Ολοι οι δρομείς το έχουν κάνει. Περιστασιακοί ή συστηματικοί, επαγγελματίες κι ερασιτέχνες. Εστω και μία φορά έχουν πάρει τους δρόμους προκειμένου να εκτονωθούν τρέχοντας και να χαλαρώσουν από τα φοβερά νεύρα που είχαν. Σε κάθε τους βήμα βλέπουν στο πρόσωπο των περαστικών τον ενοχλητικό προϊστάμενο απ’ το γραφείο, τον σύντροφο που δεν τους καταλαβαίνει, ξαναπερνούν νοερά τις δύσκολες καταστάσεις της καθημερινότητας και τα προβλήματα που τους ταλαιπωρούν ώστε στο τέλος να τα πάρουν τα χιλιόμετρα και να γυρίσουν σπίτι συναισθηματικά άδειοι και πιο ήρεμοι. Οσο κι αν αυτή η πρακτική είναι αρκετά διαδεδομένη, φαίνεται πως μπορεί να γίνει επικίνδυνη για την υγεία των τρεχάτων.

Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στην ιατρική επιθεώρηση «Circulation» (circ.ahajournals.org) και ισχυρίζεται πως μια φυσική δραστηριότητα σε κατάσταση εκνευρισμού αυξάνει τις πιθανότητες να υποστεί κάποιος καρδιακή ανακοπή. Οι καρδιολόγοι πλάι στους πολλούς απρόσμενους παράγοντες που κρύβουν κινδύνους για την υγεία, από την παρακολούθηση αγώνων μέχρι τις διακοπές και το σεξ, βάζουν τώρα και το τρέξιμο υπό την επήρεια συναισθηματικής αναστάτωσης.

Στη μελέτη, συμμετείχαν 12.500 άνδρες και γυναίκες από 52 διαφορετικές χώρες που πρόσφατα πέρασαν το πρώτο τους έμφραγμα. Προσπαθώντας οι ειδικοί να διερευνήσουν τις αιτίες που εμφανίστηκε το πρόβλημα, έδωσαν έμφαση στη φυσική και πνευματική κατάσταση πριν από το περιστατικό. Οι ασθενείς ενώ νοσηλεύονταν κλήθηκαν να απαντήσουν πώς αισθάνονταν λίγες ώρες πριν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα και αν έκαναν κάποια έντονη φυσική άσκηση. Το προφίλ τους συμπληρώθηκε με το ιατρικό ιστορικό και τις εξετάσεις της κατάστασής τους.

Οταν οι επιστήμονες διασταύρωσαν τα δεδομένα τους, παρατήρησαν μια μεγάλη σχέση ανάμεσα στην άσκηση και στον θυμό ή στα ακραία συναισθήματα των ασθενών τους. Σχεδόν το 13% αυτών δήλωσε πως είχε έντονη δραστηριότητα πριν από το έμφραγμα ενώ το 14% επιβεβαίωσε πως ένιωσε οργή ή αναστάτωση την ίδια στιγμή. Σε σχέση με το πώς ένιωθαν μια ημέρα πριν από το επεισόδιο, οι άνθρωποι είχαν τις διπλάσιες πιθανότητες να πάθουν έμφραγμα τη στιγμή που κινητοποιούνταν και αυξημένες πιθανότητες όταν ένιωθαν σύγχυση.

Οι συσχετισμοί δεν άλλαξαν όταν οι ερευνητές έβαλαν στις εξισώσεις τους παράγοντες της ηλικίας, της γενικής φυσικής κατάστασης, του σωματικού βάρους και του καπνίσματος. Αλλωστε, όπως ανέφερε ο δρ Αντριου Σμιθ, φυσιολόγος και ερευνητής του Ινστιτούτου Ερευνας Υγείας του Πληθυσμού (www.phri.ca) του Πανεπιστημίου Μακάστερ του Καναδά και επικεφαλής της έρευνας: «Η μελέτη αυτή δεν κοίταξε τη φυσιολογία που εμπλέκεται στην εκδήλωση των εμφραγμάτων αλλά τη φυσική εξάντληση και τα έντονα συναισθήματα που μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένους καρδιακούς παλμούς και αρτηριακή πίεση». Ωστόσο, ο κάθε ασθενής θα ανακαλούσε με διαφορετικό τρόπο τις πράξεις και τα συναισθήματα την ημέρα πριν από το έμφραγμα κι έτσι η έκταση των συναισθημάτων αλλά και των πράξεων είναι σχετικά απροσδιόριστη.

Ακόμα κι έτσι πάντως, ο δρ Σμιθ ισχυρίζεται ότι το αποτέλεσμα της έρευνας παραμένει πως ο κίνδυνος δεν παραμονεύει στις απλές καθημερινές συμπεριφορές αλλά στις ακραίες. Δηλαδή, στην υπερβολική γυμναστική για μεγάλο χρονικό διάστημα ή στο τρέξιμο μέχρι εξάντλησης. Σε συνδυασμό πάντα με τα έντονα συναισθήματα μπορούν να δημιουργήσουν ένα επικίνδυνο για την υγεία κοκτέιλ. Σημαντική υποσημείωση σε όλο αυτό είναι και η προδιάθεση σε καρδιαγγειακό νόσημα που εκτοξεύει απότομα τις πιθανότητες. Οσοι αισθάνονται δυσφορία τη στιγμή του τρεξίματος, προβλήματα αναπνοής ή πόνο στο στήθος είναι προτιμότερο αντί για την γραμμή του τερματισμού να περάσουν το γραφείο του γιατρού τους για έναν προληπτικό έλεγχο. Για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, πριν βάλουν τα αθλητικά τους παπούτσια, ας βγάλουν απ’ το μυαλό τους ό,τι τους στενοχωρεί.