Οι ισλανδοί Πειρατές δεν είναι μόνοι τους στη Γηραία Ηπειρο. Αποτελούν τμήμα ενός δικτύου κομμάτων που γεννήθηκαν σε διάφορες χώρες, με πρώτη τη Σουηδία και με αίτημα την ελεύθερη διακίνηση των ψηφιακών προϊόντων, ακόμη και με τη μέθοδο της αντιγραφής. Για να γίνουν οι Πειρατές της Ισλανδίας το πρώτο κόμμα που θα κατακτήσει την εξουσία, πρέπει να κερδίσουν τον μόνο αντίπαλο που δείχνει ικανό να τους απειλήσει: το κεντροδεξιό Κόμμα Ανεξαρτησίας, το οποίο είναι ο μικρότερος εταίρος της απερχόμενης κυβέρνησης. Το Κόμμα Ανεξαρτησίας είναι επίσης ταυτισμένο με το πολιτικό κατεστημένο: είχε τα ηνία της χώρας το μεγαλύτερο διάστημα της σύγχρονης ιστορίας της – κάτι που σημαίνει ότι έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη φούσκα που έσκασε το 2008.

Θα μπορέσει να βγάλει τη ρετσινιά από πάνω του; «Ο κόσμος είναι ακόμη θυμωμένος μαζί μας» παραδέχεται ένας βουλευτής του. «Υπάρχει ακόμη πολλή δυσπιστία απέναντι στα παραδοσιακά κόμματα» προσθέτει. Το αντεπιχείρημα είναι η επαναφορά της ισλανδικής οικονομίας στις ράγες: η ανεργία είναι και πάλι χαμηλή, ο πληθωρισμός επίσης, ο προϋπολογισμός έχει ισοσκελιστεί. Οι Πειρατές επομένως αποτελούν απειλή για την οικονομία. Θα πείσει αυτή η συλλογιστική τους ψηφοφόρους ή η διάθεση για αλλαγή του πολιτικού σκηνικού θα αποδειχθεί πιο ισχυρή; Είναι πολύ πιθανό να ισχύσει το δεύτερο. «Οι ψηφοφόροι προτιμούν να ψηφίσουν για πλάκα, αντί για αυτό που έχουμε τώρα» λέει στην «Ουάσιγκτον Ποστ» ο Μπένεντικτ Γιοχάνεσον, επικεφαλής ενός άλλου νέου κόμματος που φαίνεται να βρίσκει και αυτό μια θέση στο πολιτικό στερέωμα της Ισλανδίας.