Το ερώτημα πρωτοακούστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα: είναι ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ ο πραγματικός συγγραφέας των θεατρικών που του αποδίδονται; Ή υπεύθυνοι είναι ανώνυμοι ή κι επώνυμοι σύγχρονοί του όπως ο Φράνσις Μπέικον; Μια θεσμική απάντηση δόθηκε το 1986, όταν οι εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, υποστήριξαν ότι σε οκτώ έργα του ελισαβετιανού έχουν συνεισφέρει κι άλλοι συγγραφείς. Από χθες, ένας από αυτούς δικαιούται και αναφορά του ονόματός του: πρόκειται για τον Κρίστοφερ Μάρλοου (1564-1593), ποιητή, ηθοποιό και συγγραφέα θεατρικών όπως «Δόκτωρ Φάουστους» και «Ο Εβραίος της Μάλτας», που έβαλε το χεράκι του σε κάποιους τίτλους του δημιουργού τού «Αμλετ». Στον «Ερρίκο ΣΤ’» για την ακρίβεια, που στην επικείμενη έκδοσή του από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, θα περιλαμβάνει τα ονόματα και των δύο ανδρών. Στο συμπέρασμα κατέληξε ομάδα 23 ακαδημαϊκών από όλο τον κόσμο. «Η ορθόθοξη άποψη ήταν ότι ο Σαίξπηρ δεν συνεργαζόταν καθόλου» δήλωσαν στην εφημερίδα «Guardian». «Αυτό που άλλαξε από το 1986 είναι ότι η συσσώρευση γνώσης, τεχνικών και πηγών, έκανε ξεκάθαρο ότι είχαμε υποτιμήσει την ποσότητα των συνεργατικών έργων του».
