Σκληρή στάση κρατούν οι θεσμοί για τα εργασιακά και όλα βρίσκονται στο τραπέζι με κυρίαρχα το καυτό ζήτημα του κατώτατου μισθού, τις ομαδικές απολύσεις και τον συνδικαλιστικό νόμο, όπως προκύπτει από τη σημερινή συνάντηση των θεσμών με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας.
Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας Γιώργο Κατρούγκαλο, αυτή η πρώτη συνάντηση ήταν διερευνητική και δεν κατέληξε κάπου ενώ η άλλη πλευρά εξέφρασε τις γνωστές απόψεις της τονίζοντας πως «η ακραία πλευρά εξέφρασε ακραίες θέσεις». Οι θεσμοί χαρακτηρίζουν «στρεβλό» το παλιό σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων, που θέλει να επαναφέρει η κυβέρνηση. Σύγκλιση υπήρξε μόνο στη γενική αρχή ότι για κάποια θέματα θα πρέπει να γίνουν σεβαστές δικαστικές αποφάσεις που είτε έχουν εκδοθεί (όπως για τη διαιτησία εργατικών διαφορών) είτε αναμένεται να εκδοθούν (όπως για τις συλλογικές συμβάσεις και τις ομαδικές απολύσεις).
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δανειστές προβάλλουν ως βασικές θέσειςπολιτικές που διευρύνουν την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας όπως: α) καθήλωση των μισθών και ειδικά του κατώτατου, β) διεύρυνση της μερικής απασχόλησης με νέες, πιο ευέλικτες μορφές, γ) απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, δ) αλλαγή συγκεκριμένων διατάξεων του συνδικαλιστικού Νόμου 1264/1982 και ε) δραστικός περιορισμός των κλαδικών συμβάσεων μέσα από τη θεσμική ανάδειξη των επιχειρησιακών ως ισχυρότερων συλλογικών ρυθμίσεων, έναντι των κλαδικών ή των ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, η διασφάλιση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και η προστασία των εργαζομένων από την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.
Ο ΟΔΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ. Ειδικότερα –όπως προκύπτει και από τη χθεσινή πρώτη συνάντηση των θεσμών με τον υπουργό Εργασίας (νέα διπλή συνάντηση θα γίνει την Πέμπτη) –η ατζέντα των συζητήσεων περιλαμβάνει τα εξής:
1. Καθήλωση των μισθών και ειδικά του κατώτατου. Οι εκπρόσωποι των δανειστών θεωρούν πως ο μισθός πρέπει να αποφασίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση και ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων να είναι συμβουλευτικός. Μάλιστα το ΔΝΤ έχει εκτιμήσει πως ο κατώτατος μισθός παραμένει υψηλότερος σε σύγκριση με ανταγωνίστριες χώρες της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ, ενώ η δομή του είναι εξαιρετικά περίπλοκη λόγω τριετιών, επιδομάτων κ.λπ. και θεωρεί πως πρέπει να είναι ένα μοναδιαίο ποσό αναφοράς.
2. Απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Ζητούν να αυξηθούν τα όρια πέραν των οποίων οι απολύσεις λογίζονται ομαδικές και να καταργηθεί το δικαίωμα διοικητικής έγκρισης –δηλαδή το βέτο –που διατηρεί ο υπουργός Εργασίας επί των ομαδικών απολύσεων. Το θέμα των ομαδικών απολύσεων ανακινήθηκε μετά την εισήγηση του Γενικού Εισαγγελέα Νιλς Βαλ, ο οποίος επισημαίνει ότι οι απαιτήσεις της ελληνικής νομοθεσίας του 1983 που θέλουν από τους εργοδότες να λαμβάνουν διοικητική έγκριση πριν από μια ομαδική απόλυση –έγκριση που εξαρτάται από τις συνθήκες της αγοράς εργασίας, την κατάσταση της επιχείρησης και το συμφέρον της εθνικής οικονομίας –δεν συνάδουν με το ευρωπαϊκό πλαίσιο. Βάσει του νόμου που ισχύει σήμερα, ομαδικές απολύσεις θεωρούνται όσες γίνονται από επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερους από 20 εργαζομένους για λόγους που δεν αφορούν το πρόσωπο των απολυομένων.
3. Αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου. Επιμένουν στην αλλαγή του τρόπου λήψης των αποφάσεων για απεργιακές κινητοποιήσεις ώστε να απαιτείται το 50%+1 των μελών του συνδικάτου. Δηλαδή, η κήρυξη απεργίας θα προϋποθέτει τη σύγκληση γενικής συνέλευσης και τη συμμετοχή της πλειοψηφίας των εργαζομένων στη λήψη της απόφασης. Μάλιστα το 50%+1 ζητούν να εφαρμοστεί και στην περίπτωση απόφασης για απεργιακή κινητοποίηση σε επίπεδο επιχείρησης.
4. Ανταπεργία: όσον αφορά το δικαίωμα των εργοδοτών στην ανταπεργία (lockout) δεν ζητούν να το αποκτήσουν στη χώρα μας οι εργοδοτικές οργανώσεις.
