Ο δημοσιογράφος της «Μοντ» αναρωτιέται από πού προέρχεται αυτό το μίσος της μιας γενιάς για την προηγούμενη και αυτή η εικονοκλαστική κουλτούρα.

«Οι επαναστάσεις των νέων» απαντά ο Ολιβιέ Ρουά «εγκαινιάστηκαν από την πολιτιστική επανάσταση της Κίνας. Αν οι επαναστάσεις ελκύουν τους νέους είναι επειδή υπόσχονται την καταστροφή της παλαιάς κατάστασης πραγμάτων αλλά όχι των παλαιοτέρων ως τέτοιων. Με την Πολιτιστική Επανάσταση στην Κίνα ο εχθρός δεν είναι μόνο μια κοινωνική τάξη αλλά η γενιά των γονέων. Για να κάνεις επανάσταση πρέπει να καταγγείλεις του γονείς σου. Δεν μπορεί να υπάρξει μίσος για τη γενιά των γονέων χωρίς εικονοκλαστική κουλτούρα, χωρίς δηλαδή να καταστρέψεις ναούς, αγάλματα, μνήμη. Οι Κόκκινοι Χμερ ήταν τέλειο παράδειγμα αυτού του είδους επανάστασης, ενώ η εμφάνιση όλο και περισσότερων παιδιών-στρατιωτών και η χειραγώγησή τους είναι επίσης ένδειξη αυτού του πολέμου ανάμεσα στις γενιές. Οι ακραίοι δεν εξεγείρονται στο όνομα των γονιών τους. Αντίθετα, καταγγέλλουν το Ισλάμ ή μάλλον το κακό Ισλάμ των γονιών τους».

Το ISIS, καταλήγει ο γάλλος ισλαμολόγος και καθηγητής στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Σπουδών της Φλωρεντίας, ζει από τον φόβο που ενσπείρει. Το ίδιο δεν αποτελεί στρατηγικά απειλή. Το χαλιφάτο – προβλέπει – θα καταρρεύσει αργά ή γρήγορα. Και τα τρομοκρατικά χτυπήματα, όσο δολοφονικά και αν είναι, δεν θα επηρεάσουν την οικονομία, ενώ παράλληλα θα ενισχύσουν τα μέτρα ασφαλείας. Η ιδέα ότι μπορεί να υπάρξει εμφύλιος πόλεμος παραμένει ένα φάντασμα. Κι αυτό επειδή το Ισλαμικό Κράτος δεν αγγίζει τους νέους μουσουλμάνους και δεν κάνει τίποτε για να κερδίσει τον μουσουλμανικό πληθυσμό. Με λίγα λόγια, οι τζιχαντιστές προκαλούν τρόμο, αλλά δεν κερδίζουν.