα Μπαργιώτα («ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι να κάνουν ενιαία Κοινοβουλευτική Ομάδα για το θέμα των τηλεοπτικών αδειών… να συνεργαστούμε για το θέμα που απασχολεί την κοινωνία, τη συναίνεση θα τη δούμε όταν αποφασίσει το ΣτΕ και δεν θα αφορά τον κύριο Παππά») συζητήθηκε πολύ χθες στα πηγαδάκια της Βουλής.
Σε ανοιχτή επικοινωνία
Τι συνέβη πραγματικά; Ο Λοβέρδος εκνευρίστηκε που «χρεώθηκε» ως πρόταση της ΝΔ αυτή του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού στη Διάσκεψη των Προέδρων περί αναβολής της συζήτησης για τη συγκρότηση του ΕΣΡ μετά την απόφαση του ΣτΕ. Ετσι προχώρησε σε αυτή την πρόταση, χωρίς να αγνοεί ότι εδώ και μήνες ενδιέφερε το ΠΑΣΟΚ η ένωση των δύο ΚΟ –το θέμα είχε συζητηθεί εκτενώς και στην Επιτροπή Διαλόγου.
Πόλεμος ανακοινώσεων
Η απάντηση της Σεβαστουπόλεως ήρθε λίγη ώρα αργότερα και οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν ελαφρώς επιθετική. «Οσοι έπαθαν αφωνία» έγραφε το σχόλιο του γραφείου Τύπου «όταν η κυρία Γεννηματά ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από τον διάλογο και δεν συναινεί σε μια καθαρή ανοιχτή διαδικασία εκλογής αρχηγού από την κοινωνία, ξαναβρήκαν τη μιλιά τους και μας ζητούν να γίνουμε συνιστώσα του ΠΑΣΟΚ. Δεν θα γίνουμε!».
«Δήλωση – έκκληση»
Πιθανότατα θα δούμε πάντως πολλά το επόμενο διάστημα στον χώρο της Κεντροαριστεράς, αλλά μια πρώτη εικόνα για μια προσπάθεια που επιχειρείται μου μεταφέρθηκε χθες. Σας τη μεταφέρω με τη σειρά μου, όπως ακριβώς ειπώθηκε.
Η πρωτοβουλία ανήκει σε βουλευτή –με κοινοβουλευτικό αξίωμα –κόμματος που κινείται στον χώρο –το λες και παρυφές –της Κεντροαριστεράς. Τις τελευταίες ημέρες λοιπόν υπάρχουν ζυμώσεις μεταξύ ορισμένων βουλευτών του Ποταμιού και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, προκειμένου να πείσουν τις ηγεσίες τους για μια νέα προσπάθεια.
Ανοιχτή πόρτα
Τι θα λέει; Μπροστά στην κατάρρευση της χώρας, να πυκνώσουν τις επαφές τους για μια μεγάλη προσπάθεια κοινής πορείας και σύμπραξης. Βεβαίως κάποιοι από τους βουλευτές έχουν ζητήσει, σύμφωνα πάντα με την ίδια γραμμή πληροφόρησης, να υπάρχει ξεκάθαρη επισήμανση ότι η προσπάθεια δεν στρέφεται εναντίον των ηγεσιών κανενός κόμματος, αλλά είναι μία «κραυγή αγωνίας». Για να δούμε…
Στη Χαριλάου Τρικούπη μαθαίνω πως έχουν υπόψη αυτά τα σενάρια και δεν τα βλέπουν με καθόλου κακό μάτι. Υποστηρίζουν δηλαδή πως έχουν ανοιχτή την πόρτα για όποιον θέλει –είτε ως κίνηση είτε ως μονάδα –να ενταχθεί στη Δημοκρατική Συμπαράταξη. «Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θα καλέσουμε σε αποστασίες» επαναλαμβάνουν, ξεκαθαρίζοντας ωστόσο ότι με τον επικεφαλής του Ποταμιού το γυαλί ράγισε και δεν ξανακολλάει.